Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/90

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
88
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ἑτοιμασθεὶς λοιπὸν μὲ τοὺς περὶ αὐτὸν ἐπῆγεν εἰς τὴν θέσιν. Ἀλλ’ ἐνῷ ἄρχισαν νὰ οἰκοδομῶσιν, ἤκουσαν οἱ ἐχθροὶ τὸν κτύπον καὶ ἐπυροβόλησαν κατ’ αὐτῶν· αὐτοὶ δὲ δειλιάσαντες ἐλειποτάκτησαν καὶ ἔφυγον ἄπρακτοι, ὥστε ὁ Βάσος ἐβλάφθη μᾶλλον, παρ’ ὅ,τι ὠφελήθη ἀπὸ τὸ ἐπιχείρημα τοῦτο.

Ἡ αὔξησις τοῦ στρατοπέδου τοῦ Καραϊσκάκη ἡμέραν παρ’ ἡμέραν ἐγίνετο ἐπαισθητοτέρα· διάφορα Πελοποννησιακὰ σώματα εἶχον ἤδη φθάσει καὶ ἄλλα ἐπεριμένοντο. Ὁ Καραϊσκάκης βοηθούμενος ἀπὸ τὰ χρήματα τὰ ὁποῖα ἔπεμψαν εἰς αὐτὸν οἱ ἐν Ἑρμιόνῃ πληρεξούσιοι, ἐνέπνευσε πολλὴν προθυμίαν εἰς τοὺς στρατιώτας, τὴν ὁποίαν ἔτι μᾶλλον ηὔξησεν ἡ εἴδησις τῆς εἰς τὴν Ἑλλάδα ἀφίξεως τοῦ λόρδου Κοχράνου. Ὅσον ὅμως ἡ κατάστασις τοῦ στρατοπέδου τούτου ἐφαίνετο εὐχάριστος, τόσον ἐλεεινὴ ἐπαρουσιάζετο ἡ κατάστασις τῶν πολιορκουμένων. Ἐπίτηδες ἀπεσταλμένος ἀπὸ τὴν Ἀκρόπολιν μὲ γράμματα παρέστησεν εἰς τὸν Καραϊσκάκην, ὅτι ἂν ἐντὸς δεκαπέντε ἡμερῶν δὲν γένῃ κἀμμία θεραπεία, τὸ φρούριον χάνεται. Ὁ Καραϊσκάκης ἀπήντησεν ἀμέσως εἰς τοὺς πολιορκουμένους μὲ τὸν ἴδιον ἀπεσταλμένον των, ὅτι ἕνα καὶ μόνον σκοπὸν ἔχει, τὴν διάλυσιν τῆς πολιορκίας, καὶ ὅτι εἰς τοῦτο ἐνασχολεῖται μ’ ὅλας τὰς δυνάμεις του. Ἐπρόσθεσε δὲ καὶ ὅσα ἐνόμισεν ἁρμόδια εἰς τὴν περίστασιν διὰ νὰ ἐμψυχώσῃ τοὺς πολιρκουμένους νὰ ὑπομείνωσι. Μετὰ τοῦτο ἐκάλεσεν ἀμέσως τοὺς ἀξιωματικοὺς τοῦ στρατοπέδου καὶ τοὺς ἀνέγνωσε τὰς ἐπιστολὰς τῶν πολιορκουμένων. Ἐπρόβαλε δὲ ὅτι, ἐπειδὴ ἡ ἀνάγκη τῆς Ἀκροπόλεως παρουσιάζεται σημαντική, μ’ ὅλον ὅτι τὰ ἐκ Πελοποννήσου στρατεύματα δὲν ἔφθασαν ἀκόμη ὅλα, νὰ δοκιμάσωσι μόνοι των οἱ εἰς τὸ στρατόπεδον εὑρισκόμενοι νὰ λάβωσι κοινωνίαν μετὰ τῶν εἰς Φαληρέα Ἑλλήνων, διασχίζοντες εἰς τὸ μέσον τὰ ἐχθρικὰ στρατεύματα, διὰ νὰ δυνηθῶσιν ἑπομένως ὅλοι ὁμοῦ νὰ προοδεύσωσιν ὁπωσοῦν πρὸς τὸν ἐλαιῶνα.

Τὸ σχέδιον τοῦτο ἐγένετο δεκτὸν ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀξιωματικούς, καὶ ἀμέσως ὁ Καραϊσκάκης ἐπεχείρησε νὰ τὸ βάλη εἰς ἐνέργειαν· διώρισε νὰ κατασκευασθῶσι δύω ὀχυρώματα εἰς δύω ἐρείπια οἰκιῶν κειμένων πρὸς τὸν Πειραιᾶ, θέλων μὲ τοῦτο νὰ ἐλευθερώσῃ τὸν λιμένα καὶ νὰ μὴν ἔχῃ ἐκ τοῦ πλησίον ἐμπόδια εἰς τὰς ἐπιχειρήσεις του· κατεσκεύασε δὲ καὶ ἐκ δεξιῶν τοῦ Μετοχίου ἕνα προμαχῶνα, ὅπου ἐτοποθέτησε τριακοσίους στρατιώτας· διὰ νὰ γείνωσι δὲ ταῦτα συντομώτερον, ἐπεστάτησε καὶ ὁ ἴδιος καὶ συνειργάσθη μὲ τοὺς στρατιώτας, ὥστε τὸ πρωῒ εὑρέθησαν ἕτοιμα καὶ καλῶς διατεθειμένα.

Ὁ Κιουταχῆς ἰδὼν τὴν ἑπομένην ἡμέραν τὴν πρόοδον ταύτην τῶν Ἑλλήνων καὶ ὑποπτεύων τὴν αὔξησιν καὶ ἐπιτυχίαν των, ἔλαβε κατὰ νοῦν καὶ τὸ σχέδιον τῆς ἑνώσεως τοῦ Καραϊσκάκη μετὰ τῶν εἰς Φαληρέα νὰ ἐμπο-