τύραννος προσποιούμενος πρᾳότητα καὶ εὐμένειαν καὶ δολίως ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς ὀνομάζων αὐτὸν φίλον του ἀγαπητότατον, τὸν ἔπεισε νὰ κατέλθῃ εἰς τὴν πατρίδα. Ἀλλὰ μόλις εὑρίσκεται ὑπὸ τὴν ἰδίαν αὐτοῦ στέγην, μόλις ἐν μέσῳ τῆς οἰκογενείας του ἀρχίζει νὰ λαμβάνῃ ἀναψυχὴν ἀπὸ τῆς πολυχρονίου ἐξορίας, καὶ ὁ τύραννος διασπάσας αἴφνης τοὺς δεσμοὺς τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐντροπῆς, διατάττει νὰ τὸν σύρωσιν εἰς τὴν ἀκρόπολιν καὶ τῷ ἐπαγγέλλει ἄφευκτον μετὰ πέντε ἡμέρας θάνατον. Καὶ ἀπέθανεν οὗτος ἀτάραχος ὥσπερ ὁ Σωκράτης καὶ ὁ Κάτων συνθέτων ὕμνον εἰς τὸν θάνατον, διὰ τὴν τάξιν, διὰ τὴν κομψότητα, διὰ τὰ γενναῖα καὶ ἐλεύθερα ἐννοήματα, διὰ τὸ ἀῤῥενωπὸν τῆς φιλοσοφίας, ὡς εἶπέ τις τῶν καθ’ ἡμᾶς συγγραφέων, θαυμασιώτατον[1], ἐὰν τις σκεφθῇ ὅτι ἔγραφε πρεσβύτης ἑξηκοντούτης ἔχων ἤδη τὸν τράχηλον ὑπὸ τὸν πέλεκυν τοῦ δημίου. Οὕτω λοιπὸν ὁ Διπλοβατάτζης, πράξας ἔργον ἔτι λαμπρότερον τῶν ἐπαίνων τοὺς ὁποίους ὕστερον ἐξύφανεν εἰς τὸν Κολλενούκκιον[2], ἀπέδειξεν ὅτι ἐτίμα τὴν ἀρετὴν ἐκτελέσας τὰς ἐσχάτας ἐκείνου παραγγελίας διὰ τῆς προστασίας τὴν ὁποίαν παρέσχεν εἰς τὰ συμφέροντα τῶν τέκνων του. Διὸ ἔγινεν ὕποπτος εἰς τὸν Σφορτίαν, ὅςτις ἐξέφερεν ἐπίτηδες κανονισμούς τινας περὶ τοῦ τρόπου τοῦ εἰσάγειν τὰς δίκας, καὶ οὕτως ἠνάγκασε τὸν Θωμᾶν νὰ παραιτηθῇ τὴν δικηγορίαν (1505). Πεμφθεὶς δὲ παρὰ τῶν ἐν Πισαύρῳ πρεσβευτὴς πρὸς Ἰούλιον Β΄, εἰσεχώρησεν εἰς τὴν εὔνοιαν τοῦ θερμουργοῦ ἐκείνου καὶ φιλοπολέμου πάπα, καὶ ἐσυστήθη παρ’ αὐτοῦ εἰς τὸν Φραγκῖσκον Μαρίαν τὸν Ῥοβέρειον (Delia Rovere) ἀνεψιὸν αὐτοῦ καὶ Δοῦκα τοῦ Οὐρβίνου, ὁ ὁποῖος καὶ τὸν ἀνέδειξε τοπορητὴν αὐτοῦ ἐν Ἰγουβίῳ (Gubbio). Τῷ δὲ 1511 εἰδοποιηθεὶς ὁ Ἰούλιος ὅτι τινὲς τῶν καρδιναλίων καὶ ἐπισκό-
Σελίδα:Ελληνομνήμων Αρ.2 (1843).djvu/40
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
102
ΕΛΛΗΝΟΜΝΗΜΩΝ.
