558. Μεταξὺ τῶν μεγάλων νήσων τῆς Αὐστραλίας διακρίνονται ά.) ἡ Νέα Γουϊνέα, πρὸς Β: τῆς Ν: Ὁλλανδίας λεγομένη καὶ Παπουασία, ἢ γῆ τῶν Παπούων, οὖσα ἴση σχεδὸν κατὰ τὸ μέγεθος μὲ τὴν Βόρνεον· κατοικεῖται δὲ ὑπὸ φυλῆς ἀνθρώπων μαύρων, δυσειδῶν καὶ πολλὰ ἀγρίων, οἵ τινες λέγονται Παποῦαι ἢ Παπουάσιοι, καὶ ἀπὸ ἄλλας φυλὰς Μαλαισίων· ἔχει δὲ καὶ πτηνὰ τὰ ἐπονομαζόμενα παραδείσια διὰ τὸ ὡραῖον καὶ χρυσόστιλπνον τῶν πτερῶν των, πολλὰ εἴδη Ψιττακῶν, κύκνους μαύρους καὶ Καζοαρίους (πληθ: 500 χιλ:). Πρὸς Ἀν: τῆς ἀνωτέρω ἐκτείνεται ἡ λεγομένη Λουϊσιάς, τόπος ὀλίγον γνωστός, ὡς δυσπρόσιτος διὰ τοὺς περικυκλοῦντας αὐτὸν σκοπέλους καὶ τὰς ὑφάλους τὰς ἐκ κοραλίων, ὅθεν ἐνομίζετο ὅτι ἀπετέλει ἴδιον ἀρχιπέλαγος νήσων ἀλλ’ ἐσχάτως ἀνεγνωρίσθη ὅτι εἶναι ἡνωμένη μὲ τὴν Νέαν Γουϊνέαν. Οἱ Ὁλλανδοὶ κατὰ τὸ 1829 ἔλαβον κατοχὴν ὅλου τοῦ Δ: μέρους τῆς Παπουασὶας καὶ ἀπῴκησαν εἰς τὸν λιμένα τὸν λεγόμενον Αὕβον. — β′.) Πρὸς Ἀν: τῆς Παπουασίας κεῖται τὸ Ἀρχιπέλαγος τῆς Νέας Βρεττανίας, περιλαμβάνον τὴν κυρίως Νέαν Βρεττανίαν, τὴν Νέαν Ἰρλανδίαν, τὴν Νέαν Ἀνοβερίαν, τὰς νήσους τοῦ Ναυαρχείου, καί τινας ἄλλοις μικροτέτέρας. Ἡ Νέα Βρεττανία εἶναι ὁ τελευταῖος τόπος πρὸς Ἀν: ὅπου φύεται ἡ Μοσχοκαρυά, κατοικούμενος ὑπὸ Παπουασίων, ἀλλ’ ὀλιγώτερον δυσειδῶν, καὶ μᾶλλον ἐξημερωμένων παρὰ τοὺς τῆς Νέας Γουϊνέας· ἀναφέρονται δὲ καὶ ὡς φιλοτεχνότεροι, ἐπιδεξίως κατασκευάζοντες τὰ ἀκόντια αὐτῶν καὶ τὰ πορθμεῖα, καθώς καὶ ἄγκιστρα καὶ ψέλλια ἐκ τῶν ὀστράκων.
559. Πρὸς Ἀν: εἶναι τὸ λεγόμενον μέγα Ἀρχιπέλαγος τοῦ Σολομῶντος, συγκείμενον ἀπὸ ἓξ νήσους πρωτίστας, αἱ ὁποῖαι ἔχουσι καὶ βουνὰ ὑψηλότατα καὶ δασώδη, καὶ κατοίκους μαχίμους καὶ θηριώδεις. Πρὸς Ἀν: τῶν ἀνωτέρω εἶναι τὸ Ἀρχιπέλαγος τῆς Σαντακρούζης ἀπὸ τῆς κυριωτέρας αὐτῶν νήσου ἐπονομαζόμενον. Εἰς μίαν ἐξ αὐτῶν, Βανίκορον λεγομένην, ἐναυάγησαν τὰ δύο πλοῖα τοῦ περιφήμου Λαπερούζου, Γάλλου θαλασσοπόρου κατὰ τὸ 1788: ὅθεν καί τινες ἐκ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ καλοῦσι τὸ Ἀρχιπέλαγος τοῦτο. Πρὸς Ν: τῶν ἀνωτέρω κεῖνται αἱ Νέαι Ἐβρίδες (λεγόμεναι καὶ ἀρχιπέλαγος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος), ὑπὸ Νέγρων κατοικούμεναι (πληθ: 150 χιλ:) ἐξ ὧν τινες λαοὶ εἶναι καὶ ἀνθρωποφάγοι. — Μ-Δυτικῶς τῶν ἀνωτέρω κεῖται ἡ Νέα Καληδονία, μεγάλη, στενὴ καὶ ἐπιμήκης νῆσος, εὔφορος, ἀλλὰ ὀλιγάνθρωπος· οἱ κάτοικοι αὐτῆς Νέγροι, ἐπίσης βάρβαροι καὶ ἀνθρωποφάγοι, τρέφονται τρώγοντες ἐνίοτε καὶ ἓν εἶδος γῆς λιπαρᾶς. Ἔτι μεσημβρ: πρὸς Ἀν: τῆς Τασμανίας κεῖται ἡ Νέα Ζεελανδία (πληθ: 250 χιλ:) συγκειμένη ἐκ δύο μεγάλων νήσων, χωριζομένων ἀπ’ ἀλλήλων διὰ τοῦ πλατυτάτου πορθμοῦ τοῦ Κούκου. Καὶ ἡ μὲν ἐξ αὐτῶν, ἡ πρὸς Β: λέγεται Ἰκάνα-Μαουή, ἡ δὲ πρὸς Μ: Ταβάη-Πουναμοῦ, ἔχουσαι ἀμφότεραι σειρὰν ὑψη-
