CLAUDIANUS
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ καὶ στιχοπλόκοι, περιηγηταὶ καὶ τεχνῖται, φαίνονται συνομώσαντες ἵνα παραστήσωσι τὸν οὐρανὸν τῆς Ἑλλάδος ὡς πάντων τὸν τερπνότερον, καὶ σχεδὸν ἱκανὸν νὰ παράσχῃ οὗτος μόνος εἰς τοὺς ὑπὸ τὸν θόλον αὐτοῦ οἰκοῦντας, οὐ μόνον εὐφροσύνην καὶ εὐεξίαν, ἀλλὰ καὶ καλαισθησίαν, πατριωτισμόν, λιτότητα, αὐταπάρνησιν καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς ὅσαι συνειργάσθησαν εἰς ἀνέγερσιν τοῦ ἐν Μαραθῶνι τροπαίου καὶ τοῦ ναοῦ τῆς Ἀθηνᾶς. Γνωστοὶ εἶναι οἱ γλυκύτατοι στίχοι τοῦ Εὐριπίδου περὶ τῆς χώρας τῆς
οὔτ’ ἐν πνοιαῖσι χείματος δυσχειμέρου
οὔτ’ ἐν τεθρίπποις ἡλίου θερμῆς ἄγαν·
γνωστὴ ἡ βυρώνειος ἀποστροφὴ εἰς τὴν μακαρίαν Ἐδὲμ τῶν ἀνατολικῶν ὑδάτων· οἱ θρῆνοι τοῦ Σατωβριάνδου, καταλείποντος δι’ ἀσελήνου νυκτὸς τὴν Ἀττικὴν ὡς ἐρωμένην, ἧς ἡ θέα ἤθελεν ἀφαιρέσει τὴν δύναμιν τῆς φυγῆς· γνωστὸν τὸ ἀπόφθεγμα τοῦ Γροτίου, καθ’ ὃν ἡ Ἑλλὰς εἶναι, μετὰ τὸν οὐρανόν, τὸ ποθητότερον τῶν σκηνωμάτων· γνωσταὶ αἱ τρεῖς κάλλισται σελίδες τοῦ Ἁγίου Παύλου τοῦ Ρενάν, ἀποδίδονται εἰς τὸ κλῖμα τὴν ἡμερότητα καὶ ἀνεξιθρησκείαν τῶν Ἑλλήνων. Ὁ δὲ μὴ ἀνήκων εἰς τὴν ὑψηλὴν λεγομένην παρ’ ἡμῖν περιωπήν, καὶ ὡς ἐκ τούτου καταδεχόμενος νὰ λαμβάνῃ ἀνὰ χεῖρας καὶ ἰθαγενοῦς μούσης προϊόντα, ἐνθυμεῖται βεβαίως οἵαν φοβερὰν κατάχρησιν σαπφείρων, γάλακτος καὶ πορφύρας ἐποίουν οἱ μακαρίται Σοῦτσοι, εἰκονίζοντες τὴν χώραν ἐν ἦ ὁ
