Συγγραφέας:Λουκιανός
(Ανακατεύθυνση από Λουκιανός)
←Συγγραφείς: | Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (π. 120 μ.Χ. - 190 μ.Χ.) |
Σοφιστής και σημαντικός συγγραφέας της ύστερης αρχαιότητας
|

Έργα[Επεξεργασία]
Ρητορικά[Επεξεργασία]
Σκυθικοὶ διάλογοι[Επεξεργασία]
Έκφρασις (περιγραφή)[Επεξεργασία]
Διάλογοι Διός[Επεξεργασία]
Προλαλιές[Επεξεργασία]
- Διόνυσος
- Ζεῦξις ἢ Ἀντίοχος
- Ἡρακλῆς
- Ἡρόδοτος ἢ Ἀετίων
- Περὶ τῶν διψάδων
- Περὶ τοῦ ἠλέκτρου ἢ τῶν κύκνων
Πραγματείες[Επεξεργασία]
- Πατρίδος Ἐγκώμιον
- Ἀλέξανδρος ἢ Ψευδομάντις
- Ἑρμότιμος ἢ Περὶ αἱρέσεων
- Εὐνοῦχος
- Διάλογος πρὸς Ἡσίοδον
- Ἰκαρομέννιπος ἢ Ὑπερνέφελος
- Tὰ πρὸς Κρόνον
- Μακρόβιοι
- Περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ συνόντων
- Περὶ Ὀρχήσεως
- Περὶ παρασίτου, ὅτι τέχνη ἡ παρασιτική
- Περὶ τοῦ μὴ ῥαδίως πιστεύειν διαβολῇ
- Περὶ τῆς Περεγρίνου τελευτῆς
- Περὶ τῆς Συρίης θεοῦ
- Προμηθεὺς ἢ Καύκασος
- Πρὸς τὸν ἀπαίδευτον καὶ πολλὰ βιβλία ὠνούμενον
- Πῶς δεῖ ἱστορίαν συγγράφειν
- Ῥητόρων διδάσκαλος
- Συμπόσιον ἢ Λαπίθαι
- Τίμων
- Ὑπὲρ τῶν εἰκόνων
- Φάλαρις Α΄
- Φάλαρις Β΄
- Φιλοψευδὴς ἢ Ἀπιστῶν
- Χάρων ἢ Ἐπισκοποῦντες
- Ψευδοσοφιστὴς ἢ Σολοικιστής
Σχετικά με το βίο του Λουκιανού[Επεξεργασία]
- Δημώνακτος βίος
- Νιγρίνος
- Περὶ τοῦ ἐνυπνίου, ἤτοι βίος Λουκιανοῦ
- Ἁρμονίδης
- Ἀπολογία
- Δὶς κατηγορούμενος
- Πρὸς τὸν εἰπόντα Προμηθεὺς εἶ ἐν λόγοις
- Ὑπὲρ τοῦ ἐν τῇ προσαγορεύσει πταίσματος
- Ψευδολογιστὴς ἢ Περὶ τῆς ἀποφράδος
Σατιρικά[Επεξεργασία]
- Ἀναβιοῦντες ἢ Ἁλιεύς
- Βίων πράσις
- Δραπέται
- Κατάπλους ἢ τύραννος
- Λούκιος ἢ Ὄνος
- Μυίας ἐγκώμιον
- Ὄνειρος ἢ Ἀλεκτρυών
- Περὶ τῆς ἀστρολογίης
Συλλογές αφηγήσεων[Επεξεργασία]
Μυθιστορήματα[Επεξεργασία]
Επιγράμματα[Επεξεργασία]
Τα παρακάτω θεωρούνται ψευδεπίγραφα
- IX 120 Φαῦλος ἀνὴρ
- X 27 Ἀνθρώπους μὲν ἴσως λήσεις
- X 28 Τοῖσι μὲν εὖ πράττουσιν ἅπας ὁ βίος βραχύς ἐστιν
- X 37 Ἡ βραδύπους βουλὴ
- X 42 Ἀρρήτων ἐπέων γλώσσῃ σφραγὶς ἐπικείσθω
- XI 410 Τοῦ πωγωνοφόρου Κυνικοῦ
- XI 428 Εἰς τὶ μάτην νίπτεις δέμας Ἰνδικὸν;
- XI 430 Εἰ τὸ τρέφειν πώγωνα δοκεῖς σοφίαν περιποιεῖν
- XI 431 Εἰ ταχὺς εἰς τὸ φαγεῖν καὶ πρὸς δρόμον ἀμβλὺς ὑπάρχεις
- XI 432 Ἔσβεσε τὸν λύχνον μῶρος
- XI 433 Ζωγράφε, τάς μορφάς κλέπτεις μόνον
- XI 436 Θᾶττον ἔην λευκούς κόρακας πτηνάς τε χελώνας
- XVI 154 Ἠχὼ πετρήεσσαν ὁρᾷς, φίλε, Πανὸς ἑταίρην
- XVI 238 Εἰς τὸ κενόν με τέθεικε, νόμου χάριν