καὶ ἀγαλλίασιν θὰ αἰσθανθῶσιν οἱ γονεῖς μας ὅταν μᾶς ἐπανίδωσιν!
— Ψεύδεσθε, ἀνεφώνησεν μὲ φωνὴν βροντῶδη. Σὺ, γέρον κακοῦργε, ὀνομάζεσαι Λυκογιάννης, καὶ σὺ πανοῦργε νεανίσκε ὀνομάζεσαι Ἀρκουδομανόλης! Δὲν ἔρχεσθε ἀπὸ τὸν Ἅγιον Τάφον καὶ οὐδὲ προσκυνηταὶ εἶσθε, ἀλλὰ λῃσταὶ, φονεῖς καὶ πυρπολισταί. Τὸ Ταίναρον δὲν εἶναι πατρίς σας, Ἕλληνες δὲν εἶσθε σεῖς καὶ οὐδὲ ἤλθατε ἐδῶ διὰ νὰ διέλθετε τὴν νύκτα, ἀλλὰ διὰ νὰ μᾶς δολοφονήσητε, νὰ λεηλατήσητε καὶ νὰ καύσητε τὸν πύργον μου. Τώρα θὰ σᾶς δώσω τὴν ἀμοιβὴν τῶν κακουργημάτων σας. Φύλακες, προσέλθετε! ἐκδύσατε τοὺς λῃστὰς τούτους· ἀφαιρέσατε ἀπὸ αὐτοὺς τὸ μοναχικὸν αὐτῶν ἔνδυμα διὰ νὰ φανῶσι μὲ τὴν πραγματικὴν αὐτῶν στολήν! Ἀφοπλίσατέ τους καὶ ρίψατε αὐτοὺς εἰς τὸ δεσμωτήριον τοῦ πύργου.
Οἱ φύλακες τοὺς ἀπεγύμνωσαν καὶ οἱ λῃσταὶ ἐφάνησαν ὑπὸ τὰ λῃστρικὰ αὐτῶν ἐν-
