Θάμα του ξάστερου ήχου (Σικελιανός)
| ←Αλάφρωση | Θάμα του ξάστερου ήχου Συγγραφέας: |
Ανάμεσα στο λαό→ |
| Από τη συλλογή Αλαφροΐσκιωτος (1907) |
Και νά - ένα βόδι π' άγγιξεν
η μύγα, κι ωσά φίδι
όλη του ελύγαε την κοιλιά,
τα κέρατά του ανάμεσα
στα σκέλια εχτύπα, κ' έβλεπε
στη λαύρα του σκοτίδι,
στα μάτια η φλέβα εφούντωσε
και το σκοινί είχε κόψει
να σκλημηδήσει στο γκρεμό -
η κρύα φωνή μου, ξάστερη,
το αλάφιασε, το χάιδεψε
σαν ίσκιος, την ακράτητην
ορμή του είχε αντισκόψει.