Σαλώμη (Γρυπάρης)
| ←Ροδόπη | Σκαραβαίοι και Τερρακότες Συγγραφέας: Σαλώμη |
Έρως και Ψυχή→ |
Σε ἀσφάλτου στρώματα ἡ Μακὼρ καὶ πίσσας ὑψωμένη
στὴ Νεκρὴ θάλασσα βαθιὰ φεγγόβολη γιορτάζει·
μέσ’ ἄγνοιαστοι χαροκοποῦν τοῦ Ἀντίπα οἱ καλεσμένοι
κι ὄξω, γιαλοπερίγιαλα, χορὸς δαιμόνων βράζει.
Πλουσίου φαλέρνου ὁ καπνὸς τὶς κεφαλὲς βαραίνει
τῶν συμποτῶν· μὰ ξύπνιο αὐτὶ ἡ Ἡρωδιὰς πλαγιάζει
στοῦ χαρεμιοῦ τὸ πάτωμα κι ἀπόγεια ν’ ἀνεβαίνῃ
τοῦ Γιοχαννὰν τὴν κάταρα γρικάει, ποὺ τὴ φρενιάζει.
Κι ὅπως νεροκαμένη ὀχιά, μεσημερνή, τὴ γλῶσσα,
ἔτσι, μ’ ὅσα τὰ κάλλη της μ’ ἄλλα στολίδια τόσα,
μὲς στὸ συμπόσιο πετᾷ τὴ θραψερὴ Σαλώμη.
Ρίγ’ ἡδονῆς τἀράθυμο κῦμα τῆς σάρκας φέρνει
μὲ τὸ χορό· μὰ τρίσβαθα στὴ φυλακή του — ὦ τρόμοι!
σὲ χάρου μήνυμα ὁ Ναζὶρ τὴν κεφαλή του γέρνει.