Σελίδα:Orphica, ed. Eugenius Abel (1885).djvu/55

39

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ.

Μαιώτας πρώτους ἀφικάνομεν ἁβροχίτωνας· 1060
ἠδέ Γελωνὸν ἔθνος Βαθυχαίτων τ’ ἄπλετα φῦλα
Σαυρομάτας τε Γέτας τε καὶ Ὑλαίους Κέκρυφάς τε (1065)
Ἄρσωπάς τ’ Ἀριμασπά τ’ ἔθνη, πολυπήμονα λαόν,
ὧν περιναιετάει γενεὴ Μαιώτιδα λίμνην.
αὐτάρ οἱ Μινύῃσι δύην ἀμέγαρτον ἔθηκαν 1065
ἀθάνατοι, πύματόν δὲ βρυχὸς διαμείψαμεν ὕδωρ·
ὄχθαις δὲ χθαμαλῇσιν ἀποβλύει αἰπὺν ὄλεθρον (1070)
ῥοίζῳ ἐλαυνομένη. καναχῇ δέ τοι ἄσπετος ἅλμη
ἀρκτῴοις περάτεσσιν ἐπέρχεται Ὠκεανόνδε·
τῇ ῥα τόθ’ ἁρπαχθεῖσα διὰ στόματος κίεν Ἀργώ. 1070
ἐννέα μὲν νύκτας τε καὶ ἤματα μοχθίζοντες (1075)
λείπομεν ἔνθα καὶ ἔνθα βροτῶν ἀγχήρεα φῦλα,
Πακταίων, Ἀρκτίων τε γένος Λελίων τ’ ἀγερώχων,
τοξοφόρους τε Σκύθας, Ἄρεος πιστοὺς θεράποντας,
Ταύρους τ’ ἀνδροφάγους, οἳ ἀμειδέα θύσθλα φέρουσι 1075
Μουνυχίῃ, βροτέῳ δ’ ἐπιδεύεται αἵματι κρητήρ· (1080)
ἄνδρας Ὑπερβορέους, Νομάδας καὶ Κάσπιον ἔθνος.
αὐτάρ ἐπεὶ δεκάτη ἐφάνη φαεσίμβροτος ἠώς,
Ῥιπαίους αὐλῶνας ἐκέλσαμεν, ἔκ δ’ ἄφαρ Ἀργὼ
ἤι’ ἐπιπροθέουσα διὰ στεινοῖο ῥεέθρου, 1080
ἔμπεσε δ’ Ὠκεανῷ· Κρόνιον δέ ἑ κικλῄσκουσι (1085)
πόντον Ὑπερβόρεοι μέροπες νεκρήν τε θάλασσαν.
οὐκέτι δὲ προφυγεῖν ἐδοκεύομεν αἰπὺν ὄλεθον·
εἰ μὴ ἄρ’ ὁρμαίνουσαν ὑπὸ κρατερῇφι βίῃφι
νῆα μολεῖν ἴθυν’ ἐπὶ δεξιὸν αἰγιαλοῖο 1085