Σελίδα:Orphica, ed. Eugenius Abel (1885).djvu/46

32

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ.

ἀλλ’ ὅτε δὴ σχεδὸν ὄντες ἐπ’ ἀλλήλοις βάλον ὄσσε,
Αἰσονίδης Μινύαι τε περὶ φρένα παχνώθησαν. 810
πρόσθε γὰρ Αἰήτης μὲν ἐφ’ ἅρματος ἠέλιος ὣς
λάμπετο μαρμαρυγῇσι πέριξ χρυσέων ἀπὸ πέπλων· (815)
ἀμφὶ δέ οἱ στεφάνη κεφαλὴν ἔχε θυσσανόεσσα
ἀκτῖσι φλογέαις· σκῆπτρόν δ’ ἐν χερσὶν ἐνώμα
ἀστεροπαῖς ἴκελον· δοιὼ δ’ ἑκάτερθεν ἑήσθην 815
θυγατέρες· ταῖς γάρ οἱ ἀγαλλόμενος πεφόρητο.
σμερδνὸν ὑπ’ ὀφθαλμοῖσι δ’ ἐσέδρακε νηὶ πελασθείς, (820)
καί οἱ ἀπὸ στηθέων βριαρὴν ἀνενείκατο φωνὴν
δεινὸν ὁμοκλήσας· μέγα δ’ ἀμφιάχων ἐγεγώνει·
 Φράζετον, οἵτινες ἐστέ, τί δὲ χρέος ὔμμας ἱκάνει, 820
ἔκ πoθεν ἐλδομένοισι Κυταιίδα γαῖαν ἀμεῖψαι,
οὐδ’ ἄρ’ ἐμὴν ἀλέγοντες ἀνακτορίην πεφόβησθε, (825)
οὐδὲ λεών, σκήπτροις ἐπιήρανον ἡμετέροισι,
Κόλχων, οἵ καὶ Ἄρηι δορυσσόῳ εἰσὶν ἀτειρεῖς,
ἐς μόθον ἱεμένοις εὖ εἰδότες ἶφι μάχεσθαι. 825
Ὥς ἔφαθ’ οἱ δ’ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
Αἰσονίδῃ δ’ ἄρα θάρσος ἐνὶ πραπίδεσσιν ὄπασσεν (830)
Ἥρη πρέσβα θεά· μέγα δ’ ἀντιάχων ἐγεγώνει·
Οὔτε τι ληιστῆρες ἱκάνομεν, οὔτε τιν’ ἄλλιν
γαῖαν ἐπιστρωφῶντες ἐγείρομεν ὕβριος αἴσῃ 830
ἔργ’ ἄδικ’ ἀνθρώποισιν, ἃ δὴ πολέες μεμάασι
τετλάμεν ἐν βιοτῇ κέρδους ἕνεκα σφετέροιο. (835)
ἀλλά μοι ἆθλον ἔταξε Ποσειδῶνος φίλος υἱός,
πατροκασίγνητος Πελίης, χρύσεον ποτὶ κῶας
λαζομένους ἀφικέσθαι ἐυκτιμένην ἐς Ἰωλκόν. 835