Συγγραφέας:Ποσείδιππος επιγραμματοποιός

Από Βικιθήκη
Συγγραφείς: Ποσείδιππος επιγραμματοποιός ή Ποσείδιππος ο Πελλαίος
(περ. 310 – περ. 240 π.Χ.)
Δείτε επίσης βιογραφία.


Δεκατρία επιγράμματα από την Παλατινή Ανθολογία που αποδίδονται στον Ποσείδιππο και εννέα που αποδίδονται είτε στον Ποσείδιππο ή σε άλλο ποιητή:

Στην Ανθολογία του Πλανούδη:

Στο Appendix του F. Jacobs (Lipsiae, 1817) τα τρία επιγράμματα: 64-68


Τέσσερα επιγράμματα τα οποία αναφέρονται στον Αθήναιο (περίπου το 200 μ.Χ.)

Δυο επιγράμματα, το AB 115 και το and 116, από πάπυρο του 160 π.Χ. από το Σεράπειο της Μέμφιδος (P. Firmon-Didot)

Ένα ποίημα σε πάπυρο του 1ου αιώνα (P. Tebt. I 3 32-25), AB 117

Ένα ποίημα με το όνομα του συγγραφέα από πίνακα με κερί, (P. Berol. 14283 = SH 705), AB 118

Εκατόν δώδεκα επιγράμματα, το σύνολο των επιγραμμάτων του Παπύρου του Μιλάνου


Τα κείμενα:

Παλατινή Ανθολογία


IX 359 Ποσειδίππου οι δε Πλάτωνος του κωμικού[Επεξεργασία]

Ποίην τις βιότοιο τάμοι τρίβον; Eἰν ἀγορῇ μὲν νείκεα καὶ χαλεπαὶ πρήξιες, ἐν δὲ δόμοις
φροντίδες· ἐν δ᾿ ἀγροῖς καμάτων ἅλις, ἐν δὲ θαλάσσῃ τάρβος· ἐπὶ ξείνης δ᾿, ἢν μὲν ἔχῃς τι, δέος·
ἢν δ᾿ ἀπορῇς, ἀνιηρόν. Ἔχεις γάμον; Οὐκ ἀμέριμνος ἔσσεαι. Οὐ γαμέεις; ζῇς ἔτ᾿ ἐρημότερος.
Τέκνα πόνοι, πήρωσις ἄπαις βίος. Αἱ νεότητες ἄφρονες, αἱ πολιαὶ δ᾿ ἔμπαλιν ἀδρανέες.
Ἦν ἄρα τοῖν δοιοῖν ἑνὸς αἵρεσις, ἢ τὸ γενέσθαι μηδέποτ᾿ ἢ τὸ θανεῖν αὐτίκα τικτόμενον.


XII 98 / Ποσειδίππου 137[Επεξεργασία]

Τὸν Μουσῶν τέττιγα πόθος δήσας ἐπ΄ ἀκάνθαις κοιμίζειν ἐθέλει πῦρ ὑπὸ πλευρὰ βαλών·
ἡ δὲ πρὶν ἐν βύβλοις πεπονημένη ἄθλια τρίζει ψυχὴ ἀνιηρῷ δαίμονι μεμφομένη


XII 131 Ποσειδίππου[Επεξεργασία]

Ά Κύπρον, ά τε Κύθηρα, καί ά Μίλητον εποιχνείς, καί καλόν Συρίης ιπποκρότου δάπεδον,
έλθοις ίλαος Καλλιστίω, ή τόν εραστήν ουδέ ποτ’ οικείων ώσεν από προθύρων.