Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
106
ΑιΣΜΑ.
Ἔβγα ν’ ἀκούσῃς τὸ πουλί,
ποῦ μέσ’ στὸν κῆπο κλαίει:
Τὴν ἀπιστία σου λαλεῖ,
τὴν συμφορά μου λέγει.
Καὶ τὸ ἀκοῦνε τὰ κλαδιά,
τὰ λούλουδα τ’ ἀκοῦνε,
καὶ τοὺς μαραίνετ’ ἡ καρδιά,
καὶ πλέον δὲν ἀνθοῦνε!