Πάπυρος του Μιλάνου/36

Πάπυρος του Μιλάνου / Ποσειδίππου 36 Ἀρσινόη, σοὶ τοῦτο διὰ στολίδων ἀνεμοῦσθαι
Συγγραφέας: Ποσείδιππος επιγραμματοποιός
Πάπυρος του Μιλάνου

Ἀρσινόη, σοὶ τοῦτο διὰ στολίδων ἀνεμοῦσθαι, Ποσειδίππου, Πάπυρος του Μιλάνου, επίγραμμα 36

Ποσειδίππου 36

Ἀρσινόη, σοὶ τοῦτο διὰ στολίδων ἀνεμοῦσθαι βύσσινον ἄγκειται βρέγμ’ ἀπὸ Ναυκράτιος,

ὧι σύ, φίλη, κατ’ ὄνειρον ὀμόρξασθαι γλυκὺν ἱδρῶ ἤθελες, ὀτρηρῶν παυσαμένη καμάτων·

ὣς ἐφάνης, Φιλάδελφε, καὶ ἐν χερὶ δούρατος αἰχμήν, πότνα, καὶ ἐν πήχει κοῖλον ἔχουσα σάκος·

ἡ δὲ σοὶ αἰτηθεῖσα τὸ λευχέανον κανόνισμα παρθένος Ἡγησὼ θῆκε γένος Μακέ[τη. ]

Τ’ αγέρι από μέσα του περνά και τ’ ανεμίζει

σε σένα είναι το μαντίλι τούτο χαρισμένο

ω Αρσινόη, από λινό της Ναύκρατης φτιαγμένο

σαν τέτοιο που ονειρεύτηκες, αγαπημένη

φουριόζα σαν τελειώνεις τις δουλειές σου

γλυκόν με τούτο ιδρώτα να σφουγγίζεις

Κι έτσι, Φιλάδελφη, δόρυ στο χέρι να κρατάς σε είδα

κι είχες στο μπράτσο, δέσποινα, κοίλην ασπίδα

Κι ως ζήτησες, τ’ άσπρο μαντήλι αφιέρωσε σε σένα

η Ηγησώ, η Μακεδόνισσα παρθένα