Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/59

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
57
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

κλησίαν, φοβούμενον μὴν ἀποκλεισθῇ ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ δὲν δυνηθῇ πλέον νὰ λάβῃ βοήθειαν· ὁ Καραϊσκάκης λοιπὸν διέταξε τοὺς φυλάττοντας ταύτην τὴν θέσιν ν’ ἀναχωρήσωσι τὴν νύκτα, ἀφοῦ καταστρέψωσι τὰ περὶ τὴν ἐκκλησίαν ὀχυρώματα.

Ὁ Καραϊσκάκης βλέπων ὅτι ἡ δύναμις τῶν ἐχθρῶν κατέστη σημαντικὴ καὶ ὑποθέτων ὅτι ὁ Μουσταφάμπεης, Ἀλβανὸς πολεμιστὴς καὶ φιλότιμος, ἔμελλεν ἀφεύκτως νὰ κινηθῇ κατὰ τοῦ στρατοπέδου αὐτοῦ τῶν Ἑλλήνων, διέταξε καὶ κατεσκευάσθη διὰ νυκτὸς ἓν ὀχύρωμα εἰς τὴν πλευρὰν τοῦ στρατοπέδου τὴν βλέπουσαν πρὸς Δομπραίναν ἐπὶ τῶν ἐρειπίων παλαιοῦ τινος τείχους καὶ ἐσύστησε τὰς ἀναγκαίας περὶ τὸ στρατόπεδον φυλακάς. Οἱ Τοῦρκοι ὅμως οὔτε τὴν νύκτα ἐκείνην, οὔτε τὰς ἀκολούθους ἡμέρας δὲν ἔκαμαν κἀνὲν κίνημα· εὐχαριστήθησαν μόνον νὰ βάλωσι φρουρὰν εἰς τὴν ἐκκλησίαν, τὴν ὁποίαν ἄφησαν οἱ Ἕλληνες, καὶ νὰ τὴν ὀχυρώσωσιν. Οἱ Ἕλληνες ἐνθαρρυνόμενοι ἀπὸ τὴν ἀκινησίαν τῶν Τούρκων, ἐξήρχοντο πολλάκις κατ’ αὐτῶν καὶ ἔδιδον αἰτίαν πολέμου, ἀλλ’ αὐτοὶ δὲν ἐκινοῦντο εἰς σημαντικὴν συμπλοκήν, ἠκροβολίζοντο μόνον μακρόθεν καὶ ἐπέστρεφον εἰς τὰ ἴδια. Τελευταῖον ὁ Μουσταφάμπεης ἀφήσας ἕως ἑπτακοσίους πολεμιστὰς εἰς Δομπραίναν, παρέλαβε τὰ λοιπὰ στρατεύματα καὶ ἀνεχώρησε.

Δὲν ἐβράδυναν πολὺ οἱ Ἕλληνες νὰ γνωρίσωσι τὴν αἰτίαν τῆς ἀπραξίας καὶ τῆς ἀπὸ Δομπραίναν ἀναχωρήσεως τῶν ἐχθρῶν. Ὁ Μουσταφάμπεης ἅμα ἔφθασεν εἰς Δομπραίναν, ἔμαθε τὴν εἰς Ταλάντι ἀπόβασιν τῶν Ὀλυμπίων, οἱ ὁποῖοι ἀπέκλεισαν στενῶς τοὺς φυλάττοντας τὰς ἀποθήκας Τούρκους. Ἐπειδὴ δὲ ἀπὸ τὸ Ταλάντι ἐφέροντο αἱ τροφαὶ καὶ εἰς τὰ λοιπὰ τουρκικὰ στρατόπεδα, ἐστοχάσθη πλέον κατεπεῖγον νὰ τρέξῃ εἰς ἐκεῖνο τὸ μέρος, παρὰ νὰ πολεμήσῃ τὸ στρατόπεδον τοῦ Καραϊσκάκη, τὸ ὁποῖον δὲν ἦτον τόσον ἐπικίνδυνον· διότι καὶ ἂν ἤθελεν ἐπιτύχῃ νὰ διώξῃ τοὺς Τούρκους ἀπὸ Δομπραίναν, δὲν ἠδύνατο νὰ ἐπιφέρῃ σημαντικὴν ἀλλοίωσιν εἰς τὰ τουρκικὰ πράγματα.

Ὁ Καραϊσκάκης βλέπων ὅτι οἱ ἐχθροί, ἂν καὶ μὲ ὀλίγον ἱππικόν, ἐκυρίευον ὅλην σχεδὸν τὴν ἔμπροσθεν τῆς Δομπραίνας πεδιάδα καὶ θέλων νὰ συστείλῃ καὶ ἀπὸ τοῦτο τὸ μέρος τοὺς ἐχθρούς, διέταξε τὸν ἀρχηγὸν τοῦ ἀτάκτου Ἑλληνικοῦ ἱππικοῦ Χατζῆ Μιχάλην Ταλιάνον, εὑρισκόμενον εἰς Μέγαρα, νὰ μεταβῇ εἰς Δομπραίναν· καὶ αὐτὸς ὑπακούσας ἀμέσως μετέβη εἰς τὸ στρατόπεδον τὴν νύκτα τῆς ἐννάτης τοῦ Νοεμβρίου. Ὁ Καραϊσκάκης θέλων νὰ ὠφεληθῇ ἀπὸ τὴν ἄγνοιαν τῶν ἐχθρῶν διὰ νὰ κάμῃ κἀμμίαν βλάβην εἰς αὐτούς, διέταξε νὰ μὴν ἐβγάλωσι τοὺς ἵππους εἰς μέρη ὅπου ἦτον δυνατὸν νὰ φανῶσιν εἰς τοὺς ἐχθρούς, καὶ τὴν νύκτα τῆς ἑνδεκάτης τοῦ αὐτοῦ