τοῦ τραπεζοειδοῦς τῆς Ἑλλ. χερσονήσου τμήματος, ἐξ οὐ ἀποκλείεται τὸ Ἑλλ. κράτος, δὲν εἶνε καθαρῶς θαλάσσιον, ἀλλὰ μᾶλλον ἀποτελεῖ δεσμόν, συνδέοντα τὸ καθαρῶς θαλάσσιον (ἢ ὠκεάνειον) κλῖμα μετὰ τοῦ ἠπειρωτικοῦ τῆς Εὐρώπης. Ὅθεν προσεγγίζει πολὺ πρὸς τὸ κλῖμα τῆς Κεντρικῆς Εὐρώπης (Αὐστρίας, Γερμανίας κτλ.), χαρακτηριζόµενον διὰ τῶν ἀφθόνων κατὰ τὸ θέρος βροχῶν καὶ τῶν συνήθων κατὰ τὸν χειμῶνα χιόνων.
Τὴν αἰτίαν δὲ ταύτην πρέπει ν’ ἀποδώσωμεν εἰς τὰ ὑψηλὰ αὐτῆς ὄρη, τὰς πέριξ θαλάσσας, τὸ πλάτος αὐτῆς ἐξ Α πρὸς Δ καὶ εἰς τὴν ἐπίδρασιν τῶν ἐκ τῶν στεππῶν τῆς Ρωσίας πνεόντων ψυχρῶν ἀνέμων. Οἱ τῆς Μεσογείου θερμοὶ ἄνεμοι ἐμποδίζονται ὑπὸ τῶν ὑψηλῶν ὀρέων.
Τὸ πλεῖστον δὲ τοῦ τμήματος τούτου τῆς χερσονήσου ἔχει τοὺς χειμῶνας ψυχρούς. Οὕτω αἱ ἰσόθερμοι γραμμαὶ τοῦ 0° τοῦ Κελσιακοῦ θερμομέτρου περικλείουσι τὸ τρίτον τῆς χώρας, αἱ δὲ τῶν 2° καὶ 4° Κελσίου ὑπὲρ τὸ μηδὲν ἀκολουθοῦσι τὰ δυτικὰ παράλια τῆς χερσονήσου καὶ τὰ τὸ ἐσωτερικὸν αὐτῆς ἀπὸ τῆς Μεσογείου θαλ. χωρίζοντα ὄρη. Ἡ μέση τοῦ χειμῶνος θερμοκρασία τῆς Σόφιας φθάνει εἰς —2°,7 Κ. (ὡς ἡ τῆς Καινιγςβέργης), τὸ μέγιστον δὲ ψῦχος αὐτῆς ἔφθασεν εἰς 19°, ἐνῷ ἐπὶ τοῦ ὀροπεδίου τοῦ Λὶμ κατῆλθε τὸ θερμόμετρον μέχρις 25°,2 ὑπὸ τό μηδέν, χειμὼν πράγματι Σκυθικός. Τὸ Βουκουρέστιον, κείμενον ἐκτὸς τῆς Ἑλλ. χερσονήσου καὶ εὑρισκόμενον ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῶν Σκυθικῶν ἀνέμων (90 μ. ὑπὲρ τὴν θάλ.) ἔχει χειμῶνας Σκυθικούς, διότι παρετηρήθη ἐν αὐτῷ τὸν χειμῶνα ψῦχος 28°,7 ὑπὸ τὸ μηδέν.
Πρὸς τὰ Β δὲ μέρη τῆς χερσονήσου ἡ διάρκεια τῆς ψυχρᾶς τοῦ ἔτους ὥρας εἶνε μακρά, διότι διαρκεῖ ἀπὸ τῶν μέσων Ὀκτωβρίου ἄχρι τῶν μέσων τοῦ Μαΐου. Ὁ περιηγητὴς
