Στερνό φύλλο

Από Βικιθήκη
Σκαραβαίοι και Τερρακότες
Συγγραφέας:
Στερνό φύλλο


Η ανοιξι σὰ βάρυπνη παρθένα
ξυπνάει μὲ τὴ φουσκοδεντριά· τὸ χιόνι
ἀπ’ τὰ λειβάδια φεύγει τἀνθισμένα,
κάθε δεντρὶ μὲ νέο χυμὸ φουσκώνει.

Γλυκοσαλιάζουν τὰ πουλιὰ κρυμμένα
στὰ νιόβλαστα κλαδιά· λαλεῖ τἀηδόνι,
γυρνάει στὴν πρῴμη ζέστη ἀπὸ τὰ ξένα
νὰ βρῇ παλιὰ φωλιὰ τὸ χελιδόνι.

Ξύπνα καὶ σύ, στενὴ καρδιά, καὶ ζήτα
τὴν ἐλπίδα τῆς ἀγάπης, ποῦ δίνει
μὲ τὸ στερνό της φύλλο ἡ μαργαρίτα.

«Δυὸ φύλλα στὴν καρδιὰ σὰν μοῦ εἶχαν μείνῃ
τὸ πρῶτο μοὖπε «Ναὶ» πρὶν τὸ μαδήσω,
τί τάχα τὸ στερνὸ κι ἂν τὸ ρωτήσω;»