«Ἱστορίης δὲ μελέτω, ὦ παῖ, οὐ γὰρ μόνον
σέο, καὶ τὸν βίον ἐϋκλέα καὶ ἐπὶ πολλὰ χρή-
σιμον ἐς ἀνθρωπίνην μοίρην ἐπιτελέσει, ἀλλὰ
καὶ τὴν ψυχὴν ὀξυτέρην καὶ τηλαυγεστέρην.»
Ἱπποκράτης
Οὐδεὶς ἀρνεῖται ὅτι περὶ τοῦ παρ’ ἡμῖν ἀγῶνος τῆς Παλιγγενεσίας ἐγράφησαν τοσαῦτα ὑπό τε τῶν ἡμετέρων καὶ τῶν ἀλλογενῶν, ὡς καὶ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ πρώτου βασιλέως τῶν νέων Ἑλλήνων τοῦ Ὄθωνος τοῦ Α′, τόσον ἐν μονογραφίαις, ὅσον καὶ ἐν ταῖς καθόλου τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους ἱστορίαις, ὡς συνέχεια τῆς Βυζαντινῆς καὶ τῆς μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἱστορίας τοῦ Ἔθνους ἡμῶν, ἀλλὰ πᾶσαι αὗται διά τε τὸ σοβαρὸν τοῦ ὕφους, τὸ σπάνιον καὶ τὸ ὀγκῶδες τοῦ ἔργου δὲν εἶναι προσιταὶ πρὸς πάντας τοὺς Ἕλληνας τοὺς ἐπιθυμοῦντας νὰ μάθωσι τὴν ἱστορίαν τῶν πρὸ ὀλίγων δεκαετηρίδων χρόνων. Εἶναι δὲ ὄντως ἀστεῖον νὰ καυχᾶταί τις ὅτι γινώσκει τὴν ἱστορίαν τῶν ἀρχαίων προγόνων ἡμῶν, τὴν τῶν μεσαιωνικῶν, τῆς Τουρκοκρατίας, τοῦ ἀγῶνος καὶ νὰ ἀγνοῇ πῶς κατόπιν τῆς ἐννεαετοῦς ἐκείνης ὑπερανθρώπου ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἡμῶν πάλης κατὰ τοῦ ἀπηνεστάτου τῶν ἐχθρῶν, ὃν τὸ τηλεβόλον τοῦ Ναυαρίνου κατασυνέτριψε καὶ ἵδρυσε τὸ νεαρὸν Ὲλληνικὸν Βασίλειον, ἐπὶ ποίων βάσεων, ἐπαγιώθη, τίς τὸ πρῶτον ἐβασίλευσεν αὐτοῦ, ποία ἡ κατὰ τὸ τριακονταετὲς χρονικὸν διάστημα τοῦ πρώτου βασιλέως ἐθνικὴ πρόοδος ἐν τοῖς διαφόροις στοιχείοις τοῦ πολιτισμοῦ, ποία ἡ ἐθνικὴ τῆς
