θα ὅτι ἔχομεν ἱκανὴν, οὔτε τὸ εἶδος τοῦ πονήματος τούτου ἐπιτρέπει εἰς ἡμᾶς ἄλλο, εἰμὴ τὸ νὰ δημοσιεύομεν ἐκ διαλειμμάτων ὥσπερ δοκίμιον ὅ,τι ἡ εὐκαιρία μᾶς ὑπαγορεύει. Τὴν ἔλλειψιν ταύτην θέλει ἴσως ἀναπληρώσει ποτὲ ἡ ἐθνικὴ κυβέρνησις ὅταν, αἰσθανομένη ὅτι ἐπιλείπεται εἰς αὐτὴν καὶ τούτου τοῦ καθήκοντος ἡ ἐκπλήρωσις, εὐδοκήσῃ νὰ ἐπιτρέψῃ τὸ ἔργον τοῦτο μετὰ τῆς προσηκούσης ἐνισχύσεως εἰς ἄνδρας ἔχοντας τὴν ἀπαιτουμένην ἱκανότητα, οἵτινες νὰ συνάξωσιν, ὥσπερ ναυάγια ἀπὸ τρικυμίας, ὅσα μνημεῖα περὶ τῆς ὑποθέσεως ταύτης ἢ εὑρίσκονται ἀφθονώτερον εἰς βιβλιοθήκας ἢ χαρτοφυλάκια τῆς Εὐρώπης, ἢ κατὰ τύχην ἀγαθὴν περιεσώθησαν εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ μεταξὺ τῶν βαρυτάτων δυστυχιῶν αἱ ὁποῖαι κατέθλιψαν τὴν κοινὴν πατρίδα.
Τὸ γένος τῶν Βατατζῶν, ὧν ἡ ἀρχὴ ἐκ τῆς Θράκης, πρῶτον μὲν ἐξελθὸν ἐκ τῆς Ἀδριανουπόλεως ὕστερον δὲ καὶ ἐκ Διδυμοτείχου, παρήγαγεν ἐπισήμους ἄνδρας, καὶ ὡς ἔνδοξον καὶ περικλεὲς συνήφθη διὰ συγγενικοῦ δεσμοῦ μετὰ τοῦ αὐτοκρατορικοῦ τῶν Κομνηνῶν οἴκου. Ἰωάννης τις, ἀπὸ τῶν Βατατζῶν τούτων ἕλκων τὸ γένος, ἔλαβε παρὰ Θεοδώρου τοῦ Λασκάρεως τὴν θυγατέρα καὶ τὸν θρόνον, καὶ οὗτος εἶναι ὁ πάππος τοῦ ἑτέρου ἐκείνου Ἰωάννου, τὸν ὁποῖον ὁ Μιχαὴλ ὁ Παλαιολόγος ἐστέρησε καὶ τοῦ φωτὸς καὶ τοῦ σκήπτρου[1].
Ἐκ γονέων δὲ ἀμφοτέρων Βατατζῶν προῆλθεν ἑτέρα ἐν Κωνσταντινουπόλει οἰκογένεια, ἥτις διὰ τοῦτο ἐπωνομάσθη τῶν Διπλοβατατζῶν. Ὑπῆρχε δὲ αὕτη καὶ ἐπὶ τῶν χρόνων τοῦ εἰρημένου Μιχαὴλ, διότι ἔκ τινος Διπλοβατατζίνης ἐγέννησεν οὗτος θυγατέρα νόθον, τὴν ὁποίαν ἐξέδωκεν εἰς τὸν ἡγεμόνα τῶν
- ↑ Ducange Familiae Angustae Byzantinae Stemma XXXVIII.
