Σελίδα:Orphica, ed. Eugenius Abel (1885).djvu/56

42

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ.

Ἀγκαῖος ξεστοῖσι πιθήσας πηδαλίοισιν. (1090)
ἣ δ’ ἔθορεν δισσῇσι βιαζομένη παλάμῃσιν·
ἀλλ’ ὅτε δὴ μογερῇσιν ἐδαμνάμεθ’ εἰρεσίῃσι,
χεῖρες δ’ οὐκέτ’ ἔμιμνον, ἀκηχέμενοι δὲ φίλον κῆρ
πήχεας ἀμπλέξαντες ἐνηρείσαντο μέτωπα 1090
ἱδρῷ ἀποψύχοντε· κέαρ δέ τε τείρετο λιμῷ. (1096)
Ἀγκαῖός δ’ ἐξᾶλτο καὶ ἄλλους πάντας ὄτρυνεν
ἥρωας μαλακοῖσι παραιφάμενος ἐπέεσσιν.
οἳ δ’ ἐπεὶ οὖν τέναγός τε […]
βάντες ὑπὲρ τοίχων ἄλαδε σφυρὰ κοῦφα βάλοντο. 1095
ὦκα δ’ ἄρ’ ἀρτήσαντο πολυστρέπτοισι κάλωσι (1101)
πρύμνης ἐξ ὑπάτης δολιχὴν μήρινθα βαλόντες
Ἄργος τ’ Ἀγκαῖός τε, καὶ ἀρχὰς δῶκαν ἑλέσθαι
ἡρώσιν. τοί δ’ αἶψα δι’ αἰγιαλοῖο θέοντες
σῦρον ἐπειγόμενοι· σὺν δ’ ἕσπετο ποντοπόρος νηῦς 1100
τέμνουσ’ ὑγρὰ κέλευθα παρ’ ἀξέστοις κροκάλῃσιν. (1106)
οὐ γάρ οἱ λιγὺς οὖρος ὑπὸ πνοιῇσιν ὄρινε
βυκτάων ἀνέμων κεινὴν ἅλα· κωφὰ δὲ πόντος
κεῖθ’ ὑπένερθ’ Ἑλίκης καὶ Τηθύος ἔσχατον ὕδωρ.
αὐτὰρ ἐπεὶ ἕκτη φαεσίμβροτος ἤλυθεν ἠώς, 1105
ἔθνος ἐς ἀφνειὸν καὶ πλούσιον δ’ ἐξικόμεσθα (1111)
Μακροβίων, οἳ δὴ πολέας ζώουσ’ ἐνιαυτούς.
δώδεκα χιλιάδας μηνῶν ἑκατονταετήρων
πληθούσης ἥβης χαλεπῶν ἔκτοσθεν ἁπάντων·
αὐτὰρ ἐπὴν ἥβης τὸ πεπρωμένον ἐξανύσωσιν, 1110
ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ θανάτου μάρπτουσι τελευτήν. (1116)