Ὅταν ἐγίνετο ἡ συνομιλία αὕτη, ὁ Καραϊσκάκης δὲν εἶχε μαζύ του κἀνένα σχεδὸν ἀπὸ τοὺς ὑπ’ αὐτὸν στρατηγοὺς καὶ ἀξιωματικούς. Ἔκρινε λοιπὸν ἀναγκαῖον νὰ τοὺς προσκαλέσῃ καὶ νὰ τοὺς κοινοποιήσῃ τὰ γενόμενα. Ἡ ὁμιλία αὕτη εἶχεν ἤδη διαδοθῆ εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐγένετο πολὺς ψιθυρισμός· εἶχε δὲ οὗτος τὴν ἀρχήν του ἀπὸ τὴν μεταξὺ Σουλιωτῶν καὶ λοιπῶν Στερεοελλαδιτῶν ὑπάρχουσαν διαίρεσιν [1], ἡ ὁποῖα τόσον εἶχεν ἐξάψει τὰ πνεύματα ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, ὥστε οὐδ’ εἰς τὸ παραμικρὸν δὲν παρεχώρει παντελῶς τὸ ἓν εἰς τὸ ἄλλο. Ὅταν ὁ Καραϊσκάκης ἐκοινοποίησε τὸ πρᾶγμα εἰς τοὺς συνελθόντας ἀξιωματικοὺς τοῦ στρατοπέδου, ὅλοι ἀντέτειναν μὲ ἀγανάκτησιν [2]. Ἐπροσπάθησεν ὁ Καραϊσκάκης νὰ τοὺς καταπραΰνῃ, λέγων ὅτι τὸ πρᾶγμα τοῦτο ἄν ἦναι πειρακτικόν, εἶναι διὰ τὴν ἐδικήν του φιλοτιμίαν· αὐτὸς ὅμως παραχωρεῖ διὰ τὸ συμφέρον τῆς πατρίδος· ἀλλ’ αὐτοὶ ἐπιμένοντες κατήντησαν νὰ τοῦ εἰπῶσιν, ὅτι ὑπ’ αὐτὸν μόνον ἀρχηγὸν εἶν’ ἕτοιμοι νὰ θυσιάσωσι καὶ τὴν ἰδίαν των ζωήν, δὲν ἀνέχονται ὅμως νὰ τὸν ἀκολουθήσωσιν εἰς ἐκστρατείαν, καθ’ ἣν θέλει ἔχει καὶ ἄλλους συναρχηγούς. Ἂν δὲ αὐτὸς ἔχει σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ κάμῃ κατὰ τὴν γνώμην τῶν Σουλιωτῶν, ἂς μὴ λογαριάσῃ πλέον αὐτοὺς διὰ συντρόφους του. Ἐπρόσθεσαν δὲ ὅτι τότε μόνον ἠδύναντο ν’ ἀποδεχθῶσι τῆς ἀρχηγίας τὴν διαίρεσιν, ὅταν ἤθελε τὸ διορίσει ἡ Κυβέρνησις [3].
Ὁ Καραϊσκάκης βλέπων τὸ ἀμετάπειστον τῆς γνώμης των, εἰδοποίησε τοὺς Σουλιώτας διὰ γράμματος, εἰς τὸ ὁποῖον ὑπεγράφησαν καὶ ὅλοι οἱ ἀξιωματικοὶ τοῦ στρατοπέδου, τοὺς ἐπρόβαλε δέ, ἂν θέλουν, νὰ συνακολουθήσωσιν εἰς τὴν ὑπὲρ τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος ἐκστρατείαν, μενόντων τῶν πραγμάτων εἰς τὴν ὁποίαν ἦσαν κατάστασιν. Οἱ Σουλιῶται ἠρνήθησαν ἀποφασιστικὰ τὸ νὰ λάβωσι μέρος εἰς ταύτην τὴν ἐκστρατείαν. Ἀλλ’ ἓν συμβεβηκός, τὸ ὁποῖον ἠμπορεῖ νὰ νομισθῇ ὡς εὐτύχημα διὰ τὸν Καραϊσκάκην
- ↑ Τὰ ἀπὸ Μεσολόγγι εἰς Ναύπλιον ἐλθόντα στρατεύματα διαιρέθησαν μεταξύ των καὶ διεφέροντο οἱ Σουλιῶται καὶ Ἠπειρῶται μὲ τοὺς Στερεοελλαδίτας, ἤτοι τοὺς κατοίκους τῆς Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Ἑλλάδος· πολλοὶ ἔπεσον καὶ εἰς προσωπικὰς ὕβρεις. Ὁ Θ. Γρίβας καὶ ἄλλοι σημαντικοὶ ἀξιωματικοὶ ἔλαβον εἰς τὴν ἐξουσίαν των τὸ Παλαμήδιον ἐξώσαντες τὸν Φωτομάραν. Ἓν σῶμα τῆς φρουρᾶς ταύτης ὑπὸ τὸν Γιαννάκην Σουλτάνην εἶχεν ἔλθει εἰς βοήθειαν τοῦ Καραϊσκάκη καὶ τοῦτο πρὸ πάντων ἐβίαζε τὸν Καραϊσκάκην νὰ μὴ δεχθῇ τῆς ἀρχηγείας τὴν διαίρεσιν.
- ↑ Δὲν εἰξεύρω ἄν ὁ Καραϊσκάκης προδιωργάνισε νὰ τὸν ὁμιλήσωσι κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον· ὅμως τὰ φαινόμενα ἦσαν τοιαῦτα.
- ↑ Ἤξευρον, φαίνεται, ὅτι οἱ Σουλιῶται εἶχον ζητήσει τοῦτο ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν καὶ δὲν εἶχον εἰσακουσθῆ.
