κωτάτην, ἐκφράζω δὲ ἐκ μέρους μου τὸν πόθον, ὅπως ἐπεκταθῇ τὸ μέτρον τοῦτο καὶ εἰς τὰ παράλια τῆς Σάμου καὶ τῆς Κύπρου, τὸ καλὸν δὲ παράδειγμα τῶν τριῶν νήσων τούτων ἀφεύκτως ἐντὸς ὀλίγου θὰ φέρῃ καλὰ ἀποτελέσματα καὶ διὰ τὰ λοιπὰ σπογγοφόρα παράλια τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας καὶ τῆς Ἑλλάδος. Ὁ δὲ μουσοτραφὴς Εὐγένιος Βέης Γενίδουνιας, ἀνώτερος ὑπάλληλος τοῦ ὑπουργείου τῆς γεωργίας ἐν Σμύρνῃ, μοὶ ἔστειλε πολυτίμους σημειώσεις περὶ τῆς τεχνικῆς ἀναπαραγωγῆς τῶν σπόγγων, εἰς ἣν κατεγίνετο καὶ ὁ ἔνδοξος στρατηγὸς Ἰωσὴφ Γαριβάλδι ἐν τῷ νησιδίῳ Καπρέρᾳ. Ἰδιαιτέρας δὲ ἐπίσης προσοχῆς εἶνε ἄξιαι τρεῖς ἐκθέσεις περὶ τοῦ ζητήματος τούτου, τελευταίως συνταχθεῖσαι καὶ ἀποσταλεῖσαι ἡ τοῦ ἐν Ρόδῳ ἐριτίμου ὑποπροξένου τῆς Ρωσίας κ. Δημητρίου Γαληνοῦ πρὸς τὴν Α. Ε. τὸν νομάρχην τοῦ Αἰγαίου Ἀββεδὶν πασᾶν πέρυσιν, ἡ τῆς δημογεροντίας τῆς Ἀστυπαλαίας πρὸς τὸν αὐτὸν ὑψηλὸν λειτουργὸν τοῦ Κράτους ἐπίσης πέρυσιν καὶ ἡ τοῦ ἐν Λονδίνῳ ἐκγατεστημένου Καλυμνίου μεγαλεμπόρου κ. Νικολάου Βουβάλη, τοῦ διὰ τὴν ἀξίαν αὐτοῦ τιμηθέντος διὰ παρασήμων ὀθωμανικοῦ, ἑλληνικοῦ καὶ ἱσπανικοῦ, πρὸς τὸ ὑπουργεῖον τῶν οἰκονομικῶν πρὸ ὀλίγων μηνῶν.
Ὅσον δὲ ἀφορᾷ τὴν ἀσθενῆ μου ἐνέργειαν πρὸς κατάργησιν τοῦ δεινοῦ κακοῦ, ἤδη ἀπὸ τοῦ 1892 ἤρχισα νὰ μελετῶ τὴν κατάστασιν τῆς νήσου Καλύμνου πρὸς τὸν σκοπὸν τῆς περιγραφῆς αὐτῆς ἐν διαφόροις γλώσσαις καὶ κατὰ πρῶτον ἰταλιστὶ καὶ ἑλληνιστί. Καὶ τὴν μὲν ἰταλικὴν ἔκδοσιν, ἀφιερωθεῖσαν τῇ Α. Ε. τῷ ἐν Γενούῃ Γενικῷ Προξένῳ τῆς Ρωσίας κ. Θεοδώρῳ δὲ Κρέβελ, ἐδημοσίευσα ἐν τοῖς φυλλαδίοις τοῦ Μαρτίου, Ἰουνίου καὶ Ἰουλίου τοῦ 1893 τοῦ περιοδικοῦ τοῦ ἐν Μεδιολάνοις Συλλόγου τῆς Ἐμπορικῆς Ἐξερευνήσεως τῆς Ἀφρικῆς, οὗτινος τυγχάνω ὢν μέλος ἀπὸ τοῦ 1889, ἐν ἰδιαιτέρῳ δὲ τεύχει ἐν Γενούῃ κατὰ τὸ 1895, τὴν ἑλληνικὴν δέ, ἀφιερωθεῖσαν τῇ Α. Θ. Παναγιότητι τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
