δ′
μεγάλης ἰδέας ἐνέργεια καὶ ποῖον τὸ τέλος τῆς πρώτης βασιλικῆς δυναστείας, ἣν διεδέχθη ἄλλη τις καὶ παραβάλλων ταῦτα πάντα πρὸς τὰ νῦν ἐπὶ τῆς δευτέρας ταύτης δυναστείας συμβαίνοντα, ἅπερ, ὡς σύγχρονα, ἔχει ὁ ἀναγνώστης πρὸ αὐτοῦ πρόσφατα, νὰ ἐξαγάγῃ τὸ τελικὸν ἀποτέλεσμα τῶν κρίσεων αὐτοῦ ἀσφαλές, μέλλον νὰ καθοδηγήσῃ αὐτὸν ἐν τῇ, μετὰ ταῦτα ὡς πολίτου ἐλευθέρου, πορεία αὐτοῦ. Τὴν ἱστορίαν λοιπὸν τοῦ βασιλέως τῆς Ἑλλάδος Ὄθωνος θέλομεν ἀφηγηθῇ λεπτομερῶς καὶ εὐλήπτως πρὸς γενικωτέραν διάδοσιν τῶν, κατὰ τὸν μακρὸν χρόνον τῆς βασιλείας αὐτοῦ, ποικίλων γεγονότων, ἅτινα ἐπέδρασαν τοιῶςδε ἢ τοιῶςδε ἐπὶ τῆς νεωτέρας Ἑλληνικῆς κοινωνίας.
Εἰς ταῦτα δὲ πάντα ἀπιδόντες καὶ ὡς βάσιν τῆς ἐργασίας ἡμῶν πάντα τὰ μέχρι τοῦδε ἐκδεδομένα ἱστορικὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Ὄθωνος ἔργα ἡμετέρων τε καὶ ξένων ἔχοντες, προβαίνομεν ἐπὶ τὴν ἔκδοσιν τῆς παρούσης Ἱστορίας τοῦ Ὄθωνος (1832-1862), πεποιθότες ὅτι πράττομεν ἔργον ἐθνικόν, ἔργον ὅπερ πολλὰς μὲν παρέσχε τῷ γράψαντι δυσχερείας ὡς ἐκ τῆς πληθύος τῶν πρὸς ἀλλήλους διαφωνούντων συγγραφέων, τῶν πρὸς ἀλλήλους ἕνεκεν πολιτικοῦ ἀνταγωνισμοῦ συγκρουομένων ἱστοριικῶν, ἐξ ὧν ἐμέλλομεν νὰ ἀντλήσωμεν τὴν ἀληθῆ ἱστορίαν ἡμῶν, ἀλλ’ ὅμως καὶ μεγάλης τέρψεως καὶ ἐλπίδος ἐνέπλησεν ἡμᾶς, δούλους Ἕλληνας ὄντας, ἰδόντας ὅτι μόνον διὰ τοιούτων ὑπερεννεαετῶν ἀγώνων καὶ διὰ τοιούτων καὶ τηλικούτων θυσιῶν ἠδύνατο νὰ συμπαγῇ τὸ μικρὸν ἐκεῖνο ἐλεύθερον Ἑλληνικὸν Βασίλειον, παρ’ οὗ ἐλπίζει καὶ ἡ ἀλύτρωτος Ἑλλάς!
- Ἔγραφον ἐν Ἀθήναις τῇ 21ῃ Ἰουλίου 1892.
ΤΡΥΦΩΝ Ε. ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ.
