τμήματος, ἀναπαριστᾷ ἐν σμικρῷ τὸν Αἶμον, διαφέρων κατὰ τοῦτο, ὅτι ἡ Ν πλευρὰ ἢ πτέρυξ αὐτοῦ ἀποκλίνει πρὸς τοὺς Β. πρόποδας τῆς Ροδόπης, ἐνῷ ἡ βορεία τοῦ Αἵμου ἀποκλίνει πρὸς τὰς ροὰς τοῦ Ἴστρου. Ὡς προέκτασις δὲ τοῦ Ἀνθαίμου θεωροῦνται τὰ ὄρη τῆς Στράνδζας, ἀποκρήμνως πρὸς τὸν Πόντον καταλήγοντα καὶ χωρίζοντα τοῦτον τῆς κάτω τοῦ Ἕβρου κοιλάδος. Ἐπίσης ὡς χείλη τεμαχιστῆς χώρας θεωροῦνται τὰ ἐκ παλαιοζῳϊκῶν στρωμάτων συνιστάμενα ὄρη, ἅτινα χωρίζουσι τὴν κάτω τοῦ Ἕβρου κοιλάδα ἀπὸ τῆς Προποντίδος καὶ τοῦ Μέλανος κόλπου.
Ἄρχεται δὲ ὁ Αἷμος, ὡς προείρηται, ἀπὸ τῶν ἐκβολῶν περίπου τοῦ Τιμὸκ παρὰ τὸ Βιδδίνιον εἰς τὸν Δανούβιον, καὶ καμπτόμενος τοξοειδῶς διευθύνεται πρὸς Α, καταλήγων εἰς τὸ Αἱμόνιον ἀκρ. (τουρκιστὶ κατὰ παραφθορὰν Αἱμινέ). Ἔχει δὲ μῆκος μὲν 600 χιλμ. μέσον δὲ πλάτος μόνον 30 χιλμ. (45-21 χιλμ). Τὸ ὕψος δὲ εἰς ὃ φθάνει ἡ ὀροστοιχία εἶνε 2375 μέτρα (κορφ. Γιουμροὺκ Τσὰλ), ἐπομένως εἶνε χθαμαλωτέρα πολλῶν τοῦ Ἑλλ. κράτους ὀρέων (Ὀλύμπου, Γκιόνας, Παρνασοῦ κτλ.). Ἐμφανίζονται δὲ αἱ νότιαι κλιτύες τοῦ Αἵμου ἔτι μᾶλλον ἀπόκρημνοι, διότι ἡ παρακειμένη κοιλὰς κεῖται βαθύτερον τῶν προπόδων τῆς ὀροστοιχίας.
Ὁ ἐκ Βουλγαρίας πρὸς τὴν Θρᾴκην κατερχόμενος διὰ τῶν στενῶν τοῦ Αἵμου, π.χ. τῆς Σίπκας (1333 μ.), στρέφων τὸ βλέμμα πρὸς τὰ ὄπισθεν, βλέπει ὄρη καὶ κοιλάδας δασοφύτους καὶ ἐκτεταμένους λειμῶνας, ἐν οἷς ἐσπαρμέναι κεῖνται αἱ δι’ ἀσβεστολιθικῶν πλακῶν ἐστεγασμέναι καλύβαι τῶν Βουλγάρων. Ἄλλο ὅμως θέαμα παρουσιάζει πρὸς τὸν ὁδοιπόρον ἡ Θρᾴκη. Κοιλάδες καὶ φάραγγες ὑπὸ ἀφθόνων διαρρεόμεναι ὑδάτων ἐμφανίζονται πρὸ τῶν ὀμμάτων αὐτοῦ, ἐν αἷς εὔπορα χωρία καὶ κῶμαι κεῖνται ἐν μέσῳ ὀπωροφόρων δέν-
