εἰς τὴν χώραν των πολλοῦ Λωτοῦ τρεφόμενοι. Περὶ τὴν μικρὰν Σύρτιν κεῖται ἡ νῆσος Μῆνιγξ ἢ ἡ τῶν Λωτοφάγων.
247. Ἡ χώρα τῶν Καρχηδονίων, καὶ Ἀφρικὴ καλουμένη ὑπὸ τῶν Λατίνων (237), εἶχε τὴν Συρτικὴν πρὸς Ἀν: καὶ τὴν Νομαδικὴν πρὸς Δ:—Ποτ: ὁ Βαγράδας (Μεγγέρδας) ἐκβάλλων εἰς τὴν θάλασσαν πλησίον τῆς Καρχηδόνος. Ἡ δὲ χώρα ἐδιαιρεῖτο εἰς δύο· ά. εἰς τὴν Βυζακηνήν.—Π. Βυζάκιον εἰς τὸν μυχὸν τῆς μικρᾶς Σύρτεως·—Ἀδρούμετον ἢ Ἀδρύμη, — Τύσδρος· β′ εἰς τὴν Ζευγιτανήν.—Π. Ὑτίκη, φημισθεῖσα διὰ τὸν ἐν αὐτῇ θάνατον τοῦ Κάτωνος. Τύνις (Τούνεσι).—Ἱπποζαρυτὸς, καὶ Καρχηδὼν, τῆς ὁποίας ἡ μὲν ἀκρόπολις ἐλέγετο Βύρσα, ὁ δὲ λιμὴν Κώθων.
248. Νομαδικὴ (Νουμηδία) πρὸς Δ: τῆς κυρίως Ἀφρικῆς ἐξετείνετο ἕως τῆς Μαυριτανίας. Ἐπισημότερος ποταμὸς αὐτῆς ὁ Ἄμψαγας. Π. Ἱπποῤῥήγιον (Βόννα) ἢ Ἱππώνη, τῆς ὁποίας ἐχρημάτισεν ἐπίσκοπος ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος·—Κίρτα, (Κωνσταντίνα) καθέδρα τῶν τῆς Νομαδικῆς βασιλέων.—Ζάμα, ὅπου ὁ Σκηπίων ἐνίκησε τὸν Ἀννίβαν. Οἱ Νομαδικοὶ ἦσαν διῃρημένοι εἰς Μασσυλιαίους, κατοικοῦντας πρὸς Ἀν: καὶ εἰς Μασσαισυλιαίους, πρὸς Δ.
249. η μαυρουσια. (Μαυρυτανία) ἔκειτο ἀμφοτέρωθεν τῶν Ἡρακλείων στηλῶν, καὶ ἀντεστοίχει εἰς τὸ νῦν βασίλειον τοῦ Μαρόκου· ἐδαιρεῖτο δὲ εἰς Καισαριανὴν πρὸς Ἀν: καὶ εἰς Τιγγιτανὴν πρὸς Δ:—Π. Καισάρεια, Τίγγις (Ταγγέρ.) Λίξος.
250. Αἰ χώραι, περὶ ὧν ἔγεινεν ὁ λόγος, δὲν ἐξηπλόνοντο ὁλοτελῶς πρὸς Ν: τοῦ Ἄτλαντος. Τὰ παραιτέρω δὲν ἐγνώριζαν οἱ παλαιοὶ εἰμὴ συγκεχυμένως καὶ ἀτελῶς. Ὠνόμαζαν δὲ τοὺς κατοίκους τῶν ἐρήμων Γαιτούλους, Μελανογαιτούλους καὶ Γαράμαντας. Οἱ τελευταῖοι οὗτοι κατῴκουν περὶ τὴν Φαζανίαν, ἥτις φαίνεται νὰ ἦναι τὸ νῦν Φέτζανον. Περὶ τοῦ Νίγρητος εἶχον ἀμυδρὰν ἰδέαν οἱ παλαιοὶ, καὶ κατὰ τὰ φαινόμενα, δὲν ἐγνώριζον τίποτε πέραν τοῦ Βοϊαδόρου ἀκρωτηρίου ἐπὶ τῆς Δυτικῆς παραλίας.
Ἀξιοῦσί τινες ὅτι οἱ παλαιοὶ ἐγνώριζον καὶ πέντε ἐκ τῶν Καναρίων νήσων, τὰς ὁποίας ὠνόμαζον, Ἀπρόσιτον, Ἤρας νῆσον, Καπραρίαν, Νιβαρίαν καὶ Καναρίαν.
