οὕτω, καὶ εἰς τὸν Αἴλιον Γάλλον, μᾶς πείθει νὰ θεωρήσωμεν τὴν οἰκειότητά αὐτῶν ὡς προερχομένην ἐκ τούτου, ὅτι καὶ ὁ Ῥωμαῖος στρατηγὸς ἦτο ὀπαδὸς τῆς στωϊκῆς αἱρέσεως, ἥτις, ἀπολεσθείσης ἤδη τῆς ἐλευθερίας, ἦτο πλείστου λόγου πρὸς τοὺς Ῥωμαίους.
«Ὅταν ὁ Στράβων ἔγραφε τὸ τέταρτον τῆς γεωγραφίας του βιβλίον, προσθέτει ὁ Κοραῆς, ἦσαν, ὡς αὐτὸς ῥητῶς τὸ μαρτυρεῖ, ἔτη τριάκοντα τρία περασμένα ἀφ’ οὗ οἱ Κάρνοι καὶ οἱ Νωρικοὶ ὑπετάχθησαν εἰς τοὺς Ῥωμαίους. Τῶν δύω τούτων ἐθνῶν ἡ ὑποταγὴ ἐσυνέβη τὸ 739 ἔτος. Κατὰ τὴν ὑπόθεσιν ὅτι ὁ Στράβων ἐγεννήθη τὸ 687, ἔγραφε τὸ τέταρτον βιβλίον εἰς σχεδὸν τὸ πεντηκοστὸν δεύτερον ἔτος τῆς ζωῆς του». Ἐὰν οἱ Κάρνοι καὶ οἱ Νωρικοὶ ὑπετάχθησαν τῷ 739, καὶ ἐὰν ἔκτοτε μέχρι τῆς ἐποχῆς καθ’ ἦν ἔγραφεν ὁ Στράβων παρῆλθον τριακοντατρία ἔτη, ἕπεται ὅτι, γεννηθεὶς, κατ’ αὐτὸν τὸν Κοραῆν, τῷ 687, εἶχεν ὅτε ἔγραφε τὸ τέταρτον τῆς γεωγραφίας του βιβλίον, ὄχι τὸ πεντηκοστὸν δεύτερον, ἀλλὰ τὸ ὀγδοηκοστὸν πέμπτον τῆς ζωῆς του.
«Εἰς τὸ δέκατον τρίτον τῆς γεωγραφίας βιβλίον, ἐπισυνάπτει τελευταῖον ὁ Κοραῆς, λέγει ὁ Στράβων περὶ τῶν Κυζικηνῶν ὅτι ἦσαν ἀκόμη αὐτόνομοι. Καὶ ἐπειδὴ οἱ Ρωμαῖοι ἐστέρησαν τοὺς Κυζικηνοὺς τὴν ἐλευθερίαν εἰς τὸ 778 ἔτος, ἀκολουθεῖ ὅτι ὁ Στράβων δὲν ἦτο πλέον μὲ τοὺς ζῶντας, ὅταν οἱ Κυζικηνοὶ ἔγιναν ὑπήκοοι τῶν Ῥωμαίων ». Καὶ ἐνταῦθα ὁ συλλογισμὸς δὲν ἔχει στερεὰν βάσιν. Δὲν δύναταί τις νὰ συμπεράνῃ ὅτι ὁ Στράβων ἦτο ἀπόβιος τῷ 778 ἐκ τούτου μόνον ὅτι ἐν τῷ δεκάτῳ τρίτῳ τῆς γεωγραφίας αὐ-
