Εστία/Τόμος 20/Τεύχος 520/Κατοικίαι και ενοίκια εν Παρισίοις
| ←Συνέντευξις τοὺ Στάνλεϋ καὶ Βράτσα ἐν Αφρικῇ | Εστία, Τέυχος 520 Κατοικίαι καὶ ἐνοίκια ἐν Παρισίοις |
Τὸ κιβώτιον τοῦ Σίδ→ |
Ἀπό τινος ἐν τῷ πληθυσμῷ τῶν Παρισίων δὲν παρατηρεῖται ἡ συνήθης κανονικὴ αὔξησις, τοὐναντίον δ’ ἐβεβαιώθη ὅτι ἐπῆλθέ τις ἐλάττωσις τῶν κατοίκων. Ἐπειδὴ δὲ νέαι κατ’ ἔτος προστίθενται οἰκοδομαὶ εἰς τὴν πόλιν, προμηνύεται ὅτι ἀναπόδραστος εἶναι οἰκονομική τις ἀνωμαλία ἕνεκα τῆς αὐξήσεως τῆς προσφορᾶς καὶ τῆς μειώσεως τῆς ζητήσεως. Περὶ τοῦ ζητήματος τούτου, οὗ ἀνάλογον ἔχομεν καὶ ἐν Ἀθήναις, γράφει τὰ ἑπόμενα ὁ Paul Leroy-Beaulieu ἐν τῷ Γάλλῳ Οἰκονομολόγῳ.
Ὁ ἀριθμὸς τῶν οἰκημάτων ηὔξησεν ἀπὸ τῆς 1 Ἰανουαρίου 1879 μέχρι τῆς 31 Δεκεμβρίου τοῦ 1883 κατὰ 80000 περίπου, ἤτοι σχεδὸν 7 2/4 τοῖς 100 ἐπὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν οἰκημάτων τοῦ ὑπάρχοντος ἐν Παρισίοις τῇ 31 Δεκεμβρίου 1878. Ἐκ τούτων τὰ οἰκήματα τὰ προωρισμένα εἰς ἐμπορικὴν ἢ βιομηχανικὴν χρῆσιν ἀναλογοῦσιν εἰς 2 1/2 τοῖς 100 ἐπὶ τῶν προϋπαρχόντων, τὰ δὲ εἰς κατοικίαν εἰς 10 τοῖς 100· δηλονότι κατὰ τὴν πενταετίαν ἐκείνην ᾠκοδομήθησαν οἰκήματα τοσαῦτα, ὡσεὶ προϋπετίθετο αὔξησις τοῦ πληθυσμοῦ τῶν κατοίκων κατὰ 220000. Ἂν δ’ ἐξηκολούθουν αἱ οἰκοδομαὶ κατὰ τὴν ἀναλογίαν μάλιστα τοῦ 1883, καὶ ἂν ἐντὸς εἰκοσαετίας ἐδιπλασιάζετο ὁ πληθυσμὸς τῶν Παρισίων, πάλιν θὰ ἐπερίσσευον τὰ οἰκήματα.
Παραλλήλως δὲ τῇ αὐξήσει ταύτῃ ηὔξησε καὶ ἡ ἐνοικιαστικὴ ἀξία τῶν παρισινῶν οἰκημάτων κατὰ 76 ἑκατομμύρια καὶ ἥμισυ, ὧν 63 ἑκατομμύρια ἀναλογοῦσιν εἰς τὰ πρὸς κατοικίαν οἰκήματα. Δὲν ἐκτίσθησαν δέ μόνον πολυτελεῖς οἰκίαι· 57, 600 οἰκήματα ὧν τὸ ἐνοίκιον εἶναι ἀπὸ 500 μέχρις 999 δραχμῶν διατίθενται εἰς τοῦς ἐργατικοὺς καὶ τοὺς ἀπορωτέρους. Τὰ δέ οἰκήματα, ὧν τὸ ἐνοίκιον εἶναι ἀπὸ 3000 μέχρις 6000 δρ. ηὔξησαν κατὰ 2946, ἤτοι κατὰ 30 τρῖς, 100 κατ' ἀναλογίαν τῶν προϋπαρχόντων πλείονα κατ’ ἀναλογίαν εἶναι. τὰ οἰκήματα, ὧν τὸ ἐνοίκιον βαρύτερον, ἀπὸ 6000 μέχρις 20000 δραχμῶν.
Τῇ 15 Ἰανουαρίου 1884 ὑπήρχον οἰκήματα μὴ ἐνοικιασθέντα 16519, ἐκ μόνων τῶν ἐχόντων ἐτήσιον ἐνοίκιον ἀπὸ 500 μέχρι 5000 δρ. ὑπολογίζεται δέ ὅτι νῦν ὁ ἀριθμὸς. τῶν μὴ ἐνοικιασμένων εἶναι πολλῷ μείζων.
Τίνα θὰ ἦναι τὰ ἐπακόλουθα τῆς τοιαύτης καταστάσεως; Προδήλως ἐν πρώτοις μὲν ἡ σχεδὸν ὁλοσχερὴς ἀναστολὴ πάσης οἰκοδομικῆς ἐργασίας κατὰ τὴν προσεχῆ πενταετίαν· εἶτα δὲ ἡ πτώχευσις μερικῶν ἐργολάβων οἰκοδομῶν καὶ τελευταῖον ἡ ἐλάττωσις τῶν ἐνοικίων, κατὰ τὸ τρίτον περίπου, δηλονότι τὰ ἐνοίκια θὰ ἔχωσι τὴν τιμήν, ἣν εἶχον ἄλλοτε. Ὥστε τὸ κακὸν θὰ ἔχῃ καὶ τὰ καλά του.
Ἀλλ' ὅπως μετριασθῇ ἡ ὀξύτης τῆς κρίσεως, ἀνάγκη νὰ μὴ ἐπιβληθῶσι φόροι εἰς τὸ εἰσόδημα καὶ φόροι προοδευτικοὶ εἰς τὰ ἐνοίκια ἀνάγκη νὰ μὴ φοβίσωμεν τοὺς εὐπόρους, εἴτε ὁμοεθνεῖς, εἴτε ἀλλοεθνεῖς. Διότι ἄν τοῦτο συμβῇ, οἱ Παρίσιοι θὰ ὑποστῶσι τραῦμα καίριον.