μεν εἰς τὴν αὐτὴν τῶν πραγμάτων κατάστασιν, καὶ οὐδεμία διόρθωσις φαίνεται πιθανή.
Ἐὰν ὅμως αἱ τρεῖς αὐτοκρατορίαι καὶ ὅσαι ἄλλαι Εὐρωπαϊκαὶ δυνάμεις ἔχουσι συμφέρον ἵν’ ἀρθῇ ἅπαξ διὰ παντὸς ἐκ τοῦ μέσου ἓν σκάνδαλον, ὅπερ μεγάλως ἀνησυχεῖ αὐτὰς, ἂν παραδεχθῶσιν ὅτι εἰρηνικωτέρα λύσις τοῦ ζητήματος εἶναι αὕτη, ἡ δὲ ἐξ αὐτῆς προκύψουσα εἰρήνη θ’ ἀποβῇ παγιωτέρα καὶ διαρκεστέρα, εἶναι δίκαιον αὐθορμήτως αὗται ν’ ἀναδεχθῶσι τὴν ἐκτέλεσιν. Ἐκτὸς δὲ τοῦ γενικοῦ καλοῦ, ὅπερ θὰ προκύψῃ ἐκ τῆς εἰρηνοποιήσεως ταύτης, θὰ ὑπάρξουν καὶ ἴδια ὠφελήματα εἰς ἑκάστην αὐτῶν τῶν δυνάμεων.
Οἱ Ἕλληνες τεθέντες εἰς ἣν προείπομεν θέσιν παρὰ τῶν Εὐρωπαϊκῶν δυνάμεων, ὄχι μόνον ἄπειρον εὐγνωμοσύνην θέλουν ὀφείλει πρὸς αὐτὰς· ἀλλὰ θὰ ὦσιν ὑπόχρεοι νὰ παραδεχθῶσι καὶ τοὺς ὅρους, οὓς ἤθελον ἐπιβάλει αὐτοῖς πρὸς ἐκτέλεσιν τῆς μεγάλης ταύτης μεταβολῆς. Οἱ δὲ ὅροι οὗτοι ὄχι μόνον δύνανται νὰ ἦναι γενικοὶ πρὸς ἅπαντα τὰ ληψόμενα μέρος εἰς τὴν ὑπόθεσιν ταύτην, ἀλλὰ πιθανὸν ν’ ἀποβλέπωσι καὶ ἰδιαίτερα εἰς ἑκάστην αὐτῶν συμφέροντα.
Καὶ γενικὰ μὲν δύνανται νὰ θεωρηθῶσιν, ἐὰν ἡ ἐν Κωνσταντινουπόλει συστηθησομένη Ἑλληνικὴ ἐξουσία ὑποχρεωθῇ νὰ ἔχῃ ὅλους τοὺς λιμένας αὐτῆς ἀνοικτοὺς πρὸς πάντας τοὺς ναυτιλουμένους, εἰς ὁποιονδήποτε κράτος καὶ ἂν ἀνήκωσι, νὰ ἀφήσῃ ἐλευθέραν τὴν δίοδον τῶν στενῶν εἰς ἅπαντας. Ὅλων δὲ οἱ ὑπήκοοι ἐν γένει νὰ ἦναι δεκτοὶ νὰ ἐμπορεύωνται, νὰ ναυτίλωνται νὰ διαμένωσιν ἐργαζόμενοι, καὶ ὅταν τυχὸν δυνάμεις τινὲς εὑρεθῶσιν εἰς ἐμπόλεμον κατάστασιν. Τὸ Βυζάντιον νὰ χρησιμεύσῃ ὡς κέντρον ὅλων τῶν πολιτικῶν συνδιασκέψεων, καὶ νὰ ἀπαρτισθῇ ἓν νέον ἀμφικτυονικὸν συνέδριον ἐν αὐτῷ θεωρουμένου τοῦ μέρους τούτου ὡς ἕδρα ἱερὰ καὶ ἀπαραβίαστος τῶν πολιτικῶν συμβουλίων, τὰ ὁποῖα θέλουν κανονίζει ὅλας τὰς ἀμοιβαίας αὐτῶν διενέξεις.
Ἐὰν τὸ μέτρον τοῦτο γένῃ δεκτὸν καὶ πραγματοποιηθῇ, ἕκαστος δύναται νὰ ἐννοήσῃ τὰ ἐπωφελεστάτας συνεπείας αὐτοῦ, διότι πᾶσα ἀφορμὴ διενέξεων καὶ πολέμων μεταξὺ