Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
X
Τὸν ἐβενώδη παστὸν ἀφίνει
νύμφη κροκόπεπλος ἡ Αὐγή,
τὴν πορφυρόχρυσον κόμην χύνει,
πυρρὸν τὸ βῆμά της ὁδηγεῖ·
ῥοδοδακτύλους ἐκτείνει χεῖρας
καὶ τὰς ἑῴας ἀνοίγει θύρας.
Ὑπεμειδίασεν ὅλ’ ἡ πλάσις.
Κ’ ἁρματηλάτης περικλυτὸς
εἰς ἐρεβώδεις ὠθεῖ ἐκτάσεις
τὸ μαῦρον κάλυμμα τῆς νυκτός.
