Τρελλή χαρά
| ←Δικό μου φως | Σκαραβαίοι και Τερρακότες Συγγραφέας: Τρελλή χαρά |
Στερνό φύλλο→ |
Με γυμνὸ πόδι στὰ πλούσια τὰ λουλούδια
μὲ ξέπλεγα στὶς αὖρες τὰ μαλλιά της
πετᾷ ἡ τρελλὴ Χαρὰ μὲ τὰ τραγούδια,
παιδούλα δροσερὴ σὰ μοσχομπάτης.
Σὰν πεταλούδα βελουδένια χνούδια
τινάξει ἀπ τὰ πολύχρωμα φτερά της
καὶ στὰ τετράξανθά της τὰ πλεξούδια
κάτι ἀντιφέγγει σὰ μεσημεριάτης.
Καὶ τὴ χαρά της δὲν κρατάει στὰ στήθια,
μὰ ἐκεῖ ποῦ τρελλὰ κράζει: τί μοῦ λείπει;
νά σου πετιέται ἀπὸ τὰ κουφολίθια
Ἡ γρηὰ ἡ Ἢχὼ καὶ τῆς φωνάζει: ἡ λύπη!
εἶμαι γρηὰ καὶ ξέρω· μόνον ἂν πάθῃς
μπορεῖς καὶ τί ναι ἡ χαρὰ νὰ μάθῃς.