ἀστέρα παμφανόωντα δι’ ἠερίοιο πορείης.
ἣ δ’ ἐπεὶ ἐν πέπλοισι λάβεν κεχαρηότι θυμῷ, (785)
ἦκε φέρουσ’ εἰς χεύματ’ εὐρρείτου ποταμοῖο
Φάσιδος· ἀστέρα δ’ αἰnὸn ἀναρπάξαντα ῥεέθρῳ
οἴχεσθαι πόντοιό δι’ Ἀξείνοιο φέροντα. 785
ταῦτά δ’ ἐσαθρήσας δολίου ἐξέσσυτο ὕπνου
ἀπροφάτως, στυγερὸν δὲ περὶ φρένας ἵκετο δεῖμα· (790)
ἆλτ δ’ ἄρ’ ἐξ εὐνῆς· δμωσὶν δέ οἱ ὦκ’ ἐπέτελλεν
ἵππους ἐντύνειν, ὑπὸ δε ζεύξασθαι ἀπήνην,
ὄφρα κε μειλίξαιτο κιὼν ἐπὶ ῥεῖθρον ἐραννὸν 790
Φᾶσιν δινήεντα σὺν ἐνδαπίαις μίγα νύμφαις,
ψυχάς θ’ ἡρώων, ὅσσαι τ’ ἐπὶ ῥεῖθρον ἄμειβον. (795)
θυγατέρας δ’ ἔκλῃζε θυώδεος ἐκ θαλάμοιο,
Χαλκιόπην σὺν παισίν ἀποφθιμένου Φρίξοιο
ἠδ’ ἁπαλὴν Μήδειαν ἀριπρεπὲς εἶδος ἔχουσαν, 795
παρθένον αἰδοίην, ὄφρ’ ἂν συνέποιτο κίοντι·
Ἄψυρτος δ’ ἀπάνευθε δόμους ναίεσκε πόληος. (800)
ἅρμα δ’ ἐπὶ χρύσειον ἔβη μίγα θυγατέρεσσιν
Αἰήτης, τὸν δ’ αἶψα διὲκ πεδίου φέρον ἵπποι
χεῖλος ὑπὲρ ποταμοῦ δονακώδεος, ἔνθα περ αἰεὶ 800
εὐχωλὰς ῥείθροισι καὶ ἱερὰ καλὰ κόμιζε.
κείνῃσιν δ’ ὄχθῃσιν ὑπόδρομος ἤλυθεν Ἀργώ. (805)
τήν ῥα τότ’ Αἰήτης εἰσέδρακεν, ἐν δ’ ἄρα πολλοὺς
ἑξείης ἥρωας ὁμιλαδὸν ἑδριόωντας,
ἀθανάτοις ἰκέλους· περὶ γὰρ οἱ τεύχεα λάμπε. 805
τοῖσί δ’ ἄρ’ ἐν πάντεσσι μετέπρεπε δῖος Ἰήσων.
Ἥρῃ γὰρ περὶ πάμπαν ἐτίετο, καί οἱ ἔδωκε (810)
κάλλος τε μέγεθός τε καὶ ἠνορέην ὑπέροπλον.
Σελίδα:Orphica, ed. Eugenius Abel (1885).djvu/45
Εμφάνιση
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
31
ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ.