Ασκητικά
| Ασκητικά Συγγραφέας: |
Επιστολές
[Επεξεργασία]Λόγοι
[Επεξεργασία]- Περί αποταγής και μοναχικής πολιτείας
- Περί αποταγής κόσμου και αποχής της προς ανθρώπους παρρησίας
- Περί αναχωρήσεως, και ότι ου δεί δειλιάν και φοβείσθαι, αλλά στηρίζεσθαι την καρδίαν τη εις Θεόν πεποιθήσει και θαρρείν τη αδιστάκτω πίστει ως έχοντας φρουρόν και φύλακα τον Θεόν
- Περί του πόθου του κόσμου
- Περί του μακρύνεσθαι του κόσμου και πάντων των θολούντων τον νουν
- Περί ωφελείας της εκ της φυγής του κόσμου
- Περί τάξεως των αρχαρίων και καταστάσεως και των ανηκόντων αυτοίς
- Περί τάξεως λεπτής της διακρίσεως
- Περί τάξεως της μοναχικής πολιτείας, συντομίας τε και διαφοράς και πως τε και ποίω τρόπω τίκτονται αι αρεταί εξ αλλήλων
- Περί του εν τίνι διαφυλάττεται το κάλλος της μοναχικής πολιτείας και τις ο τρόπος της του Θεού δοξολογίας
- Περί του μη δειν τον δούλον του Θεού τον πτωχεύσαντα από των κοσμικών και εξεληληθότα εις αναζήτησιν αυτού, δια το μη εφθακέναι την κατάληψιν της αληθείας, φόβω τούτου παύσασθαι της αναζητήσεως και ψυχρανθήναι της θέρμης της τικτομένης από του πόθου των Θείων και της εξερευνήσεως των μυστηρίων αυτών. Δι΄ων τρόπων πέφυκεν ο νούς φύρεσθαι εν τη μνήμη των παθών.
- Περί του πως οφείλει ο διακριτικός καθέζεθαι εν τη ησυχία
- Περί του ότι ωφέλιμος τοις ησυχασταίς η αργία των φροντίδων και επιζήμιος η είσοδος και η έξοδος
- Περί της εναλλαγής και τροπής της γινομένης τοις οδεύουσιν εν τη οδώ της ησυχίας τη υπό του Θεού τεταγμένη
- Περί των ησυχαζόντων πότε άρχονται νοείν, που έφθασαν εν τοις έργοις αυτών εν τη απεράντω θαλάσση, ήτοι τη διαγωγή της ησυχίας, και πότε δύνανται ελπίσαι μικρόν, ότι ήρξαντο διδόναι αυτοίς οι κόποι αυτών καρπούς
- Περί των τρόπων των αρετών
- Περί ερμηνείας των τρόπων της αρετής, και τις η ισχύς εκάστου αυτών και τις η διαφορά εκάστου αυτών
- Περί του πόσον γίνεται το μέτρον της γνώσεως και τα μέτρα τα περί της πίστεως
- Περί πίστεως και ταπεινοφροσύνης
- Περί του πόσην τιμήν κέκτηται η ταπεινοφροσύνη και πόσον ανώτερος έστιν ο βαθμός αυτής
- Περί του υπό τινός ωφελείται ο άνθρωπος εις το προσεγγίσαι τω Θεώ εν τη καρδία αυτού, και τις η αληθής αιτία η προσεγγίζουσα αυτώ κρυπτώς την βοήθειαν, και τις πάλιν η αιτία η άγουσα τον άνθρωπον εις ταπείνωσιν
- Περί των τρόπων της εις Θεόν ελπίδος και τινα δεί ελπίζειν επί τον Θεόν και τις εστίν ο αφρόνως και ασυνέτως έχων την ελπίδα
- Περί αγάπης Θεού και αποταγής και της εν αυτώ αναπαύσεως
- Περί σημείων και ενεργημάτων της αγάπης του Θεού
- Περί υπομονής της υπέρ της αγάπης του Θεού και πως η αντίληψις ευρίσκεται εν αυτή
- Περί της αδιαλείπτου νηστείας και του συνάξαι εαυτόν εν ενί τόπω, και τι τα εκ τούτου γενόμενα, και ότι εν γνώσει διακρίσεων εδιδάχθη την ακρίβειαν της χρήσεως των τοιούτων
- Περί της κινήσεως του σώματος
- Περί αγρυπνίας των νυκτών και περί διαφόρων τρόπων της εργασίας αυτής
- Περί των οδών των πλησιάζειν τω Θεώ ποιουσών, και φανερουμένων τω ανθρώπω εκ των ηδέων έργων της νυκτερινής αγρυπνίας, και ότι οι εν τη διαγωγή ταύτη εργαζόμενοι μέλι τρέφονται πάσας τας ημέρας της ζωής αυτών
- Περί ευχαριστίας Θεού εν ω και κατηχήσεις κεφαλαιώδεις
- Περί διαφοράς της εν ησυχία διακρίσεως, και περί της του νοός εξουσίας και μέχρι τινος έχει ταύτην την εξουσίαν του κινήσαι τας ιδίας κινήσεις εν τη διαφορά των της προσευχής σχημάτων. Και τις ο τη φύσει δεδομένος όρος της προσευχής, και τινος μέχρι εξουσιάζεις εν αυτή προσεύχεσθαι και ον διαβαίνουσης όρον, μη είναι ταύτην προσευχήν, ει και προσηγορία προσευχής λέγεται το τελούμενον
- Περί της καθαράς προσευχής
- Περί του τρόπου της ευχής και των λοιπών των εξ ανάγκης ζητουμένων περί της διηνεκούς μνήμης και πολυμερώς ωφελουμένων, εάν τις εν διακρίσει αναγιγνώσκων φυλάττη αυτά
- Περί μετανοιών και έτεροι λόγοι
- Περί του διατί οι άνθρωποι οι ψυχικοί εν τη γνώσει περιβλέπουσιν εις πνευματικά τινά κατά την των σωμάτων παχύτητα, και πως δύναται υψωθήναι η διάνοια εκ ταύτης. Και τι έστιν η αιτία του μη ελευθερωθήναι εξ αυτής, και πότε και εν ποίω δυνατόν εμμείναι την διάνοιαν εκτός φαντασίας εν τη ώρα της λιτής
- Περί του μη δειν χωρίς ανάγκης επιθυμείν ή επιζητείν σήμερα τινά φανερά έχειν εν ταις χερσίν ημών
- Περί των έγγιστα του Θεού ζώντων και εν τη ζωή της γνώσεως τας ημέρας
- Περί του συνιέναι εν ποίω μέτρω ίσταται τις εκ των κινουμένων εν αυτώ λογισμών
- Περί της αγγελικής κινήσεως της προς προκοπήν της ψυχής εν τοις πνευματικοίς διά της προνοίας του Θεού εξυπνιζομένης εν ημίν περί πρώτης εργασίας εν τω ανθρώπω
- Περί δευτέρας εργασίας εν τω ανθρώπω
- Περί αμαρτιών εκουσίων και ακουσίων και των από τινός συμβεβηκότος γινομένων
- Περί δυνάμεως και ενεργείας των κακιών της αμαρτίας, υπό τινών συνίστανται και υπό τινών παύονται
- Περί φυλακής και τηρήσεως της εκ των χαύνων και αμελών, και ότι εκ του πλησιασμού αυτών βασιλεύει επί τω ανθρώπω η αμέλεια και η χαυνότης και πληρούται από παντός πάθους ακαθάρτου. Και περί του φυλάξασθαι εαυτόν από της εγγύτητος των νεωτέρων, ίνα μη μολυνθή ο νους εν τοις ακολάστοις λογισμοίς
- Περί των αισθήσεων, εν ω και περί πειρασμών
- Περί της ευσπλαχνίας του Δεσπότου δι ης εκ του ύψους της μεγαλωσύνης αυτού προς την ασθένειαν των ανθρώπων συγκατέβη. Και περί πειρασμών
- Περί των ειδών των διαφόρων πειρασμών και πόσην έχουσιν ηδύτητα οι πειρασμοί, οι υπέρ της αληθείας γινόμενοι και υπομενόμενοι. Και βαθμοί και τάξεις, εν αις ο άνθρωπος ο συνετός πορεύεται
- Περί του ότι το σώμα φοβούμενον τους πειρασμούς γίνεται φίλος της αμαρτίας
- Περί του διά ποίας αιτίας αφίησιν ο Θεός τους πειρασμούς επί τους αγαπώντας αυτόν
- Περί της αληθούς γνώσεως και περί πειρασμών και περί του ακριβώς γινώσκειν, ότι ουχί μόνον τινές ελάχιστοι και ασθενείς και αγύμναστοι, αλλά και οι αξιωθέντες της απαθείας χρονικώς και φθάσαντες την τελειότητα του φρονήματος και πλησίον γενόμενοι της καθαρότητος μερικώς, της μετά της νεκρώσεως συνεζευγμένης, γίνεται προς αυτούς παραχώρησις εν ελέει διά την πτώσιν της υπερηφανίας
- Περί του αυτού νου του κεφαλαίου τούτου και περί προσευχής
- Περί διαφόρων τρόπων του πολέμου, του εκ του διαβόλου, προς τους εν τη στενή οδώ τη υπερεχούση τον κόσμον πορευομένους
- Περί του δευτέρου τρόπου, προς τους ψυχρούς
- Περί του τρίτου τρόπου, προς τους δυνατούς
- Περί του τετάρτου τρόπου, προς τους δοκίμους
- Περί παθών
- Περί του ότι συμφερόντως συνεχώρησεν ο Θεός την ψυχήν δεκτικήν είναι των παθών, εν ω και περί ασκητικών εργασιών
- Περί αλλοιώσεως της εν τη ψυχή γινομένης εν παντί καιρώ φωτός και σκότους, και εκβιβασμού εν τοις δεξιοίς και αριστεροίς γενομένου
- Περί της βλάβης του ζηλού του μωρού του ως εν προσώπω του Θεού, περί τε της βοήθειας της εκ της πραότητος και άλλων τρόπων
- Περί των αλλοιώσεων των πολλών των ακολουθουσών τη διανοία και τη ευχή δοκιμαζομένων
- Περί λογισμών πονηρών ακουσίων των εκ της λύσεως της αμελείας της προ αυτών γενομένων
- Περί του πόθεν φυλάττεται η νήψις, η κρυπτή, η έσω εν τη ψυχή γινόμενη, και πόθεν εισέρχεται ο ύπνος και η ψυχρότης εν τη διανοία, και σβεννύει την θέρμην την αγίαν από της ψυχής, και απονεκροί την εις Θεόν επιθυμίαν, από της θέρμης των πνευματικών και ουρανίων
- Περί των τριών της γνώσεως τρόπων, και της διαφοράς της εργασίας αυτών, και των νοημάτων αυτών. Και περί της πίστεως της ψυχής και του πλούτου του μυστικού, του εγκεκρυμμένου εν αυτή, καί πόσον διαφέρει η γνώσις του κόσμου τούτου εν τοις τρόποις αυτής της απλότητας της πίστεως
- Περί τάξεως πρώτης της γνώσεως
- Περί τάξεως δευτέρας της γνώσεως
- Περί τάξεως τρίτης της γνώσεως, ήτις εστι τάξις τελειότητος
- Περί άλλων τρόπων και εννοιών της διαφοράς της γνώσεως
- Περί υποθέσεως της ψυχής της ζητούσης την βαθείαν θεωρίαν, του βυθισθήναι εν αυτή, και απαλλαγή από των σαρκικών λογισμών των από της μνήμης των πραγμάτων
- Περί φυλακής καρδίας και θεωρίας λεπτοτέρας
- Περί διαφόρων υποθέσεων, και ποία εστι χρεία εκάστου τούτων
- Περί των λόγων της Θείας Γραφής, των προς μετάνοιαν ερεθιζόντων, ότι προς την ασθένειαν των ανθρώπων ερρέθησαν, ίνα μη απόλωνται από Θεού ζώντος, και ότι ου δεί προς αφορμήν του αμαρτάνειν εκλαμβάνειν αυτούς
- Περί εκείνων δι΄ ων κτήσασθαι τις δύναται την αλλοίωσιν των κρυπτών νοημάτων μετά της αλλοιώσεως της πολιτείας της έξω
- Περιέχων υποθέσεις ωφελίμους πεληρωμένας της σοφίας του πνεύματος
- Περιέχων συμβουλάς πεπληρωμένας ωφελείας, ας εν τη αγάπη ελάλησε τοις εν ταπεινώσει ακούουσιν αυτού
- Περί του υποδείγματος και της παραβολής της κατά Κυριακήν και Σάββατον θεωρίας
- Περί πολιτείας θαυμαστού αδελφού. Διηγήσεις περί Αγίων ανδρών και λόγων πανοσίων αυτών, και περί της θαυμαστής αυτών διαγωγής
- Περί του παλαιού γέροντος
- Περί ετέρου γέροντος
- Περί ερωτήσεως αδελφού τινός
- Περί μέμψεως αδελφού τινός
- Περιέχων ημερήσιον αναγκαιότατον υπόμνημα και πάνυ χρησιμότατον τω καθημένω εν τω κελλίω αυτού
- Περί διαφοράς αρετών και περί τελειότητος παντός δρόμου
- Περί του ότι ακόπως εισέρχεται η ψυχή προς κατανόησιν της σοφίας του Θεού και των κτισμάτων αυτού, εάν ησυχάση από τε του κόσμου και των μεριμνών των βιωτικών, τότε γάρ δύναται γνώναι εαυτής και ους έχει μέσα κεκρυμμένους θησαυρούς
- Περί ψυχής και παθών και νοός καθαρότητος κατ΄ ερώτησιν και απόκρισιν
- Περί της θέας της των ασωμάτων φύσεως κατ΄ ερώτησιν και απόκρισιν
- Περί διαφόρων υποθέσεων κατ΄ ερώτησιν και απόκρισιν
- Περί διαφόρων υποθέσεων, κατ΄ ερώτησιν και απόκρισιν