εἶχον ἀφήσει κενὸν οἱ Ἕλληνες. Ἅμα ἔφθασαν ἐκεῖ ἐδίωξαν τὴν παρὰ τοῦ Βάσου διωρισμένην ὀλιγάνθρωπον φυλακὴν καὶ ἤρχισαν νὰ καταβάλλωσι τὰ θεμέλια τοῦ ὀχυρώματός των.
Ἀμέσως εἰδοποιήθη ὁ Καραϊσκάκης τὸ ἐχθρικὸν τοῦτο κίνημα, καὶ τὴν αὐτὴν στιγμὴν διαβὰς ἀπὸ τὰ πλησιέστερα ὀχυρώματα, ἔλαβε μαζύ του μερικοὺς στρατιώτας καί τινας τῶν ἀξιωματικῶν καὶ μετέβη ὅπου ἦτον ὁ Βάσος, τὸν ὁποῖον ἀφ’ οὗ ἐπέπληξεν αὐστηρά, τὸν διέταξε νὰ λάβῃ ὅλους τοὺς σὺν αὐτῷ καὶ νὰ ἀκολουθήσῃ κατόπι του. Συγκροτήσας οὕτως ἓν σῶμα ἱκανὸν, ὥρμησε κατὰ τῶν Τούρκων, πρὸς τοὺς ὁποίους ἐφώναξε μάλιστα ὁ ἴδιος, ὅτι πηγαίνει αὐτοπροσώπως. Οἱ Τοῦρκοι ἀντέστησαν εἰς τὴν ὁρμὴν τῶν Ἑλλήνων, καὶ βλέποντες αὐτοὺς καθαρῶς εἰς τὸ φῶς τῆς Σελήνης (διότι ἦτον πανσέληνος) τοὺς ἀντέκρουσαν μὲ ἐπιμονήν, ὥστε ἐκινδύνευσε καὶ ὁ ἴδιος ἀρχηγός. Ἀλλὰ τελευταῖον οἱ Ἕλληνες ἐφορμήσαντες μὲ ἀνδρίαν ἠνάγκασαν τοὺς ἐχθροὺς νὰ ἀποσυρθῶσιν· ἔμειναν μόνον ὀλιγώτατοι εἰς τὸ νεοκατασκευασθὲν ἐκ τοῦ προχείρου ὀχύρωμα, οἱ ὁποῖοι καὶ ἀντιπολεμοῦντες ἐπλήγωσαν τινὰς τῶν Ἑλλήνων, τοὺς πλησιάσαντας περισσότερον. Ἡ ἄγνοια τοῦ ἀριθμοῦ τῶν διαμεινάντων ἐχθρῶν καὶ ἡ εἴδησις τῶν πληγωθέντων ἔκαμε τοὺς Ἕλληνας νὰ ὀπισθοδρομήσωσι, καὶ οὕτως ἀπέτυχε τὸ κίνημα.
Ὁ Καραϊσκάκης πνέων ὅλος ἀγανάκτησιν, ἐπιστρέφει εἰς τὸ ὀχύρωμα τοῦ Βάσου καὶ ἀφ’ οὗ ὠνείδισεν αὐτὸν μὲ πολλὴν σκληρότητα, τοῦ ἐπρόσθεσεν ὅτι τὴν ἰδίαν νύκτα ἢ πρέπει μὲ τοὺς μετ’ αὐτοῦ νὰ διώξωσι τὸν ἐχθρὸν ἀπὸ τὴν θέσιν ταύτην, ἢ θέλει τοὺς ἀποκαταστήσει ὄνειδος τοῦ στρατεύματος [1]. Φιλοτιμούμενοι οὗτοι νὰ διορθώσωσι τὸ σφάλμα των, ἐπιπίπτων ἐκ νέου κατὰ τῶν ἐχθρῶν καὶ κατορθώνουν νὰ τοὺς τρέψωσιν εἰς φυγήν. Ἀλλ’ εἰς τοῦτο τὸ μεταξὺ φονεύεται ὁ σαλπιγκτὴς καὶ εἷς ἀξιωματικὸς καὶ πληγώνονται καὶ μερικοὶ στρατιῶται. Τοῦτο τὸ συμβάν, ἐνῷ ἐβράδυνε τὴν ὁρμὴν τῶν Ἑλλήνων, ἐμψύχωσε τοὺς ἐχθρούς, ὥστε ἀντέστησαν θαῤῥαλέως καὶ ἐπέμειναν εἰς τὸ ὀχύρωμά των, τὸ ὁποῖον ἤδη εἶχον ἐπισκευάσει καλήτερον. Ἡ ἀποτυχία αὕτη ἐλύπησε μεγάλως τὸν ἀρχηγόν, τὸ περισσότερον διότι ἀπὸ μικρὸν λᾶθος ὑστερήθη μέγα ἀποτέλεσμα καὶ διότι ἔβλεπεν ὅτι ὄχι μόνον δὲν ἠδύνατο νὰ ἐπιτύχῃ τὸν σκοπόν του μὲ μόνας τὰς ὁποίας εἶχε δυνάμεις, ἀλλ’ ὅτι ἔπρεπε καὶ νὰ κινδυνεύσῃ διὰ νὰ βασταχθῇ εἰς τὰς θέσεις του. Ἀπε-
- ↑ Ἡ ὀργὴ αὕτη τοῦ Καραϊσκάκη κατὰ τοῦ Βάσσου χαρακτηρίζει μὲν τὸν ἀρχηγὸν τὸν ἀπαιτοῦντα τὴν πιστὴν ἐκτέλεσιν τῶν διαταγῶν του, καμμίαν ὅμως μομφὴν δὲν δύναται νὰ προσάψῃ κατὰ τοῦ ἐπίσης γενναῖου Βάσσου, ἀφοῦ πρὸ ὀλίγου αὐτὸς ὁ Καραϊσκάκης εἶχεν ἀποτύχῃ εἰς τὴν κατάληψιν τῆς θέσεως ἐκείνης. Ἡ ἀνδρεία ἄλλως δὲν μετρεῖται διὰ τῆς ἐπιτυχίας (σημ. ἐκδ.).
