Σελίδα:Συριανά Αφηγήματα, Εμμανουήλ Ροΐδου.djvu/93

ΑΦΗΓΗΜΑΤΑ89

τῆς ἐπιούσης, τὸν ὁποῖον διὰ τῶν ἰδίων αὐτῆς χειρῶν εἶχε μεταβάλει εἰς ἄμορφον πήτταν βελούδου, χαρτονιοῦ, ἀνθέων καὶ πτερῶν. Οὐδὲ τοῦ Θυέστου, ὅταν ἀνεκάλυψεν ὅτι ἔφαγε τὰ τέκνα του, ὑπῆρξε, πιστεύω, ἡ κατάπληξις μεγαλειτέρα. Ἀλλ’ ἡ Λάμια δὲν ἦτο ἐκ τῶν γυναικῶν ἐκείνων αἱ ὁποῖαι λιποθυμοῦν, ἀλλ’ ὥρμησεν ὠρυομένη νὰ μᾶς δείρῃ ὅλους, χωρὶς ἐξαίρεσιν οὐδ’ αὐτοῦ τοῦ κυρίου Φαβρικίου. Εἰς πολλὰς καὶ πρότερον καὶ ἔκτοτε ἔτυχε νὰ παρευρεθῶ ἀγρίας σκηνὰς καὶ νὰ ἴδω ἀποθηριωθείσας ὑπὸ τῆς ὀργῆς φυσιογνωμίας, ἀλλ’ οὐδεμίαν ἐνθυμοῦμαι φοβερωτέραν τῆς Ἀλβανῆς ἐκείνης μὲ τὸ λυθὲν τσεμπέρι της, τὰς χυτὰς εἰς τοὺς ὤμους της ψαρὰς τρίχας, μὲ σπίθας εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ ἀφροὺς εἰς τὸ στόμα. Θέλων νὰ τὴν καθησυχάσῃ, ἀνήγγειλεν ὁ ἀγαθὸς διευθυντὴς ὅτι θὰ προβῇ τὴν ἐπιοῦσαν εἰς ἀνακρίσεις πρὸς ἀνακάλυψιν καὶ τιμωρίαν τοῦ ἐνόχου. Αἱ ἀνακρίσεις ἐνηργήθησαν, ἀλλ’ ἀδύνατον ὑπῆρξε νὰ εὑρεθῇ ὁ τοποθετήσας ὑπὸ τὸ σκέπασμα τὸν κοπανηθέντα πῖλον. Τοῦτο δικαιούμεθα νὰ θεωρήσωμεν ὡς μέγα δι’ αὐτὸν εὐτύχημα, διότι τρεῖς ἡμέρας ἔπειτα ἀνεσύρετο νεκρὰ ἐκ τοῦ φρέατος ἡ δυστυχὴς Σεμίρα.