λίᾳ, πυροβολῶν καὶ ζητωκραυγῶν ὑπὲρ τοῦ Πατριάρχου, ἐπὶ πλέον ἢ μίαν ὥραν, μέχρις οὗ ἡ «Χίος» ἀναχωρεῖ ὑπὸ καλοὺς οἰωνούς, διασχίζουσα γοργῶς τὴν γαληνιαίαν θάλασσαν καὶ φέρουσα τὸν Πατριάρχην εἰς τὴν βασιλίδα τῶν πόλεων.
Ἡ Α. Θ. Παναγιότης Ἄνθιμος ὁ Ζʹ, ὡς εἰκός, κρατεῖ τὸν ἱερὸν λόγον Αὑτοῦ, τὸν δοθέντα τοῖς κατοίκοις τῆς Καλύμνου, ὅτι δὲν θὰ λησμονήσῃ αὐτῶν μακρὰν ἐν τῇ βασιλευούσῃ, στείλας μὲν εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Λέρου Καλύμνου ἀντάξιον Αὑτοῦ διάδοχον, τὸν τέως Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης κ. Σωφρόνιον Προκοννήσιον, διαπρέποντα ἐπὶ αὐστηρότητι καὶ λεπτότητι συνάμα, ἐπὶ σοφίᾳ καὶ πείρᾳ, δραττόμενος δὲ πάσης εὐκαιρίας, ὅπως συνιστᾷ τοῖς ὑψηλοῖς λειτουργοῖς τοῦ Κράτους τὴν παῦσιν τῆς ἐν τῇ σπογγαλιείᾳ καταχρήσεως τῶν σκαφάνδρων. Ἡ δημογεροντία δὲ τῆς Καλύμνου, ἀδιακόπως διεξάγουσα ἀλληλογραφίαν μετὰ τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει πληρεξουσίου αὐτῆς κ. Μιλτιάδου Καραβοκυροῦ, ὑπὸ ἡμερομηνίαν 3 Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους τρέχοντος ἔστειλεν ἐκ νέου μακρὸν τηλεγράφημα τῇ Α. Α. Μεγαλειότητι τῷ Σουλτάνῳ, δι’ οὗ ἐπικαλεῖται τὴν κατάργησιν τοῦ δεινοῦ κακοῦ.
Οὐκ ὀλίγον δὲ ζῆλον καταβάλλει ἐν τῷ ζητήματι τούτῳ καὶ ὁ ἄνω μνησθεὶς ἐν Κωνσταντινουπόλει δικηγόρος κ. Μιλτιάδης Καραβοκυρὸς Καλύμνιος, δημοσιεύσας κατὰ τὸ τέλος τοῦ παρελθόντος ἔτους ἐν τῇ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐγκρίτῳ γαλλικῇ ἐφημερίδι «Ἀνατολὴ» ἀξιόλογον πραγματείαν περὶ τῆς σπογγαλιείας καὶ τῆς ἐν αὐτῇ καταχρήσεως τῶν σκαφάνδρων. Ὁ δὲ ἀδελφὸς αὐτοῦ κ. Λεωνίδας Καραβοκυρός, διὰ τὸ τρέχον ἔτος πρῶτος δημογέρων τῆς νήσου Καλύμνου, νεωστὶ προὔτεινεν, ὅπως τοὐλάχιστον ἓν μέρος τῶν θαλασσῶν τῆς Αὐτοκρατορίας, π. χ. τὰ ὕδατα τῆς Κρήτης, ἀφεθῇ ἐλεύθερον ἀποκλειστικῶς διὰ τοὺς γυμνοὺς δύτας, ἀπαγορευθῇ δὲ διὰ τὰ σκάφανδρα. Τὴν πρότασιν ταύτην κρίνω ὀρθοτάτην καὶ πρακτι-
