κατ’ ἀρχὰς μὲν περὶ τὰς πεντεκαίδεκα χιλιάδας διέβησαν τὸν Ῥῆνον· ἀλλ’ ἀφ’ οὗ οἱ ἄγριοι καὶ βάρβαροι οὗτοι ἤρχισαν νὰ ποθῶσι τοὺς ἀγροὺς καὶ τὸν πολιτισμὸν καὶ τὰ πλούτη τῶν Γαλατῶν, διέβησαν πλείονες· νῦν δὲ ὑπάρχουσιν ἐν τῇ Γαλατία περὶ τὰς 120 χιλιάδας. Καὶ πρὸς τούτους μὲν οἱ Αἴδουοι καὶ οἱ σύμμαχοι αὐτῶν ἅπαξ καὶ δὶς ἐπολέμησαν· ἀλλ’ ἀποκρουσθέντες ἔπαθον μέγα δυστύχημα, δηλαδὴ ἀπώλεσαν πάντας τοὺς εὐγενεῖς, πᾶσαν τὴν γερουσίαν καὶ πᾶν τὸ ἱππικόν. Ὑπὸ τούτων τῶν μαχῶν καὶ τῶν συμφορῶν καταβληθέντες ἐκεῖνοι, οἵτινες πρότερον ἴσχυον πλεῖστον ἐν τῇ Γαλατίᾳ διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν καὶ τὴν ξενίαν καὶ τὴν φιλίαν τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων, ἠναγκάσθησαν νὰ δώσωσιν εἰς τοὺς Σηκουανοὺς· ὁμήρους τοὺς εὐγενεστάτους τῆς πόλεως καὶ δι’ ὅρκου νὰ ὑποχρεώσωσιν αὐτὴν, μήτε τοὺς ὁμήρους νὰ ἀπαιτήσωσι μήτε νὰ ἐπικαλεσθῶσι βοήθειαν παρὰ τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων μήτε νὰ ἀρνηθῶσι νὰ μένωσιν διηνεκῶς ὑπὸ τὴν δικαιοδοσίαν καὶ τὴν ἐξουσίαν ἐκείνων. Μόνος δὲ αὐτὸς εἶναι ἐκ πάσης τῆς πόλεως τῶν Αἰδούων, ὅστις δὲν ἠδυνήθη νὰ καταπεισθῇ, νὰ ὀμόσῃ ἢ δώσῃ τοὺς παῖδας αὐτοῦ ὁμήρους. Διὰ τοῦτο ἔφυγεν ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ῥώμην πρὸς τὴν γερουσίαν, ἵνα ζητήσῃ βοήθειαν, διότι μόνος αὐτὸς οὔτε διὰ τοῦ ὄρκου. οὔτε διὰ τῶν ὁμήρων κατείχετο, Ἀλλ’ οἱ νικηταὶ Σηκουανοὶ ἔπαθον χείρω τῶν ἡττηθέντων Αἰδούων, διότι ὁ Ἀριόβιστος, ὁ βασιλεὺς τῶν Γερμανῶν κατέμεινεν ἐν τῇ χώρᾳ αὐτῶν καὶ κατέλαβε τὸ τρίτον μέρος τῆς χώρας τῶν Σηκουανῶν, ὅπερ ἦτο τὸ ἄριστον ὅλης τῆς Γαλατίας, καὶ νῦν διέταξε τοὺς Σηκουανοὺς νὰ ἀποχωρήσωσιν ἐκ τοῦ ἑτέρου τρίτου μέρους, διότι πρὸ ὀλίγων μηνῶν ἦλθον πρὸς αὐτὸν τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιάδες Ἁρούδων, εἰς τοὺς ὁποίους παρασκευάζονται τόπος καὶ ἕδρα. Ἐντὸς λοιπὸν ὀλίγων ἐτῶν θέλει συμβῇ, πάντες μὲν νὰ ἀποβληθῶσιν ἐκ τῆς Γαλατικῆς χώρας, πάντες δ’ οἱ Γερμανοὶ νὰ διαβῶσι τὸν Ῥῆνον· διότι Οὔτε ἡ Γαλατικὴ πρὸς τὴν Γερμανικὴν χώραν ἠδύνατο νὰ
