Σελίδα:Η βιογραφία του στρατηγού Γεωργίου Καραϊσκάκη.djvu/119

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
117
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

ἠδύνατο νὰ μεταχειρισθῇ ἄλλα μέσα ὀλιγώτερον ἐπικίνδυνα καὶ μὲ περισσοτέραν ἐλπίδα ἐπιτυχίας διὰ νὰ λύσῃ τὴν πολιορκίαν».

Ὁ ἀρχιστράτηγος κατὰ συνέπειαν τῆς ἀγγελίας ταύτης ἀπεφάσισε νὰ στερεώσῃ στρατόπεδον εἰς Φαληρέα· ἀλλ’ ὧν ἄπειρος τῶν πραγμάτων καὶ μὴ γνωρίζων τὰς μεταξὺ τοῦ στρατοπέδου φατρίας καὶ ἀντιζηλίας, δὲν ἠδύνατο νὰ ἐξακολουθήσῃ ἓν συνεχὲς σχέδιον, ἀλλ’ ἠναγκάσθη νὰ τὸ μεταβάλλῃ καθ’ ὅσα τοῦ ἔλεγον διάφοροι ἀξιωματικοὶ καὶ κατὰ τὰς ὁποίας ἀπαντοῦσε δυσκολίας. Θέλων δὲ νὰ βεβαιωθῇ πόσα καὶ ποῖα σώματα ἔμελλον σταθερῶς νὰ διαμείνωσι εἰς Φαληρέα, διέταξε νὰ γείνῃ κατάλογος καὶ πρὸς πλειοτέραν ἀσφάλειαν νὰ ὑπογραφῶσιν εἰς αὐτὸν οἱ πρώτιστοι ἀξιωματικοί. Οἱ συγκροτοῦντες τὸ σῶμα τοῦ Καραϊσκάκη δὲν ἠθέλησαν νὰ συγκαταριθμηθῶσι μὲ τοὺς εἰς Φαληρέα, οὔτε μέρος τῆς δυνάμεώς των νὰ πέμψωσιν εἰς ἕτερον ὀχύρωμα παρὰ τὰ ὁποῖα ἤδη κατεῖχον, προβάλλοντες ὅτι δὲν εἶναι ἱκανοὶ νὰ διαιρεθῶσιν, ὅτι δὲ ὑπόσχονται νὰ φυλάξωσι τὰς θέσεις εἰς τὰς ὁποίας εὑρίσκονται· τοῦτο ἐλύπησε τοὺς εἰς Φαληρέα καὶ τὸν ἀρχιστράτηγον· μ’ ὅλον τοῦτο οἰκονομοῦσαν τὸ πρᾶγμα ἕως νὰ γένῃ κᾀμμία βάσιμος διόρθωσις.

Ὁ ἀρχιστράτηγος ἀποπέμπων ἀπὸ τὸ στρατόπεδον τὸ ἱππικὸν ὡς ἄχρηστον καὶ ὡς δυσοικονόμητον, διώρισε νὰ μετακομισθῶσιν ἀλλοῦ καὶ οἱ ἵπποι τῶν ἀξιωματικῶν· ὠφελούμενοι ἀπὸ τὴν εὐκαιρίαν ταύτην καὶ πολλοὶ στρατιῶται ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον· τοῦτο ἐγέννησεν ὑποψίας εἰς τοὺς μένοντας, ὥστε ἅμα ἐπαρουσιάζετο τρόπος φυγῆς εἰς αὐτούς, δὲν ἐδυσκολεύοντο νὰ τὸν βάλλωσιν εἰς ἐνέργειαν. Ἐπειδὴ δὲ ἡ ὀλιγόστευσις τοῦ στρατοπέδου ἐγένετο ἡμέραν ἐξ ἡμέρας σημαντικωτάτη, ὁ ἀρχιστράτηγος διὰ νὰ ἐμποδίσῃ τὴν παντελῆ διάλυσιν, διώρισεν ἀπὸ μὲν τὴν θάλασσαν πλοῖα, ἀπὸ δὲ τὴν ξηρὰν τὸν Γιαννάκην Στράτον διὰ νὰ μὴ συγχωρῶσι τὴν χωρὶς ἀδείας ἀναχώρησιν ἀπὸ τὸ στρατόπεδον. Ἐπροκήρυξε καὶ ἀμοιβὰς εἰς ὅλους ὅσοι ἤθελον διαμείνει εἰς τὰς θέσεις των· κατεσκεύασε καὶ τάφρον ἀπὸ τὸ πηγάδι ἕως εἰς τὸν αἰγιαλὸν δι’ ὀχύρωσιν καὶ ἀσφάλειαν τοῦ στρατοπέδου· ἐν γένει δὲ ἐπροσπάθησε μ’ ὅλους τοὺς δυνατοὺς τρόπους νὰ διατηρήσῃ τὸ στρατόπεδον. Ὅλα ὅμως ταῦτα δὲν ἔκαμεν ἄλλο ἀποτέλεσμα εἰμὴ ν’ ἀναβάλωσι μόνον πρὸς ὥραν τὴν διάλυσίν του.

Ἡ καθημερινὴ πεῖρα ἀπέδειξεν εἰς τὸν ἀρχιστράτηγον, ὅτι ἐχρειάζετο εἰς τὸ στρατόπεδον ἀρχηγὸς ἄξιος νὰ διαδεχθῇ τὸν Καραϊσκάκην. Νομίζων δὲ ἱκανώτερον τῶν λοιπῶν τὸν Τζαβέλαν, τοῦ ἐπρότεινε νὰ τὸν δωρίσῃ· ἀλλ’ αὐτὸς γνωρίζων ὅτι δὲν ἠδύνατο νὰ διοικήσῃ καλῶς, ἐὰν δὲν ἤθελε λάβει πλήρη τὴν συγκατάθεσιν ὅλου τοῦ στρατοπέδου, δὲν συγκατετέθη νὰ δεχθῇ τὴν ἀρχηγίαν, εἰμὴ ἀνίσως ὅλοι οἱ σημαντικοὶ τοῦ στρατοπέδου ἤθελον