παραβληθῇ οὔτε ἡ δίαιτα τούτων πρὸς τὴν ἐκείνων νὰ συγκριθῇ. Ὁ δὲ Ἀριόβιστος ἅπαξ νικήσας τὰς δυνάμεις τῶν Γαλατῶν ἐν μάχῃ, ἥτις ἐγένετο παρὰ τὴν Μαγεντοβρίαν, ἄρχει ἀλαζονικῶς καὶ σκληρῶς, ἀπαιτεῖ τοὺς παῖδας παντὸς εὐγενεστάτου ὁμήρους καὶ μετέρχεται κατ’ αὐτῶν παραδειγματικὰς τιμωρίας καὶ βασάνους, ἐάν τι δὲν γείνῃ κατὰ τὸ νεῦμα καὶ τὴν βούλησιν ἐκείνου. Εἶναι δὲ ἀνὴρ βάρβαρος, ὀργίλος, παράλογος· ἐπὶ μακρότερον χρόνον δὲν δύνανται νὰ ὑποφέρωσι τὴν ἀρχὴν του. Ἐὰν δὲ δὲν ὑπάρχῃ, βοήθειά τις παρὰ τῷ Καίσαρι καὶ τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων, πάντες οἱ Γαλάται θέλουσι πράξῃ τὸ αὐτὸ, ὅπερ καὶ οἱ Ἑλουήτιοι, δηλαδὴ νὰ μετοικήσωσι καὶ ζητήσωσιν ἄλλην κατοικίαν καὶ ἄλλας ἕδρας μακρὰν τῶν Γερμανῶν καὶ νὰ δοκιμάσωσι τὴν τύχην, οἱαδήποτε καὶ ἂν ἦναι. Ἐὰν δὲ ἀναγγελθῶσι ταῦτα εἰς τὸν Ἀριόβιστον, δὲν ἀμφιβάλλει, ὅτι θέλει τιμωρήσῃ αὐστηρότατα πάντας τοὺς παρ’ αὑτῷ ὁμήρους. Ὁ δὲ Καῖσαρ δύναται ἢ διὰ τοῦ ἀξιώματος ἑαυτοῦ καὶ τοῦ στρατοῦ ἢ διὰ τῆς προσφάτου νίκης ἢ διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ δήμου τῶν Ῥωμαίων νὰ ἐμποδίσῃ, μεῖζον πλῆθος Γερμανῶν νὰ διαβῇ τὸν Ῥῆνον, καὶ πᾶσαν τὴν Γαλατίαν νὰ ἀπαλλάξῃ τῶν ἀδικιῶν τοῦ Ἀριοβίστου.
32. Τοῦτον τὸν λόγον τοῦ Διβιτιακοῦ εἰπόντος, πάντες οἱ παριστάμενοι μετὰ πολλῶν δακρύων ἤρχισαν, νὰ ζητῶσι βοήθειαν παρὰ τοῦ Καίσαρος. Παρετήρησε δ’ ὁ Καῖσαρ ὅτι μόνοι ἐκ πάντων οἱ Σηκουανοὶ οὐδὲν τούτων ἔπραττον ἅπερ καὶ οἱ λοιποὶ, ἀλλὰ τεθλιμμένοι καὶ κεκυφότες ἔβλεπον τὴν γῆν. Θαυμάσας δὲ ἠρώτῆσεν αὐτοὺς, τίς ἦτο ἡ αἰτία τούτου. Οὐδὲν ἀπεκρίνοντο οἱ Σηκουανοὶ, ἀλλ' ἐν τῇ αὐτῇ θλίψει σιωπηλοὶ διέμενον. Ἐπειδὴ δὲ πλεονάκις ἠρώτα αὐτοὺς καὶ οὐδεμίαν καθόλου φωνὴν ἠδύνατο. νὰ ἀποσπάσῃ ἀπ’ αὐτῶν, ὁ αὐτὸς Διβιτιακὸς ὁ Αἴδουος ἀπεκρίνατο: Ἡ τύχη τῶν. Σηκουανῶν εἶναι τόσῳ ἀθλιωτέρα καὶ βαρυτέρα τῆς τῶν ἄλλων, ὅσῳ μόνοι αὐτοὶ οὐδ’ ἐν τῷ κρυπτῷ τολμῶσι νὰ παραπονεθῶσι οὐδὲ βοήθειαν νὰ ἐπικαλεσθῶσι, καὶ ἀπόντος τοῦ
