μῶν τὸν Χριστιανισμὸν, καὶ κατὰ Σιμπλίκιον, καὶ κατὰ Ἰωάννην τὸν Γραμματικὸν, ἀποστατήσας τῆς καθ’ ἡμᾶς εὐσεβοῦς πίστεως· μάλιστα δὲ πάντων αὐτῷ οὐ πειστέον διὰ τὰς ἀντιθέσεις, ἃς ἑαυτῷ ποιεῖ· τότε γὰρ εἴρηκεν ὅτι τὰ κεφάλαια ταῦτα διορθώσεώς τινος δέονται, καὶ αὐτὸς ἀντίῤῥησίν τινα ἐποίησε κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ ἐκ Βεῤῥοίας, εἰς σύνεσιν τούτου· λοιπὸν οὔτε αὐτὸς ὁ ἴδιος τὰ ἔχει καθαρὰ ὅλως αἰρέσεως· διατί λοιπὸν νὰ τὰ συγχωροῦμεν τῶν ἀκάκων καὶ ἁπλῶν ἀνθρώπων νὰ τὰ διαβάζουσιν ὁποῦ εἶναι κίνδυνος νὰ φαρμακευθοῦσιν; ἕνα μόνον νὰ ἦτο κακὸν δὲν εἶνε χρεία νὰ διαβάζουνται, διατὶ ἁπλοῦν θέλει τὸ ἀγαθὸν ἡ πίστις καὶ ὄχι ἐπίμικτον.
«Ὅταν ὁ φιλόσοφος αὐτὸς ἀνέβη ἐπ’ ἄμβωνος τούτου καὶ ἐκύοωσε τὰ κεφάλαια τοῦ Κυρίλλου, δὲν ἤξευρεν ὁ Παναγιώτατος οὔτε ἡ Σύνοδος τὶ θέλει νὰ εἰπῇ· καὶ ὡσὰν τὰ ἤκουσαν, μὲ πολλήν τους ἀηδίαν καὶ σύγχυσιν καὶ ταραχὴν τὰ ἤκουσαν· μὰ δὲν τὸν ἐφίμωσαν νὰ τὸν καταβάσουσι κάτω βλάσφημα λαλοῦντα; διατὶ ἦτον ἡ ἡμέρα, καθ’ ἣν ἐνεθρονίσθη ὁ Παναγιώτατος· καὶ τῷ πάθει τῆς βίας βεβλημένος ἦν ὡς ἄφωνος νεύων εἰς ἑαυτὸν, καὶ διατὶ ἤλπιζεν ὕστερον νουθετηθεὶς νὰ ἐπιστρέψῃ αὐτὸς ὁ φιλόσοφος· μὰ ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσίαν εἰς τὰ αὐτὰ μένει· ἰδοὺ ἐκ στόματος τοῦ Παναγιωτάτου καὶ πάσης τῆς Συνόδου προσταχθεὶς ἐγὼ φανερόνω τὴν βουλὴν τῆς ἐκκλησίας ἡ ὁποία εἶναι, τὰ κεφάλαια ταῦτα τοῦ Κυρίλλου νὰ μὴ διαβάζουνται οὔτε νὰ πιστεύωνται ὀρθόδοξα, διότι εἶνε μακρὰν τῆς ἡμετέρας ἐκκλησίας καὶ εὐσεβείας· καὶ ὅποιος τὰ διαβάζει καὶ ἔχει τα εὐσεβῆ ἢ προστατεῖ αὐτὰ, νὰ εἶνε ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας..»[1].
Ὁ Κορυδαλλεὺς παρὼν ἐν τῷ πατριαρχείῳ ἐζητήθη ἵνα κατασπαραχθῇ ὑπὸ τοῦ πλήθους, καὶ φεύγων ἐκρύβη εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος Δημητρίου Ἰουλιανοῦ, παρ’ ᾧ καταλύων ἤρχισε μετ’ οὐ πολὺ διδάσκων ἐν μὲν τῇ φιλοσοφίᾳ, ὡς λέγει ὁ Δοσίθεος, τὸν ἀθεϊσμὸν, ἐν δὲ τῇ θεολογίᾳ τὸν καλβινισμόν. Ὕπουλος δὲ φύσει προσῆλθεν εἶτα εἰς τὴν Μεγάλη Ἐκκλησίαν ὁμολογῶν μετάνοιαν, καὶ συγχωρηθεὶς ὑπεδύθει αὖθις τὸ μοναχικὸν τριβώνιον Θεοδόσιος μετονομασθείς. Τὴν 14 Νοεμβρίου 1640[2] ἐχειροτονήθη μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης, ἐκβαλὼν
