μικραὶ φιάλαι, γλυπταῖς ψήφοις κεκοσμημέναι. Καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ἐχρησίμευον πρὸς διατήρησιν ἢ μεταγγισμὸν τῶν ῥευστῶν, στρογγὺλα ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ καὶ ὀγκώδη, ἢ, ὡς οἱ ἀμφορεῖς καὶ αἱ ὑδρίαι, λεπτότερα, δύω λαβίδας ἔχοντα, καὶ τὸν λαιμὸν ἐπιμήκη, πολλὰ δ' αὐτῶν προωρισμένα ἵνα ἐμπήγνυνται εἰς τὴν γῆν, εἰς ὀξὺ ἀπολήγοντα. Οἱ ἀλάβαστροι ἦσαν ἐπιμήκεις, κυλινδρικοὶ, ἄνευ λαβίδων, προσδιωρισμένοι δι' ἔλαιον ἢ ἀρώματα, οἷα περιεῖχον καὶ τὰ εἰς τοὺς τάφους ἐντιθέμενα μικρὰ ἀγγεῖα. Εὐρὺ δὲ μᾶλλον εἶχον τὸ στόμιον, μετὰ λαβίδων καὶ αὐτοὶ, οἱ κρατῆρες, πρὸς κρᾶσιν τοῦ οἴνου καὶ τοῦ ὕδατος. Οἱ δε κύαθοι ἦσαν ποτήρια (ἴδ.) μικρὰ ἄνευ λαβίδων. Τὰ μαγειρικὰ δὲ σκεύη, οἱ λέβητες, ἦσαν εὐρέα, μᾶλλον ἐπίπεδον ἔχοντα τὸν πυθμένα. Ἐξ αὐτῶν ἡ κακάβη, ἀγγεῖον τρίπουν, ὁ αὐθέψης (σαμαβάριον), ὁ μαζονόμος, εἶδος τρυβλίου. Ἡ ἐπισυνημμένη εἰκὼν παριστᾷ τινα ἐκ τῶν σχημάτων αὐτῶν, ἰδίως ἀμφορεῖς, καὶ γραπτὰ ἀγγεῖα, περὶ ὧν ἴδ. Κεραμογραφία.
Ἀγγελίων καὶ Τεκταῖος, γλύπται τῆς Κρητικῆς σχολῆς, περὶ 550 π.Χ. (Παυσ. Β, 32).
Ἀγελάδας, Ἀργεῖος γλύπτης, διδάσκαλος τοῦ Φειδίου καὶ ἄλλων τῶν πρώτων καλλιτεχνῶν, 495 π.Χ. (Παυσ. ΣΤ, 14.—Σχολ. Ἀριστφ. Βάτρ. 504—Σουίδ. φ. Γελάδας).
Ἀγέλη. Ἐν Κρήτῃ πάντες οἱ νεανίαι, ἀπὸ τῆς ἀρχῆς τοῦ 18ου ἔτους τῆς ἡλικίας των, ἀπετέλουν ἑταιρίας αἵτινες ἐκαλοῦντο ἀγέλαι, καὶ τὰ μέλη ἑκάστης ἀγέλης ἐλέγοντο ἀγελαστοῖ ἢ ἀγέλαοι ὁ προϊστάμενος δὲ τῆς ἀγέλης, ὃστις καὶ ἀγελάτης ὠνομάζετο, ἦν ὁ πατὴρ τῶν ἐπ' εὐγενείᾳ μᾶλλον διαπρεπόντων ἐκ τῶν νεανιῶν, καὶ αὐτὸς κατήρτιζε τὴν ἀγέλην, φέρων αὐτὴν εἰς τὴν θήραν καὶ εἰς τὰ γυμσάσια, ἅτινα ἐκεῖ δρόμοι ἐκαλοῦντο, διὸ καὶ ἀπόδρομοι καὶ ἀπάγελοι ἐλέγοντο οἱ παῖδες οἱ μὴ ἔχοντες εἰσέτι τὴν ἡλικίαν ἵνα εἰς ἀγέλην καταταχθῶσι. Διῃτῶντο δὲ οἱ ἀγελαστοὶ διὰ πάσης τῆς ἡμέρας ὁμοῦ, καὶ μόνον νὰ διανυκτερεύσωσιν εἰς τὸν πατρικὸν οἶκον ἐλάμβανον ἐνίοτε τὴν ἄδειαν. Ὅτε δ' ἐξήρχοντο τῆς ἀγέλης, καὶ κατετὰττοντο εἰς τὰ συσσίτια, τά λεγὸμενα ἀνδρεῖα, ἐνυμφεύοντο πάντες συγχρόνως. Εἶχε δ' ὁ ἀγελάτης καὶ ποινικὴν ἐπ' αὐτῶν ἐξουσίαν, ὑπὸ τὴν ἐπιτήρησιν πάντως τῶν ἀρχῶν (Στρβ. Ι, 480). — Καὶ εἰς τὴν Σπάρτην δ' ὑφίσταντο τοιαῦται ἑταιρίαι, ἀλλ' ἦσαν παίδων ἑπταετῶν, καὶ ὠνομάζοντο βοῦαι.
Ἄγημα, τάγμα ἐκλεκτῶν ἀνδρῶν εἰς τὸν Μακεδονικὸν στρατὸν (Πολβ. Ε, 25, 65. ΛΑ, 8.).
Ἀγήνωρ. 1) Υἱὸς τοῦ Ποσειδῶνος
