Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/91

89

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

δίσῃ καὶ τὸ εἰς Κερατζίνι στρατόπεδον ν’ ἀποκλείσῃ ὥστε νὰ τὸ βιάσῃ διὰ τῆς ἐλλείψεως τῶν τροφῶν νὰ διαλυθῇ. Ἔπεμψε λοιπὸν ὀλίγους ἱππεῖς νὰ παρατηρήσωσι τὰς περὶ τὸ Ἑλληνικὸν στρατόπεδον τοποθεσίας καὶ λαβὼν παρ’ αὐτῶν τὰς ἀναγκαίας πληροφορίας ἔκαμε κίνημα μὲ δύω περίπου χιλιάδας πεζοὺς καὶ ἑξακοσίους ἱππεῖς· ἄφησεν ἐξ αὐτῶν τριακοσίους εἰς μίαν ἐκκλησίαν καὶ μὲ τοὺς λοιποὺς διευθυνόμενος διὰ τοῦ παραθαλασσίου τοῦ λιμένος, ἀνέβη εἰς τὴν παρακειμένην ράχην, σκοπὸν ἔχων, φαίνεται, νὰ κατασκευάσῃ ἐπ’ αὐτῆς ὀχυρώματα καὶ νὰ βάλῃ κανόνια εἰς τὴν ἄκραν διὰ νὰ ἐμποδίσῃ τὴν εἴσπλευσιν τῶν πλοίων εἰς τὸν κόλπον τοῦ Κερατζινίου. Ταὐτοχρόνως ἔστειλε καὶ χιλίους πεζοὺς καὶ πεντακοσίους ἱππεῖς ἀπὸ τὸ μέρος τοῦ Δαφνίου διὰ νὰ τοποθετηθῶσιν εἰς τὴν θέσιν τῆς Περαταριᾶς καὶ νὰ ἐμποδίσωσι τὴν ἐκεῖθεν διάβασιν τῶν Ἑλλήνων, ὥστε τὸ Ἑλληνικὸν στρατόπεδον ἀποκλεισθὲν τοιουτοτρόπως καὶ στερηθὲν τροφῶν ν’ ἀναγκασθῇ νὰ διαλυθῇ. Διατάξας ταῦτα ὁ Κιουταχῆς καὶ δώσας τὰς ἀναγκαίας ὁδηγίας εἰς τὰ διάφορα σώματα, αὐτὸς συνωδευμένος ἀπὸ ἑκατὸν περίπου ἐκλεκτοὺς ἱππεῖς ἐστέκετο ἀντικρὺ τοῦ Μετοχίου διὰ νὰ παρατηρῇ τὰ γινόμενα καὶ νὰ δίδῃ τὴν ἀναγκαίαν συνδρομὴν εἰς τὰ σώματα, ὅσα ἤθελον πιασθῇ εἰς μάχην. Ὁ δὲ Καραϊσκάκης ἀπέστειλε πεντακοσίους πεζοὺς καὶ ἕως πεντήκοντα ἱππεῖς διὰ ν’ ἀντιπαραταχθῶσι κατὰ τῶν εἰς τὴν ράχην ἐχθρῶν· διώρισε δὲ τοὺς εἰς τὸ Μετόχιον καὶ τοὺς περὶ αὐτὸ προμαχῶνας νὰ μένωσιν ἥσυχοι εἰς τὰς θέσεις των, ἐκτὸς ἐὰν ἴδωσι κινδυνεύοντας τοὺς μαχομένους, τότε δὲ νὰ στείλωσι μικράν τινα δύναμιν μόνον. Ἐπλησίασαν οἱ Ἕλληνες εἰς τοὺς περὶ τὴν ράχην ἐχθροὺς καὶ ἤρχισαν τὸν ἀκροβολισμόν, ἀλλ’ οἱ ἱππεῖς τῶν Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι ἐπροπορεύοντο τῶν πεζῶν, ὀπισθοδρομήσαντες ὀλίγον διὰ νὰ γεμίσωσι τὰ πυροβόλα των, ἔδωκαν καιρὸν εἰς τοὺς Τούρκους νὰ ἐφορμήσωσιν, ἀντέστησαν ὅμως οἱ πεζοὶ καὶ τοὺς ἀντέκρουσαν. Ἐν τούτῳ τῷ μεταξὺ ὁ Καραϊσκάκης λαβὼν ἓν σῶμα πεζῶν διευθύνθη διὰ τοῦ παραθαλασσίου κατὰ τῶν ἐχθρῶν, σκοπεύων νὰ ἐπιπέσῃ εἰς αὐτοὺς ἀπὸ τὰ ὀπίσθια· μόλις ἐπροχώρησεν ὀλίγον ὁ Καραϊσκάκης, καὶ οἱ Τοῦρκοι ἰδόντες τὸν κίνδυνον, εἰς τὸν ὁποῖον ἔμελλον νὰ ἐκτεθῶσιν, ἐτράπησαν εἰς φυγήν. Οἱ μὲν Τοῦρκοι λοιπὸν ἔφευγον ἔχοντες εἰς τὴν πλευράν των τὴν θάλασσαν, οἱ δὲ Ἕλληνες τοὺς κατεδίωκον διὰ τῆς πεδιάδος καὶ ἐπιταχύνοντες τὴν καταδίωξίν των ἠνάγκασαν τοὺς μὲν πεζοὺς νὰ καταφύγωσιν εἰς τὸν πλησιέστερον προμαχῶνά των, τοὺς δὲ ἱππεῖς νὰ συνέλθωσιν εἰς τὸ ὀχύρωμα ὅπου ἦτον καὶ ὁ Κιουταχῆς. Ἐνῷ δὲ οὗτοι ἔφευγον, τοὺς ἐκτύπησαν καὶ ἀπὸ τὰ Ἑλληνικὰ ὀχυρώματα τὰ πλησιέστερα εἰς τὴν διάβασίν των, φονεύσαντες τινὰς τῶν ἱππέων καὶ πληγώσαντες μερικούς. Ἐνῷ δὲ τινὲς τῶν Ἑλλήνων ἐνη-