III. Τοῦτο πορθμός ἐστι ῥοώδης. Μῆκος μὲν, ρκ σταδίων· εὖρος δὲ, ᾗ στενώτατος αὐτὸς ἑαυτοῦ, τεττάρων. Οὔτι γε μὴν θηρίων γόνιμος, εἴτε Ἡρακλέους ἀνακαθῃραμένου τὸν Πόντον, ὡς λόγος, εἵτε καὶ διὰ τὴν τῆς θαλάττης προτροπήν· οὐδ' εὐθυτενὴς, ἀλλὰ συνεχέσι καὶ παραλλήλοις ὑπεροχαῖς ἀκρωτηρίων ἀγνύμενος, παρ’ ὃ καὶ δῖναι συνεχεῖς καὶ ἀνακοπαὶ τῆς θαλάττης· κυκᾷ μὲν γὰρ ἐν ὀλίγῳ τὸ ῥεῦμα, καὶ τῇ στενοχωρίᾳ τῶν ἠπείρων θλιβόμενον σπασμῷ καὶ ταράχῳ κάτεισιν. Ὑποτροχάζουσι δὲ ἀλλήλαις αἱ τῶν ἠπείρων ἄκραι, καὶ τῷ παρὰ μικρὸν ἐξαπατῶσιν ὡς εἴργουσαι τοῦ πρόσω τοὺς πλέοντας· ἔνθεν μοι δοκοῦσι καὶ Συμπληγάδας ὀνομάσαι τὰς πέτρας, ἐπειδὴ προσπλεόντων τε διΐστανται καὶ ἀναχωρούντων συνίασι, ψευδομένης τῆς προσόψεως τὴν δόξαν· ὅ, τι γὰρ δοκεῖ πέρας εἶναι, τοῦτ’ ἕστιν εὐθὺς ἀρχῆ.
IV. Φέρεται δὲ ὁ ῥοῦς ἕλικα πορείαν, καὶ καθ’ ὃ πρῶτον ἐφίησι τῶν χωρίων ἠ φύσις, ἀθροῦς ἐλαυνόμενος σχίζεται περὶ τὴν Βοσπόριον ἄκραν· ἥδε ἐστὶν ἐπὶ τῆς Εὐρώπης, προπίπτουσα μὲν τῆς πόλεως, διαστήματι δὲ ἑπτασταδίῳ πρὸς τὴν Ἀσίαν ἀπαντῶσα.
2. στενότατος A. ‖ 6. κϋκώ A. ‖ 11. ὅτι A. ‖ 12. τουτέστϊν A. ‖ 13. καθὸ A. 15 ἡ δὲ A.
