Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/93

91

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

γεν ὁ Καραϊσκάκης μόνος του εἰς Φαληρέα καὶ ἐπροσδιόρισε τὰς θέσεις, ὅπου ἔπρεπε νὰ κατασκευαθῶσι τὰ ὀχυρώματα, κατέστησεν ἐπιστάτην τὸν Μακρυγιάννην, διέταξε ποῖα σώματα νὰ τοποθετηθῶσιν εἰς ἕκαστον ὀχύρωμα καὶ τοὺς ἐπαρακίνησεν ἐπιμόνως νὰ ἐργασθῶσι δι’ ὅλης τῆς νυκτός, ὥστε τὸ πρωῒ νὰ εὑρεθῶσιν ἕτοιμα καὶ καλῶς ἀσφαλισμένα τὰ ὀχυρώματα. Μετέβη μετὰ τοῦτο εἰς Κερατζίνι καὶ λαβὼν τὸν Βάσον ὁμοῦ μὲ τὰ διωρισμένα σώματα, ἐπῆγε διὰ νυκτὸς καὶ κατεσκεύασε δύω δυνατὰ ὀχυρώματα, περιγυρισμένα μὲ τάφρον καὶ ἔχοντα ὑπογείους οἰκίσκους, εἰς τοὺς ὁποίους νὰ προφυλάττωνται οἱ στρατιῶται ἀπὸ τὰς βολὰς τῶν ἐχθρικῶν κανονίων. Ὁ σκοπὸς τοῦ ἀρχηγοῦ ἦτον νὰ ἐμποδίσῃ τοὺς περὶ τὸν Φαληρέα ἐχθροὺς τοῦ νὰ συγκοινωνῶσι μὲ τὸ λοιπὸν στρατόπεδον τοῦ Κιουταχῆ. Μὴ διακρίνων καθαρὰ τὸν τόπον διὰ τὸ βαθὺ τῆς νυκτὸς σκότος, ἐνόμισεν ὅτι ἐπλησίασεν ἀρκετὰ εἰς τὰ ἄλλα ὀχυρώματα τὰ ἀνεγερθέντα ἀπὸ τοὺς εἰς Φαληρέα Ἕλληνας, ὥστε νὰ ἀποκλεισθῶσιν οἱ ἐχθροί· πλὴν ἠπατήθη, καὶ τὸ πρωῒ τὴν ἐρχομένην ἡμέραν εἶδε τὸ λᾶθος.

Μεταξὺ τῶν προμαχώνων τῶν ἀνεγερθέντων ἀπὸ τοὺς εἰς Φαληρέα Ἕλληνας καὶ ἀπὸ τοὺς περὶ τὸν Καραϊσκάκην ἔμεινε κενὸν διάστημα, ὅθεν ἠδύναντο νὰ διαβαίνωσιν οἱ ἐχθροὶ καὶ νὰ συγκοινωνῶσι μὲ τὸ λοιπὸν στρατόπεδον χωρὶς βλάβην των. Ὁ Καραϊσκάκης ἐπιθυμῶν νὰ ὠφεληθῇ κἂν κατ’ ἄλλον τρόπον ἀπὸ τὸ λᾶθος τοῦτο, διώρισεν ἓν σῶμα Ἑλλήνων νὰ ἐνεδρεύσῃ κεκρυμμένον ὄπισθεν τῶν εἰς τὸ κενὸν τοῦτο διάστημα διεσπαρμένων πετρῶν. Οἱ Τοῦρκοι νομίζοντες ἐλευθέραν τὴν διάβασιν, ἐκίνησαν πρὸς τὸ ἄλλο στρατόπεδον, ὅπου κατ’ ἐκείνην τὴν ἐποχὴν ἦτον καὶ ὁ ἴδιος Κιουταχῆς, ἀλλ’ ἀντικρουσθέντες ἀπὸ τοὺς ἐνεδρεύοντας ἐμποδίσθησαν ἱκανὴν ὥραν, τελευταῖον ὅμως διέβησαν βιάσαντες τοὺς ἐνεδρεύοντας ν’ ἀφήσωσι τὴν ὁποίαν ἐφύλαττον διάβασιν. Ἀπὸ τὸ περιστατικὸν τοῦτο ἐννόησεν ὁ Κιουταχῆς καὶ τὸ λᾶθος τῶν Ἑλλήνων καὶ τὸν κίνδυνον εἰς τὸν ὁποῖον ἤθελεν ἐκτεθῇ τὸ κατὰ τὸν Φαληρέα στράτευμά του, ἐὰν δὲν ἤθελε βοηθηθῇ ἀπὸ τοῦτο τὸ λᾶθος. Ἀπεφάσισε λοιπὸν νὰ κάμῃ ὅσον τάχος τὴν διόρθωσιν, καὶ διὰ τοῦτο ὅλην ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἐνησχολεῖτο εἰς ἑτοιμασίαν. Τὰς ἑτοιμασίας ταύτας παρατηρήσαντες οἱ εἰς τὸ Μετόχιον Ἕλληνες καὶ ἐννοήσαντες τὸν σκοπόν, ἔπεμψαν εἴδησιν καὶ εἰς τὸν Βάσον, παρακινοῦντές τον νὰ πέμψῃ τὴν ἐρχομένην νύκτα ἱκανὸν σῶμα στρατιωτῶν εἰς νυκτερινὴν φυλακὴν ἀντὶ τῶν ὀλίγων στρατιωτῶν, τοὺς ὁποίους ἐσυνείθιζε νὰ πέμπῃ προλαβόντως. Ἀλλ’ αὐτὸς δὲν ἔπραξε κατὰ τὴν παραγγελίαν. Τὴν νύκτα λοιπὸν δύω περίπου χιλιάδες Τοῦρκοι, ἐφωδιασμένοι μὲ διάφορα ἐργαλεῖα, ἐστάλησαν ἀπὸ τὸν Κιουταχῆν διὰ νὰ κατασκευάσωσι προμαχῶνα εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον