Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/17

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
15
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

φονεύσαντες ὑπὲρ τοὺς διακοσίους, ἐν οἷς οἱ πλειότεροι Ἀλβανοί. Ἐφονεύθη ὅμως εἰς ταύτην τὴν μάχην ὁ Βακογιάννης, ὁ ὁποῖος συνετέλεσε πολὺ καὶ εἰς τὸ νὰ λάβῃ τὰ Ἄγραφα ὁ Καραϊσκάκης καὶ εἰς τὸ νὰ τὰ διαφυλάξῃ, καὶ τὸν ὁποῖον ἠγάπα καὶ ἐσέβετο ὁ Καραϊσκάκης διὰ τὴν φρόνησιν καὶ γλυκολογίαν του.

Οἱ ἀρχηγοὶ τῆς νικηθείσης ταύτης στρατιᾶς ἐπαραπονέθησαν πολλὰ πρὸς τοὺς ἐν Λαρίσσῃ Τούρκους διὰ τὸ ἔργον τοῦτο τοῦ Καραϊσκάκη· ἐπειδὴ ὅμως ἐκεῖνοι δὲν εἶχον τὴν ἀναγκαίαν δύναμιν διὰ νὰ καταπολεμήσωσι καὶ νὰ ἐκριζώσωσιν ἀπὸ τὰ Ἄγραφα τὸν Καραϊσκάκην, ἐξηκολούθουν νὰ προσποιῶνται ὅτι δὲν ἐπειράχθησαν ἀπὸ τὸ κίνημα τοῦτο, περιμένοντες ἁρμόδιον καιρὸν διὰ νὰ ρίψωσι τὸ προσωπεῖον· διότι ἐπιχειρισθέντες πολλάκις μὲ τὰς δυνάμεις τῶν ἐντοπίων, ὄχι μόνον δὲν ἔβλαψαν διόλου τὸν Καραϊσκάκην, ἀλλὰ μάλιστα ἔγειναν αἴτιοι νὰ λεηλατισθῶσι πολλὰ χωρία τουρκικά.

Ἡ πολιτικὴ αὕτη διήρκεσεν ἕως εἰς τὴν ἐποχὴν τοῦ πασᾶ τῆς Σκόδρας, ὁ ὁποῖος ἐλθὼν εἰς Λάρισσαν ἐζήτησε τὸν Καραϊσκάκην νὰ ὑπάγῃ εἰς προσκύνησίν του αὐτοπροσώπως καὶ ὄχι ὡς ἄλλοτε, ὅτε ἔστειλεν ὡς συγγενεῖς του ἀνθρώπους μὴ ἔχοντας οὐδεμίαν συγγενικὴν σχέσιν μετ’ αὐτοῦ. Ὁ Καραϊσκάκης, ὁ ὁποῖος ἀφ’ ἑνὸς μέρους ἐπεθύμει νὰ διαμείνῃ εἰς Ἄγραφα, ἀφ’ ἑτέρου δὲ δὲν ἐτόλμα νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸ μέρος τῶν ἐχθρῶν, ὑποπτεύων καὶ ἐκδίκησιν διὰ τὰ παρελθόντα καὶ ἁπλῶς κίνδυνον διὰ τὰς συνεχεῖς πολιτικὰς μεταβολὰς τῶν τουρκικῶν πραγμάτων καὶ διὰ τὴν ἀπιστίαν τῶν Τούρκων, ἱκανὸν καιρὸν ἐταλαντεύετο. Τελευταῖον, ἐπειδὴ εἶχεν ὑπερισχύσει ἱκανῶς καὶ τὸ κυριεῦον αὐτὸν πάθος τοῦ στήθους, ἀπεφάσισε νὰ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τὰ Ἄγραφα, διότι δὲν ἤθελε δυνηθῆ ν’ ἀντικρούσῃ τὴν κατ’ αὐτοῦ ἑτοιμασθεῖσαν ἐχθρικὴν δύναμιν. Μετέβη λοιπὸν εἰς Προυσὸν μὲ τριακοσίους περίπου στρατιώτας καὶ τοὺς μὲν στρατιώτας ἔστειλε νὰ συναγωνισθῶσι μὲ τὸν Μάρκον Μπότσαρην εἰς Καρπενήσιον, ὅπου καὶ παρευρέθησαν, αὐτὸς δὲ μετὰ τὴν μάχην ταύτην, ἐπειδὴ τὸ πάθος του ἐγίνετο ἐντονώτερον, μετέβη εἰς Ἰθάκην διὰ νὰ τὸν ἐπισκεφθῶσιν ἰατροὶ ἔμπειροι καὶ νὰ δώσῃ εἰς ἑαυτὸν τὴν ἀνήκουσαν περιποίησιν.

Μ’ ὅλον ὅτι οἱ ἰατροί, ἀφ’ οὗ ἐδοκίμασαν τὸ πάθος του, δὲν τὸν ἔδωκαν ἐλπίδας ζωῆς, αὐτὸς μὴν ὑποφέρων τὴν εἰς τὰς νήσους διατριβήν, καὶ ὢν φύσεως ἀνησύχου, ἐξῆλθε πάλιν εἰς Μεσολόγγιον καὶ ἐζήτει νὰ διορισθῇ ἀρχηγὸς τῶν ὅπλων τῆς ἐπαρχίας Ἀγράφων· ἀλλ’ ἐκεῖ, ὠφεληθεὶς ἀπὸ τὴν ἀπουσίαν αὐτοῦ, εἶχεν ἤδη στερεωθῇ ὁ Γιαννάκης Ράγκος, ὁ ὁποῖος ἐνῷ εἶχε βοηθήσει τὸν Καραϊσκάκην εἰς τὸ νὰ κατασταθῇ εἰς Ἄγραφα καὶ εἶχε συμ-