Παλατινή Ανθολογία/VII/646 Ανύτης
< Παλατινή Ανθολογία | VII
| ←Βιβλίο 7o, 645 | VII 646 Λοίσθια δὴ τάδε πατρὶ φίλῳ Συγγραφέας: Παλατινή Ανθολογία, VII (βιβλίο 7ο Επιτύμβια επιγράμματα) |
Βιβλίο 7o, 647→ |
| Λοίσθια δὴ τάδε πατρὶ φίλῳ, Ανύτης, Παλατινή Ανθολογία, βιβλίο 7ο επίγραμμα 646 (AP VII 646) |
VII 646 Ανύτης[Επεξεργασία]
- Λοίσθια δὴ τάδε πατρὶ φίλῳ περὶ χεῖρε βαλοῦσα εἶπ' Ἐρατὼ χλωροῖς δάκρυσι λειβομένα·
- «Ὦ πάτερ, οὔ τοι ἔτ' εἰμί, μέλας δ' ἐμὸν ὄμμα καλύπτει ἤδη ἀποφθιμένης κυάνεον θάνατος.».
Μετάφραση: Παλατινή Ανθολογία/VII/646 μετάφραση
VII 646 Ανύτης[Επεξεργασία]
- Τά λόγια τούτα τά στερνά τού αγαπημένου κύρη είπε η Ερατώ καί, κλαίγοντας, τόν κράταγε σφιχτά
- «Πατέρα μου, δική σου πιά δέν είμαι• φεύγω. Ο μαύρος ο θάνατος τά μάτια μου τά γαλανά σφαλά».