Λυρικά ποιήματα, Αναμνήσεις/Μάρκω Ρενιέρη
←Εγώ και οι Ζέφυροι | Λυρικά ποιήματα, Αναμνήσεις Συγγραφέας: Μάρκω Ρενιέρη φιλοπάτριδι, φιλόμουσω και γενναίω ανδρί τον καρπόν τούτον των ηδυτέρων μου κόπων ανατίθημι |
Η τυφλή μάνα→ |
ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΔΙ, ΦΙΛΟΜΟΥΣῼ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙῼ AΝΔPI
ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΟΥΤΟΝ
ΤΩΝ ΗΔΥΤΕΡΩΝ ΜΟΥ ΚΟΠΩΝ
ΑΝΑΤΙΘΗΜΙ.
Πρὸ πολλοῦ διεκαιόμην ὑπό τῆς ἐπιθυμίας ν᾽ ἀποτίσω τὸν πρὸς τὸ κλεινὸν καὶ ἰστορικὸν ὄνομά Σου εἰλικρινῆ καὶ εὐχάριστον φόρον τῆς ὑπολήψεως καὶ τῆς εὐγνωμοσύνης μου.
Πρὸς Σὲ, ὅστις διαπρέπεις κατὰ τὸ πνεῦμα καὶ τὴν καρδίαν μεταξὺ τῶν ἐκλεκτῶν τῆς Ἑλλάδος. Μὲ ἀνεχαίτιζεν ὅμως ᾀείποτε ἡ ἰδέα, μὴ ἄλλος ἐκλάβῃ τὴν ἐπιθυμίαν μου ταύτην ὡς πρόφασιν ἵνα ἀναδείξω ἐμαυτὸν εὐνοούμενον ὑπὸ τοιούτων διακεκριμμένων ἀνδρῶν, ἱκανῶν νὰ θωπεύσωσι τὸ εἴδωλον πάσης ματαιοφροσύνης.
Ἀλλ᾽ ὄχι, ἡ ἀρετή Σου, καὶ τὰ ἔξοχα προτερήματά Σου ἀποστρέφονται τὴν κολακείαν καὶ τὸν πάταγον ματαίων ἐπιδείξεων· τὸ κατ’ ἐμὲ δὲ ὁμολογῶ, ὅτι τοιαῦτα ὅπλα, καὶ ὡς ποιητὴς, καὶ ὡς στρατιώτης, οὐδέποτε ἐξετίμησα. Καθωδήγησας πολλάκις τὸν εἰς Σὲ ἀτενίζοντα, ὡς φαεινος ἀστὴρ, τὸν ἐν τρικυμίᾳ παλαίοντα ἀπέλπιδα ναύτην, εἰς σωτήριον λιμένα.
Διὸ σεβαστὸς καὶ πεφιλημένος παρὰ πάντων καθίστασαι, ὁ δὲ χρηστὸς πολίτης, εἰς Σὲ τὰς τοῦ βίου του πράξεις κατοπτρίζων, χαίρει παρακολουθῶν τὰ ἔντιμα ἴχνη Σου.
Ὅθεν ἐπίτρεψον καὶ εἰς ἐμὲ, τὸ διαβατικὸ πουλὶ, νὰ ἀναπτερώσω τὸ πνεῦμά μου πρὸς τὸν φωτεινὸν κύκλον τοῦ ὀνόματός Σου, καὶ καταθέσω ἐκεῖ τοὺς ὀλίγους τούτους στίχους μου.