Αναθηματικά ή αφιερωτικά (ή σύμφωνα με μετάφραση από τα δικά του λόγια : πρώτα σου γράφω, ζηλεύοντας τη δόξα των παλαιών, όσα έγραψαν οι γενήτορες των νέων τραγουδιών, όπως οι παλαιοί έστελναν προς τους θεούς, για να διαφυλάξω, αντιγράφοντας, την αρχαία σοφία)Επιδεικτικά ή επιγράμματα σε έργα τέχνης (σύμφωνα με μετάφραση από τα δικά του λόγια: όσα με γραφίδες χαράξαμε ή σε κάποιο χώρο ή σε χάλκινο άγαλμα ή σε έργο άλλης τέχνης που με κόπο φτιάχτηκε)Επιτύμβια (σε τύμβους - τάφους: ή σύμφωνα με τα δικά του λόγια: ...τύμβοισι τάπερ Θεὸς ἐν μὲν ἀοιδῇ ἐκτελέειν νεύσειεν...)Ποιήματα για την ασταθή τύχη ή προτρεπτικά (ή σύμφωνα με μετάφραση από τα δικά του λόγια: τα σφαλερά τάλαντα της ασταθούς τύχης, δείτε στον παπυρό μου στην τέταρτη θέση)Σκωπτικά - σατιρικά (μετάφραση από τα δικά του λόγια: ναι, γρήγορα και πέμπτο θελκτικό βραβείο, όπου χλευάζοντες / σαρκάζοντες, εκτοξεύοντας προσβολές, ήχο τραγουδιών γράψαμε)Ερωτικά (από το κείμενο του Αγαθία: το έκτο δε μέλος, κλέβει η Κυθηρία - δηλαδή η Αφροδίτη - σε διαλόγους, ελεγείες παρεκτρέπει την πορεία μας σε γλυκούς έρωτες)Συμποτικά (από το κείμενο του Αγαθία: στην έβδομη, της χαρούμενης μέλισσας βακχικούς, για όσους τους αρέσει το κρασί, και οι χοροί και το μεθύσι και ο κρατήρας και τα ευτυχισμένα δείπνα θα μάθεις)(όσοι θεωρούνται από τους μελετητές ότι είχαν ανθολογηθεί στον Κύκλο του Αγαθία)
Επίγραμμα
Ποιητής / επιγραμματοποιός
Αγαθίας ο Σχολαστικός
05 V 219 Κλέψωμεν, Ῥοδόπη, τὰ φιλήματα τήν τ’ ἐρατεινὴν Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 221 Μέχρι τίνος φλογόεσσαν ὑποκλέπτοντες ὀπωπὴν Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 230 Χρυσείης ἐρύσασα μίαν τρίχα Δωρὶς ἐθείρης Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 232 Ἱππομένην φιλέουσα νόον προσέρεισα Λεάνδρῳ Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 234 Ὁ πρὶν ἀμαλθάκτοισιν ὑπὸ φρεσὶν ἡδὺν ἐν ἥβῃ Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 236 Ναὶ τάχα Τανταλέης ᾿Αχερόντια πήματα ποινῆς Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 241 Σῴζεό σοι μέλλων ἐνέπειν, παλίνορσον ἰωὴν Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 244 Μακρὰ φιλεῖ Γαλάτεια καὶ ἔμψοφα, μαλακὰ Δημώ Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 246 Μαλθακὰ μὲν Σαπφοῦς τὰ φιλήματα, μαλθακὰ γυίων Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 250 Ἡδύ, φίλοι, μείδημα τὸ Λαΐδος. ἡδὺ καὶ αὐτῶν Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 252 Ρίψωμεν, χαρίεσσα, τά φάρεα. γυμνά δέ γυμνοίς Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 258 Πρόκριτός εστι, Φίλιννα, τεή ρυτίς ή οπός ήβης Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 268 Μηκέτι τις πτήξειε πόθου βέλος. ιοδόκην γάρ Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 272 Μαζοὺς χερσὶν ἔχω, στόματι στόμα, καὶ περὶ δειρὴν Παύλος ο Σιλεντιάριος
05 V 286 Φράζεό μοι, Κλεόφαντις, ὅση χάρις, ὁππότε δοιοὺς Παύλος ο Σιλεντιάριος
10 X 015 Ἤδη μὲν ζεφύροισι μεμυκότα κόλπον ἀνοίγει Παύλος ο Σιλεντιάριος
10 X 074 Μήτε βαθυκτεάνοιο τύχης κουφίζετο ῥοίζῳ Παύλος ο Σιλεντιάριος
10 X 076 Οὐ τό ζῆν χαρίεσσαν ἔχει φύσιν, ἀλλά τό ῥῖψα Παύλος ο Σιλεντιάριος
Δαμόχαρις ο Κώος (ή Δαμόχαρις ο γραμματικός)
Ιωάννης ο Βαρβούκαλλος
Ιουλιανός ο Αιγύπτιος
05 V 295 Ψαῦε μελισταγέων στομάτων Λεόντιος ο σχολαστικός
05 V 224 Λῆξον, Ἔρως, κραδίης τε καὶ ἥπατος Μακεδόνιος
05 V 233 «Αὔριον ἀθρήσκω σε». Το δ’ οὔποτε γίνεται ἡμῖν Μακεδόνιος
05 V 245 Κιχλίζεις, χρεμέτισμα γάμου προκέλευθον ἱεῖσα Μακεδόνιος
06 VI 030 Δίκτυον ἀκρομόλυβδον Ἀμύντιχος Μακεδόνιος
07 VII 566 Γαῖα καὶ Εἰλήθυια, σὺ μὲν τέκες Μακεδόνιος
09 IX 648 Ἀστὸς ἐμοὶ καὶ ξεῖνος ἀεὶ φίλος Μακεδόνιος
10 X 067 Μνήμη καὶ Λήθη, μέγα χαίρετον Μακεδόνιος
05 V 071 Πρωτομάχου πατρὸς καὶ Νικομάχης γεγαμηκὼς θυγατέρα Παλλαδάς
05 V 072 Τοῦτο βίος͵ τοῦτ΄ αὐτό· τρυφὴ βίος· ἔρρετ΄͵ ἀνῖαι Παλλαδάς
10 X 006 ᾿Αχρὰς ἔην· θῆκας σέο χερσὶ μυρίπνοον ὄχνην Παλλαδάς
09 IX 166 Πᾶσαν Ὅμηρος ἔδειξε κακὴν σφαλερὴν τε γυναῖκα Παλλαδάς
09 IX 180 Τύχη καπηλεύουσα πάντα τον βίον Παλλαδάς
09 IX 489 Γραμματικοῦ θυγάτηρ ἔτεκεν φιλότητι μιγεῖσα Παλλαδάς
09 IX 773 Χαλκοτύπος τόν Έρωτα μεταλλάξας επόησε Παλλαδάς
10 X 032 Πολλά μεταξύ πέλει κύλικος καί χείλεος ἄκρου Παλλαδάς
10 X 034 Εἰ τό μέλειν δύναταί τι, μερίμνα καί μελέτω σοι Παλλαδάς
10 X 045 Ἂν μνήμην, ἄνθρωπε, λάβῃς, ὁ πατήρ σε τί ποιῶν Παλλαδάς
10 X 053 Εἰ τοὺς ἀνδροφόνους εὐδαίμονας ὄντας ὁρῶμεν Παλλαδάς
10 X 058 Γῆς ἐπέβην γυμνὸς γυμνὸς θ’ ὑπὸ γαῖαν ἄπειμι Παλλαδάς
10 X 060 Πλουτεῖς· καὶ τὶ τὸ λοιπόν; ἀπερχόμενος μετὰ σαυτοῦ Παλλαδάς
10 X 063 Μηδέποτε ζήσας ὁ πένης βροτὸς οὐδ’ ἀποθνῄσκει Παλλαδάς
10 X 073 Εἰ τό φέρον σέ φέρει, φέρε καί φέρου˙ εἰ δ’ ἀγανακτεῖς Παλλαδάς
10 X 082 Άρα μή θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον Παλλαδάς
10 X 085 Πάντες τῷ θανάτῳ τηρούμεθα καί τρεφόμεσθα Παλλαδάς
10 X 087 Ἂν μὴ γελῶμεν τὸν βίον τὸν δραπέτην Παλλαδάς
10 X 090 Ω της μεγίστης του φθόνου πονηρίας Παλλαδάς
10 X 098 Πᾶς τις ἀπαίδευτος φρονιμώτατός ἐστι σιωπῶν Παλλαδάς
11 XI 282 Τοὺς καταλείψαντας γλυκερὸν φάος οὐκέτι θρηνῶ Παλλαδάς
11 XI 288 Κουρεὺς καὶ ῥαφιδεὺς κατεναντίον ἦλθον ἀγῶνος Παλλαδάς
11 XI 300 Πολλά λαλείς, άνθρωπε, χαμαί δέ τίθη μετά μικρόν Παλλαδάς
11 XI 306 Άν μετ’ Αλεξάνδρειαν ες Αντιόχειαν απέλθης Παλλαδάς
11 XI 323 Ῥῷ καὶ λάμβδα μόνον κόρακας κολάκων διορίζει Παλλαδάς
11 XI 340 Ωμοσα μυριάκις ἐπιγράμματα μηκέτι ποιεῖν Παλλαδάς
11 XI 349 Εἰπέ, πόθεν σύ μετρεῖς κόσμον καὶ πείρατα γαίης Παλλαδάς
11 XI 373 Πάντων μουσοπόλων ἡ Καλλιόπη θεός ἐστιν Παλλαδάς
11 XI 381 Πᾶσα γυνὴ χόλος ἐστίν• ἔχει δ’ ἀγαθὰς δύο ὥρας Παλλαδάς
11 XI 384 Ει μοναχοί, τί τοσοίδε; τοσοίδε δέ, πώς πάλι μούνοι; Παλλαδάς
11 XI 387 Πάντες ἅπαξ τρώγουσιν • ὅταν δὲ τρέφῃ Σαλαμῖνος Παλλαδάς
15 XV 020 Σιγῶν παρέρχου τὸν ταλαίπωρον βίον Παλλαδάς
16 XVI 317 Κωφὸν ἄναυδον ὁρῶν τὸν Γέσσιον, εἰ λίθος ἐστί Παλλαδάς
Κομητάς ο Χαρτουλάριος
05 V 242 Ὡς εἶδον Μελίτην, ὦχρός μ’ ἕλε Ερατοσθένης ο σχολαστικός
07 VII 608 Υἱέος ὠκυμόρου θάνατον πενθοῦσα Μενίππη Ευτόλμιος ο σχολαστικός o Ιλλούστριος
Ειρηναίος Ρεφερενδάριος
Ισίδωρος ο σχολαστικός
05 V 009 Ρουφῖνος τῇ ΄μῇ γλυκερωτάτῃ Ἐλπίδι Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 012 Λουσάμενοι͵ Προδίκη͵ πυκασώμεθα Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 014 Ευρώπης το φίλημα Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 015 Ποῦ νῦν Πραξιτέλης; Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 018 Μᾶλλον τῶν σοβαρῶν τὰς δουλίδας ἐκλεγόμεσθα Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 019 Οὐκέτι παιδομανὴς ὡς πρίν ποτε͵ νῦν δὲ καλοῦμαι θηλυμανής Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 021 Οὐκ ἔλεγον͵ Προδίκη· Γηράσκομεν; Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 022 Σοί με λάτριν γλυκύδωρος Ἔρως παρέδωκε͵ Βοῶπι Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 027 Ποῦ σοι κεῖνα͵ Μέλισσα͵ τὰ χρύσεα καὶ περίοπτα Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 028 Νῦν μοι Χαῖρε λέγεις Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 035 Πυγὰς αὐτὸς ἔκρινα τριῶν Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 036 ῎Ηρισαν ἀλλήλαις Ροδόπη͵ Μελίτη͵ Ροδόκλεια Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 037 Μήτ' ισχνήν λίην περιλάμβανε, μήτε παχείαν Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 041 Τίς γυμνὴν οὕτω σε καὶ ἐξέβαλεν καὶ ἔδειρεν; Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 042 Μισῶ τὴν ἀφελῆ͵ μισῶ τὴν σώφρονα λίαν Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 043 Ἐκβάλλει γυμνήν τις͵ ἐπὴν εὕρῃ ποτὲ μοιχόν Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 044 Λέμβιον͵ ἡ δ΄ ἑτέρα Κερκούριον͵ αἱ δύ΄ ἑταῖραι Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 047 Πολλάκις ἠρασάμην σε λαβὼν ἐν νυκτί͵ Θάλεια Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 048 Ὄμματα μὲν χρύσεια καὶ ὑαλόεσσα παρειὴ Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 060 Παρθένος ἀργυρόπεζος ἐλούετο͵ χρύσεα μαζῶν Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 061 Τῇ κυανοβλεφάρῳ παίζων κόνδακα Φιλίππῃ Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 062 Οὔπω σου τὸ καλὸν χρόνος ἔσβεσεν͵ ἀλλ΄ ἔτι πολλὰ Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 066 Εὐκαίρως μονάσασαν ἰδὼν Προδίκην ἱκέτευον Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 069 Παλλὰς ἐσαθρήσασα καὶ ῞Ηρη χρυσοπέδιλος Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 070 Κάλλος ἔχεις Κύπριδος Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 071 Πρωτομάχου πατρὸς καὶ Νικομάχης γεγαμηκὼς Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 073 Δαίμονες͵ οὐκ ᾔδειν͵ ὅτι λούεται ἡ Κυθέρεια Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 074 Πέμπω σοι͵ Ροδόκλεια͵ τόδε στέφος͵ ἄνθεσι καλοῖς Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 075 Γείτονα παρθένον εἶχον Ἀμυμώνην Ἀφροδίτην Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 076 Αὕτη πρόσθεν ἔην ἐρατόχροος͵ εἰαρόμασθος Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 077 Εἰ τοίην χάριν εἶχε γυνὴ μετὰ Κύπριδος εὐνήν Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 087 Ἀρνεῖται τὸν ἔρωτα Μελισσιάς Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 088 Εἰ δυσὶν οὐκ ἴσχυσας ἴσην φλόγα͵ πυρφόρε͵ καῦσαι Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 092 Ὑψοῦται Ροδόπη τῷ κάλλεϊ Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 093 Ὥπλισμαι πρὸς Ἔρωτα περὶ στέρνοισι λογισμόν Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 094 Ὄμματ΄ ἔχεις ῞Ηρης͵ Μελίτη Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 097 Εἰ μὲν ἐπ΄ ἀμφοτέροισιν͵ Ἔρως͵ ἴσα τόξα τιταίνεις Ρουφίνος Δομέστικος
05 V 103 Μέχρι τίνος͵ Προδίκη͵ παρακλαύσομαι Ρουφίνος Δομέστικος
Θεαίτητος ο σχολαστικός
09 IX 136 Αἴθε πατὴρ μ’ ἐδίδαξε δαςύτριχα μῆλα νομεύειν Κύρος ο Πανοπολίτης
07 VII 553 Ζωσίμη, ἡ πρὶν ἐοῦσα μόνῳ τῷ σώματι δούλη Δαμάσκιος
Διογένης επίσκοπος Αμισού
09 IX 762 εἰς δίσκον Ἀσκληπιάδου Αβλάβιος Ιλλούστριος
Αράβιος ο σχολαστικός
Μαριανός ο σχολαστικός
16 XVI 316 ἡ πόλις Ἀγαθίαν τὸν ῥήτορα, τὸν στιχαοιδό Μιχαήλιος ο Γραμματικός
