Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/16

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
14
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

πρὸς τοὺς Ἕλληνας ἔδωκεν αἰτίαν πολλάκις νὰ κινηθῶσιν ἐναντίον τοῦ οἱ Τοῦρκοι· ἀλλ’ ἀντικρούσας πάντοτε τὰς δυνάμεις των διέμεινε καὶ ἀκόντων αὐτῶν εἰς τὴν ἐπαρχίαν τῶν Ἀγράφων.

Ἐπειδὴ ὅμως ἡ μετὰ τῶν Τούρκων σύγχυσις αὐτοῦ δὲν συνέφερεν οὔτε εἰς τοὺς Χριστιανοὺς κατοίκους τῆς ἐπαρχίας ταύτης, διότι ἐξετίθεντο εἰς κίνδυνον λεηλασίας ἀπὸ μέρους τῶν Τούρκων, οὔτε εἰς τοὺς Τούρκους τοὺς κατοικοῦντας εἰς τοὺς πρόποδας τῶν βουνῶν τῶν Ἀγράφων, διότι ἦσαν ἐκτεθειμένοι εἰς τὰς ἐπιδρομὰς τοῦ Καραϊσκάκη, οἱ μὲν κάτοικοι τῶν Ἀγράφων κατέπεισαν αὐτὸν νὰ προσποιηθῇ ὅτι εἶναι ὑποκείμενος εἰς τὰς διαταγὰς τῆς τουρκικῆς ἐξουσίας, οἱ δὲ Τοῦρκοι παρεκάλεσαν τοὺς κατὰ καιρὸν πασάδες νὰ προσποιῶνται ὅτι πιστεύουσι τὴν φαινομένην ὑποταγὴν τοῦ Καραϊσκάκη. Οἱ κατὰ καιρὸν πασάδες ἀπεδέχθησαν τὸ ζήτημα τοῦτο, μὴ θέλοντες νὰ ἔχουν τόσον πλησίον τοιοῦτον ἐπίφοβον ἐχθρόν, ὁποῖος ἦτον ὁ Καραϊσκάκης, ἐν ᾧ ἦσαν ἀναγκασμένοι νὰ διευθύνωσι τὰ στρατεύματά των εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ εἰς τὰς ἐνδοτέρας ἐπαρχίας τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος.

Ὁ Καραϊσκάκης συνδέσας μὲ τοὺς εἰς Λάρισσαν ἐχθροὺς τὸ εἶδος τοῦτο τῆς ἀνακωχῆς, δὲν ἀμέλησε νὰ δείξῃ εἰς τοὺς Ἕλληνας, ὅτι τοῦτο δὲν εἶναι τελεία ὑποταγή, ἀλλὰ μερικὴ μόνον πρὸς ἓν μέρος ἐχθρικὸν συνθήκη. Εἰς ὅλας σχεδὸν τὰς εἰς τὴν Δυτικὴν Ἑλλάδα γενομένας Ἑλληνικὰς ἐκστρατείας ἔστειλεν ἀνάλογον δύναμιν. Μάλιστα ὅταν, διαλυθείσης τῆς πρώτης πολιορκίας τοῦ Μεσολογγίου, ὁ Ὀμὲρ πασᾶς μὴ δυνάμενος νὰ διαβῇ τὸν Ἄσπρον (Ἀχελῷον) διευθύνθη νὰ περάσῃ διὰ τῶν Ἀγράφων εἰς Λάρισσαν, ὁ Καραϊσκάκης συνάξας ἕως χιλίους στρατιώτας προκατέλαβε τὴν διάβασιν αὐτῶν εἰς τὸν Ἅγιον Βλάσην. Οἱ Τοῦρκοι, ἀφ’ οὗ ματαίως ἐζήτησαν διὰ λόγου νὰ τὸν πείσωσι νὰ τοὺς ἀφήσῃ ἐλευθέραν τὴν διάβασιν, ἐπεχείρησαν καὶ διὰ τῆς βίας. Συγκροτηθείσης λοιπὸν μάχης, ὑπερίσχυσαν οἱ ἐχθροὶ καὶ ἔτρεψαν εἰς φυγὴν τὸ μεγαλήτερον μέρος τῆς στρατιᾶς τοῦ Καραϊσκάκη· αὐτὸς ὅμως μὲ ἑκατὸν πεντήκοντα στρατιώτας περίπου ὀχυρωθεὶς εἴς τινα δυνατὴν θέσιν ἀνθίστατο εἰς τὴν ὁρμὴν τῶν ἐχθρῶν. Οἱ Τοῦρκοι δὲν ἠκολούθησαν ἐπὶ πολὺ τὴν καταδίωξιν τῶν τραπέντων εἰς φυγήν, βλέποντες διαμένον ἀκόμη ἀκέραιον περὶ τὸν Καραϊσκάκην ἓν μέρος τῆς στρατιᾶς του. Οἱ δὲ τραπέντες εἰς φυγὴν Ἕλληνες βλέποντες ὅτι δὲν ἦτον ὁ Καραϊσκάκης μαζή των εἰς τὴν φυγήν, καὶ ἐννοήσαντες ὅτι ἐκλείσθη, ἐστράφησαν ὀπίσω μὲ σκοπόν νὰ δώσωσι βοήθειαν εἰς αὐτὸν διὰ νὰ δυνηθῇ νὰ φύγῃ. Ἀλλ’ οἱ ἐχθροί, οἱ ὁποῖοι πολεμοῦντες πολλὴν ὥραν εἶχον ἀποκάμει, βλέποντες ἐπιστρέφοντας τοὺς Ἕλληνας, ἐτράπησαν εἰς φυγήν. Τότε ἐκπηδήσαντες καὶ οἱ περὶ τὸν Καραϊσκάκην ἐρρίφθησαν εἰς τοὺς ἐχθροὺς καὶ τοὺς κατεδίωξαν ἱκανὸν διάστημα,