καθυποβαλλόμενοι εἰς αὐστηρὰν διαγωγῆς ἐπιτήρησιν, ἐπανέρχονται ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ εἰς τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν ζῶντες τιμίως. Ἡ ἀρχαιοτέρα τῶν τοιούτων ἀποικιῶν ὑπῆρξεν ἡ Βοτανημπάη συστηθεῖσα εἰς Βοτανημπάη (Κόλπον Βοτανικόν, ἀνακαλυφθέντα κατὰ πρῶτον ὑπὸ τοῦ θαλασσοπόρου Κούκκου κατὰ τὰ 1770) εἰς τὰ Ἀνατολικὰ παράλια τῆς νήσου καὶ εἰς τὴν ἐπαρχίαν τὴν ὀνομασθεῖσαν Νέαν Οὐάλλην τὴν Μεσημβρινήν. Τὴν σήμερον ἡ πρωτεύουσα τῆς ἀποικίας εἶναι ἡ Συδνεή, πόλις ἐκ 30 χιλ: κατοίκων, κειμένη πλησίον τῆς ἄνω ῥηθείσης ἐπὶ τῆς Μ: παραλίας τοῦ Ἱάκσωνος, ἑνὸς τῶν καλλίστων λιμένων τῆς οἰκουμένης. Ὅλοι οἱ ἄποικοι ἐλογίζοντο μέχρι τοῦ 1852 εἰς 65 χιλ: ἐξ ὧν ἦσαν 20 χιλ: οἱ ἐξωρισμένοι κατάδικοι· ἄλλαι δὲ ἀποικίαι ἄξιαι λόγου εἰσὶν ἡ Ἀδελαῒς, ἡ πρωτ: τῆς Μεσημβρινῆς Αὐστραλίας, ἐπὶ τοῦ κόλπου τοῦ Ἁγίου Βικεντίου, καὶ ἡ Πέρθη εἰς τὴν Δυτικὴν Αὐστραλίαν. Εἰς αὐτὰς δὲ τὰς χώρας εὑρίσκονται καὶ στρώματα γῆς χρυσοφόρα, ὅπου ἐσχάτως συνέῤῥευσαν πολλοὶ χρυσοθῆραι πρὸς συλλογήν, ἐξ ἧς καὶ ἡ Ἀγγλικὴ Κυβέρνησις ἀπολαμβάνει νῦν σημαντικὴν πρόσοδον. Ἐκ τούτου συνέστη καὶ πόλις σημαντικὴ ἡ Μελβούρνη.
Πρὸς την Νοτιοανατολικὴν ἄκραν τῆς Νέας Ὁλλανδίας κεῖται ἡ λεγομένη Γῆ τοῦ Οὐανδιεμένου, ἢ ἡ Τασμανία νῆσος, χωριζομένη ἀπ’ ἐκείνης διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ Βάσσου, καὶ ἔχουσα κλίμα ψυχρότατον καὶ ὑγιηρόν. Καὶ ἐπ’ αὐτῆς οἱ Ἄγγλοι ἔχουσιν ἀπῳκισμένην πόλιν περιέχουσαν νῦν ἕως 16 χιλ: κατοίκων· οἱ δὲ αὐτόχθονες Νέγροι εἶναι θηριωδέστεροι καὶ ἀπὸ τοὺς τῆς Νέας Οὐάλλης τῆς Μεσημβρινῆς, ζῶντες εἰς τὰ πυκνότερα καὶ πλέον ἀπρόσιτα δάση τῆς νήσου.
Σημ. Τὴν νῆσον ταύτην δὲν πρέπει νὰ συγχέωμεν μὲ μέρος τι τῆς βορείοις χώρας τῆς Ν. Ὁλλανδίας Βανδιέμενον λεγόμενον καὶ αὐτό· ὅθεν πρὸς διάκρισιν ἐκείνης ὀνομάζεται νῦν αὕτη καὶ Τασμανία ἀπὸ τοῦ ὀνόματος τοῦ πρώτου ἀνακαλύψαντος αὐτὴν Ὁλλανδοῦ θαλασσοπόρου κατὰ τὸ 1643. Ἡ Τασμανία ἔχει μεταλλεῖα ἄφθονα χαλκοῦ, καὶ σιδήρου καὶ στυπτηρίας, καὶ μαρμάρων ὀρυγεῖα, καὶ δάση ἀπέραντα δένδρων ἐξαισίων κατὰ τὸ ὕψος καὶ τὸ πάχος, καὶ κοιλάδας εὐφορούσας σῖτον, κριθὴν καὶ ὅλοι τὰ ὀπωροφόρα τῆς Εὐρώπης δένδρα. Ἡ δὲ Ν: Ὁλλανδία, λεγομένη καὶ Αὐστραλία ἰδίως, περικυκλοῦται πανταχόθεν σχεδὸν ἀπὸ ἄπειρα νησίδια καὶ νήσους· καὶ προσέτι εἰς πολλὰ μέρη ἀπὸ σειρὰς σκοπέλων ἐκ κοραλίων. Ὁ τροπικὸς τοῦ Αἰγοκέρωτος διέρχεται αὐτὴν ἐν τῷ μέσῳ· ὅθεν τὸ Βόρειον μέρος αὐτῆς κεῖται εἰς τὴν διακεκαυμένην Ζώνην· τὸ δὲ μεσημβρινὸν, εἰς τὴν Εὔκρατον τὴν Νοτίαν· ἐν τοσούτω αἱ ἀτμοσφαιρικαὶ μεταβολαὶ εἶναι συχνόταται καὶ αἰφνίδιοι τὸ θέρος (δηλ. Νοεμβρ. Δεκεμβρ. καὶ Ἰανουάριον)· τὸν δὲ χειμῶνα (Ἰούνιον Ἰούλιον καὶ Αὔγουστον) γίνονται τρικυμίαι τρομερώτατοι. Ἡ ἀνομβρία πολλάκις ἐπικρατεῖ ἓξ καὶ 7 μῆνας· ἐνίοτε δὲ πάλιν συμβαίνουσι τοσοῦτον ἄφθονοι αἱ βροχαί, ὥστε γίνονται πλημμύραι καταστρεπτικώταται. Εἰς τὰ βόρεια μέρη εὐδοκιμοῦσι τὰ φυτὰ τῶν θερμῶν κλιμάτων, ὅπου οἱ ἄποικοι εἰσήγαγον τὴν καλλιέργειαν τοῦ σακχαροκαλάμου, τῆς καφέας, τῆς ἀμπέλου καὶ τοῦ Ἰνδικοῦ· εἰς δὲ τὰ Μεσημβρινὰ εὐδοκιμοῦσιν ὅλαι αἱ ὀπῶραι τῆς Εὐρώπης, καθὼς καὶ τὰ κατοικίδια ζῶα καὶ τὰ κτήνη, καὶ ἐξαιρέτως τὰ πρόβατα δίδοντα λεπτότατα ἔρια. Ἡ θέσις καὶ τὸ μέγεθος αὐτῆς τῆς Νήσου, καθὼς καὶ ἡ ἀνακάλυψις τῶν χρυσοφόρων στρωμάτων γῆς εἰς διάφορα μέρη αὐτῆς, καθιστῶσι σημαντικὴν τὴν κατάκτησιν ταύτην εἰς τὴν Ἀγγλίαν.
