Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/50

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
48
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

τῶν ἐχθρῶν, πρὶν τοὺς δώσῃ καιρὸν νὰ τὸν ἐννοήσωσι καὶ νὰ τὸν κτυπήσωσιν, εἰσῆλθεν ἀσφαλῶς εἰς τὸ φρούριον [1].

Πρὸ καιροῦ ὁ Καραϊσκάκης εἶχε γνωρίσει ὅτι κατὰ πρόσωπον πολεμῶν τὸν ἐχθρόν, δὲν ἦτον δυνατὸν νὰ διαλύσῃ τὴν πολιορκίαν τῶν Ἀθηνῶν. Ἐνόμιζε λοιπὸν ὠφέλιμον πρὸς διάλυσιν τῆς πολιορκίας ταύτης τὸ νὰ ἐκστρατεύσῃ εἰς τὰς ἔμπροσθεν ἐπαρχίας τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος, ὅπου ὅσον ἤθελε προχωρεῖ, τόσον ἤθελεν αὐξάνει τὰς ἐδικάς του δυνάμεις μὲ τὴν προσθήκην τῶν εἰς τοὺς ἐχθροὺς ὑποδουλωμένων Ἑλλήνων καὶ ἤθελε βλάπτει τὰς τοῦ ἐχθροῦ μὲ τὸ ἐμπόδισμα τῶν τροφῶν καὶ τῆς διαβάσεως νέων στρατευμάτων. Ἀλλὰ διὰ νὰ βάλῃ εἰς πρᾶξιν τοιοῦτον σχέδιον ἔπρεπε νὰ ἔχῃ πολὺ περισσοτέρας δυνάμεις ἀπ’ ὅσας εἶχεν ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν του. Ἐπ’ αὐτῷ τῷ σκοπῷ εἶχε γράψει πρὸ καιροῦ εἰς τὴν Διοίκησιν διὰ νὰ τὸν ἐνδυναμώσῃ καὶ μὲ ἄλλα στρατεύματα. Ἐπειδὴ δὲ εἶχεν ἤδη τελειώσει ἡ σύναξις τῶν σταφίδων τῆς Κορίνθου καὶ τὰ ἐκεῖ συνελθόντα στρατεύματα ἦσαν πλέον περιττά, ἢ Διοίκησις τὰ διέταξε νὰ ὑπάγωσιν εἰς τὸ ἐν Ἐλευσῖνι στρατόπεδον ὑπὸ τὴν ὁδηγίαν τοῦ Καραϊσκάκη διὰ νὰ συμπράξωσιν εἰς τὰ ὑπὲρ τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος πολεμικὰ ἐπιχειρήματά του.

Ὁ Καραϊσκάκης, ἀφ’ οὗ τὸ φρούριον κατέστη εἰς τὴν ἀνήκουσαν ἀσφάλειαν, βλέπων ὅτι ἦτον ἁρμόδιος καιρὸς νὰ ἐκστρατεύσῃ κατὰ τὸ προμελετηθὲν σχέδιον, προσκληθεὶς καὶ ἀπὸ τὸν Γ. Δυωβουνιώτην καὶ Ι. Ρούκην, ὄντας τότε ὑποτεταγμένους εἰς τοὺς ἐχθρούς, ἀπεφάσισε νὰ κινηθῇ· ἔκρινεν ὅμως ἀναγκαῖον νὰ κοινοποιήσῃ προηγουμένως τὸ σχέδιον τοῦτο καὶ εἰς τοὺς εἰς Μέγαρα στρατοπεδευμένους Σουλιώτας ἀρχηγούς, διὰ νὰ τοὺς πείσῃ νὰ συνεκστρατεύσωσι προθύμως καὶ αὐτοί· καὶ τοῦτο διότι ὑπώπτευεν ὅτι, ἔχοντες πρὸς αὐτὸν ἀντιζηλίαν, ἐμποροῦσαν νὰ μὴν ἀκολουθήσωσιν εἰς τὴν ἐκστρατείαν, προφασιζόμενοι ὅτι δὲν τοὺς ἐσυμβουλεύθη. Ἐπροσκάλεσε λοιπὸν ὅλους τοὺς ἀρχηγοὺς καὶ πρώτους ἀξιωματικοὺς αὐτοῦ τοῦ σώματος καὶ τοὺς ἐκοινοποίησε τὸ σχέδιον. Αὐτοὶ ἀπεκρίθησαν ὅτι τὸ ἐγκρίνουν καὶ τὸ ἀποδέχονται, ἀλλ’ ὅτι ὡς ὑπηρετήσαντες καὶ αὐτοὶ σημαντικὰ τὴν πατρίδα, ἐνόμιζον ἀνάξιον τοῦ χαρακτῆρος των νὰ μὴν ἔχωσιν ἰδιαίτερον ἀρχηγόν. Ὁ Καραϊσκάκης, εἴτε ἀπὸ μετριοφροσύνην, εἴτε ἀπὸ πολιτικήν, ἀπεδέχθη τὸ πρόβλημά των καὶ ἀπεφάσισαν ἐκ συμφώνου νὰ διαιρεθῇ ἡ γενικὴ ἀρχηγία εἰς τριμελῆ ἐπιτροπήν, νὰ ἦναι μέλη αὐτῆς ὁ Καραϊσκάκης, ὁ Νικήτας καὶ ὅποιος ἔμελλε νὰ ἐκλεχθῇ ἀπὸ τοὺς Σουλιώτας.


  1. Ἐνοήθησαν οἱ εἰσελθόντες ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν καὶ ἐπυροβολήθησαν· ἐπληγώθησαν δύο καί τινες ἐπέταξαν τὰς καπότας των (σημ ἐκδότου).