Σελίδα:Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862).pdf/5

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ὁ Ἕλλην, ὅστις ἀπὸ τοῦ 1453, ἀπὸ τῆς μοιραίας δηλαδὴ ἐκείνης ἡμέρας τῆς 29ης Μαΐου, καθ’ ἣν ἀπώλεσε σὺν τῷ τελευταίῳ αὐτοῦ βασιλεῖ καὶ τὴν ἐλευθερίαν, ἣν πατέρες ἐλεύθεροι πρὸ αἰώνων ἐκληροδότησαν αὐτῷ, ὁ Ἕλλην, λέγω, ἐν τοιαύτῃ εὑρεθεὶς αἴφνης πολιτικῇ ἀνυπαρξίᾳ, ἐσκέπτετο, τοῦτο μέν, ἀφ’ ἑαυτοῦ ὁρμώμενος, τοῦτο δὲ καὶ ὑπὸ τῶν ἐν Εὐρώπῃ φιλοκτημόνων ὑποκινούμενος ὡς κοινὸν μέλημα καὶ ἐθνικὴν ἐπιθυμίαν εἶχε τὴν ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ζυγοῦ τοῦ μισητοῦ αὑτοῦ τυράννου. Ἤδη δὲ δέκα μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἔτη καὶ δύο μετὰ τὴν πτῶσιν τοῦ τελευταίου τοῦ Ἑλληνισμοῦ προπυργίου, τῆς Τραπεζουντιακῆς τῶν Κομνηνῶν αὐτοκρατορίας (1463), αἱ ἐπαναστατικαὶ ἐνέργειαι αὐτοῦ ὁσημέραι ἐκρατύνοντο καὶ ἐξύψουν τὸ πρὸς τὴν ἐλευθερίαν φρόνημα τῶν Ἑλλήνων. Καίτοι δὲ πᾶσαι αἱ ἐπαναστατικαὶ αὗται τάσεις, ὑπὸ ξένων, ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, ἴδια συμφέροντα ἐχόντων, ὑποκινούμεναι, κατέληξαν εἰς ζημίαν τῶν Ἑλλήνων, οὐχ ἧττον ὅμως διετήρουν καὶ συνεκράτουν τὸν πρὸς τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν πίστιν ἔρωτα καὶ προπαρεσκεύασαν, ἐν πολλοῖς, τὴν γιγαντιαίαν ἐκείνην τῶν ἀρχῶν τοῦ αἰῶνος ἡμῶν ἐπανάστασιν, ἥτις διὰ τῶν ὑπερανθρώπων ἐκείνων θυσιῶν καὶ τῶν ἄλλων δυσπραγιῶν, ἔδωκεν ἡμῖν ἐλευθέραν την μικρὰν ταύτην γωνίαν, τὴν ἐλευθέραν Ἑλλάδα, ἐν ᾗ, ἀπὸ ἡμίσεως καὶ πλέον αἰῶνος, ζῶμεν ἐλεύθεροι, ἀναπνέοντες τὸν ἁγνὸν καὶ ζωογόνον τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἐκ ταύτης προϊούσης πολιτικῆς καὶ κοινωνικῆς εὐημερίας καὶ ἐπιστημονικῆς προόδου ἀέρα. Ἀλλὰ καίπερ τῆς Θείας Προνοίας ἐπιφυλαξάσης ἡμῖν τὴν τοιαύτην εὐγενῆ τύχην, ἐν τῇ σειρᾷ τῶν αἰώνων, καὶ εὐδοκισάσης νὰ φυτεύσῃ ἐπὶ τοῦ πάλαι κλασικοῦ ἐδά-